یکی از ویژگی های کمک مستشاری ایران به سوریه این بود که این کمکها به شکل حضوری در منطقه و میدان نبرد صورت می گرفت و این حضور میدانی در منطقه نبرد، بالطبع ریسک پذیری بالایی را از سوی مستشاران زبده ایرانی می طلبید.