فیلم «معصومیت مسلمانان» به کارگردانی سام باسیل در حالی این روزها باعث خشم مسلمانان شده است که دراین فیلم به صورت مستقیمی به زندگی پیامبر مسلمانان توهین می شود.قصه فیلم از صحنه ای حول یک داروخانه در دنیای امروز آغاز می گردد که درآن چند مسلمان که با چهره های همیشگی در هالیوود به تصویر کشیده شده اند با حمله به این مکان،چند نفر واز جمله یک زن را می کشند.داستان فیلم پس از این وارد فضای زندگی پیامبر اسلام می شود.فضایی که درآن کارگردان فیلم که یک اسرائیلی آمریکایی تبار است با توجه به اهداف پشت پرده فیلم،زندگی پیامبر اسلام (ص) را سراسر مملو از مبتذلات به تصویر می کشد وبدون توجه به افکار عمومی وهمچنین عقاید  میلیاردها نفر درجهان،موارد فوق العاده غیر اخلاقی وخارج از عرفهای انسانی را متوجه حضرت محمد (ص) می سازد. در سراسر این فیلم عناصری مثل خشونت،ابتذال اخلاقی،تمایل به کشتار انسانها و عوام بودن دائما به مسلمانان وپیامبر اسلام نسبت داده می شود.به گونه ای که کارگردان فیلم در جای جای این فیلم بسیار سطحی وابتدایی،دائما براین عناصر تاکید می کند واز طرق گوناگون سعی دارد اسلام را نماد تمام عناصر نامطلوب به نمایش بگذارد. سرمایه گذارای با پشتوانه های مشکوک مسائل مطرح شده که تنها بخشی از مسائل توهین آمیز نسبت به مسلمانان دراین فیلم است در حالی دراین محصول مبتدی وغیر اخلاقی مشاهده می شود که این فیلم براساس اخبار واطلاعات موثق با کمک مالی بیش از ۱۰۰ یهودی با اعطای ۵ میلیون دلار و با شرکت ۶۰ هنرپیشه و ۴۵ نفر پشت صحنه در سه ماه ساخته شده‌است. دراین بین کمکهای مالی این فیلم وافرادی که از حامیان اقتصادی آن محسوب می شوند آنقدر مشکوک به نظر می رسند که به باور بسیاری از کارشناسان خود،این موضوع سندی بر نیتهای سیاسی وجنگ روانی سازندگان این فیلم محسوب می شود. حتی براساس اخبار واطلاعات دیگری این کمکها ارتباط محسوسی با بنیاد صهیونیستی «کلاریون» دارد.بنیادی که مبارزه با ریشه های اعتقادات اسلامی در اساسنامه آن گنجانده شده است ویکی از انگیزه های ایجاد چنین بنیادی توسط «رافائل شور» کارگردان یهودی ومهاجر به آمریکا همین مساله ،عنی ضدیت با اسلام عنوان می شود. سیاه نمایی وتهاجم به مسلمانان،خطی همیشگی دراین میان به باور بسیاری از صاحب نظران ارتباط محسوسی میان مثلث توهین وسیاه نمایی یعنی فیلم «فتنه»گیرت وایلدرز،«جهاد سوم» رافائل شور،«معصومیت مسلمانان » به کارگردانی سام باسیل وجود دارد که درآن دقیقا جنگ روانی علیه مسلمانان هدف اول وآخر  سازندگان این گونه محصولات سینمایی بوده است. دراین راستا  «معصومیت مسلمانان» که به باور مسعود فراستی،کارشناس حوزه سینما، نمی توان حتی به آن عنوان فیلم داد ویک اثری کاملا سطحی ومبتدیانه وموهون است ارتباطات وشباهتهایی با خطوطی دارد که چندین سال پیش کارگردان هلندی یعنی گیرت وایلدرز در فیلم«فتنه» آغاز کرد.وایلدرز هم در آن فیلم به ریشه ای ترین اعتقادات مسلمانان حمله می کند وبا نمایش آیات قرآن سعی دارد تا همه مسائل خشونت آمیز در جهان را به مسلمانان نسبت دهد.به گونه ای که پس از نمایش هر صحنه ای از کشتارها در جهان، قرآن نشان داده می شود تا به مخاطب این گونه القا شود که عامل همه این اتفاقات در جهان مسلمانان وبنیادین ترین مقدسات آنها یعنی قرآن است.  در  زمان اکران این فیلم هم مسلمانان جهان در سراسر دنیا واکنشهای قابل توجهی به این تولید سینمای صهیونیست نشان دادند آن چنان که گیرت وایلدرز  مجبور به تکذیب ودروغ سازی شد.این کارگردان هالیوودی که ارتباطات نزدیکی با بنیاد کلاریون دارد تحت تاثیر فشارهای آزاد اندیشان جهان،قرآن بودن کتابی که در پایان این فیلم به پاره می شود را تکذیب کرد.هر چند که در سال بعد وایلدرز از تصمیم خود برای ساخت فتنه 2 و3 خبر داد.خبری که از حمایتهای سیاسی از سوی لابی های قدرتمند حکایت داشت. ژستهای سیاسی آمریکا از گذشته تا به امروز علاوه برتمام این مسائل باید به این موضوع توجه داشت که واکنشهای دستگاه سیاسی آمریکا هم با توجه به واکنشهای قبلی درباره فیلمهایی همچون فتنه وجهاد سوم وحتی ایرانیوم والبته «معصومیت مسلمانان»بیش از هر چیزی به ژستهای سیاسی شباهت دارد.چرا که علی رغم واکنشهای قبلی مسلمانان به آثار فراوان ضد اسلامی در سالهای گذشته، دولت آمریکا هیچ گونه تصمیم عملی برای جلوگیری از این گونه توهینهای محرز وآشکار اتخاذ نکرده و این در حالی اتفاق می افتد که پروسه ساخت فیلم در هالیوود و ورود آن به حوزه اکران آن چنان آشکار  است که می توان به راحتی جلوی ساخت یک محصول را گرفت. با توجه به همین استدلال منطقی وروند ساخت فیلمهای ضد اسلامی باید به این نکته اشاره کرد که موضوع ساخت فیلمهای پرهزینه ضد اسلامی مساله ساده ای نیست که دولت آمریکا بتواند پشتیبانی دستگاه سیاسی این کشور را از آن به آسانی تکذیب کند وبه همین علت صحبتهای اخیر کلینتون را می توان بیشتر یک ژست سیاسی عنوان کرد که در پس آن اهداف سیاسی وجنگ روانی وجود دارد.