«سعید عابدینی» شاعر و دبیر ادبیات فارسی مدارس ناحیه یک یزد، در مدح شهید چنین آورده است :

از سوی ولیّ حق،رفته است به مـهمـا نـی مهمان خدا بوده است، سردار سلیمـانی

بی دست و بدون پـا، تـا عالـَم روحـانـی بر دوش ملائک رفت، سردار سلـیمـانی

در شأن و مقامش گفت،آن سـیّد نـورانـی خود، مالک اشتر بود، سردار سلیمـانی

سرمست ولایت بود، چون گُل به گلستانی در اوج دِرایـت بـود، سردار سـلیمـانی

شهـدی که نصیبش شد از درگـهِ رحمـانی پاداشِ تلاشش بود، سـردار سـلیمـانی

در نبـرد با دشمن، آن دشمن شـیـطـانی ذوالفقـار حیـدر بود، سردار سلـیمانـی

پرورده ی رهـبـر بود در مـکتـب قـرآنـی سـالار سپاه قـدس، سردار سـلیمـانـی

بـا رهـبـر فـرزانـه، آن عـالـِم ربّـانـی تا پـای شـهادت بود، سـردار سـلیمـانی

در حالت شیـدایی، آن لحظـه ی عـرفانـی فخـرش به ولیّش بود، سردار سـلیـمانی

در فـُرقت یارش گفـت، آن سـیّد لبنـانـی سالار شهیدان است، سـردار سـلیمـانی

گفتم به فلک، جانا، در سـوگ ِکـه گریـانی با چشـم اشـارت گفت : سـردارسـلیمانی

دشـمـن نـه بـرآسـاید از دردِ پشـیمـانـی تا هسـت نـشـانی از سـردار سـلیـمـانی

از خِطّـه ‌‌‌‌‌‌‌ی کـرمـانـی، افـتخـار ایـرانـی در خاطـره می مـانی، سـردار سلیـمانـی

این امّت اسلامـی،چون بـحـر خروشـانـی تا هست زمان، گویـد : سـردار سلیمانـی

انتهای پیام/