به گزارش یزد امـــروز، «جریان آزاد اطلاعات»؛ «شفافیت»؛ «دانستن حق مردم است» و نظایر آن، از جمله شعارهایی است که در گروه‌ها و رسانه‌های طیف اصلاح‌طلب بیش از حد متعارف بر آن‌ها تاکید می‌شود و گاه در سایه آن، می‌کوشند تا برخی اغراض خود را پی گیرند و واقعیت‌های موجود در لایه‌های بعدی را پنهان دارند.

اما در عرصه عمل، جریان اصلاح‌طلبی میانه خوبی با این شعار ندارد و آن را تا جایی مورد توجه قرار می‌دهد که بتواند اهداف جناحی خود را به واسطه آن پیگیری کند؛ در غیر این صورت چنانچه پایبندی به این شعار ، موجب شفاف‌سازی‌های نامتجانس با منافع گروهی‌شان شود، ابایی از ذبح این شعار ندارند.

برای نمونه در حالی که ابایی ندارند برخی حریم‌ها را به بهانه‌های گوناگون خدشه‌دار کنند، از شفاف شدن میزان دارایی‌های خود و چگونگی انباشته‌شدن ثروت‌های میلیاردی طفره می‌روند و یا از قطع یارانه ثروتمندان به بهانه خصوصی بودن حساب‌های آنان همچون آلبوم خانوادگی و جایزنبودن سرک کشیدن به آن پرهیز می‌کنند؛ هرچند این ملاحظه‌کاری‌های بیجا به قیمت تشدید فشار بر قشرهای کم‌تر بهره‌مند جامعه شود.

در یکی از آخرین موارد از این تناقض‌های شعارها و رفتار مدعیان اصلاح‌طلبی، می‌توان به ممانعت از حضور برخی خبرنگاران در آن‌چه گردهمایی مردمی ! هواداران دکتر عارف ( که با تمام تبلیغات گسترده ، تعداد مردم کمتر از صد و بیست نفر رسیده بود) خوانده شده، اشاره کرد.

جای تعجب است برخی نزدیکان دکتر عارف و استاندار اسبق یزد که گویا اجیر شده اند ، «قبله!»ی برخی مدعیان اصلاح‌طلبی و احزاب منحله و غیرقانونی در استان به شمار می‌آیند، بر خلاف مشی متانت‌آمیز جناب عارف، حضور خبرنگاران را هم برنمی‌تابند و ابایی ندارند اگر خبرنگاری را که سلاحی جز قلم و کاغذ ندارد، برای سرگرم ساختن وی برای عدم پوشش خبری همچون خصمی قسم‌خورده با درگیری فیزیکی و انواع تعابیر زننده و گاه هتاکی‌های ناموسی شرم‌آور از جنس «مسلمان نشنود، کافر مبیند» مورد تفقد اعتدال‌گرایانه(!)‌ قرار دهند.

اینان به زعم خود با این‌گونه رفتارهای دور از فرهنگ مردم دین‌باور یزد، به دکترعارف خدمت می‌کنند؛ در حالی که هیچ‌ فرهیخته خبیری در آفات‌ این رویکردشان حتی برای جناب عارف ذره‌ای تردید نخواهد کرد؛ همجنان که ایشان در مصاحبه اخیر ، بر محکومیت حمله به علی مطهری در شیراز تأکید داشتند.

امید است آقای دکتر عارف با نگاهی از سر انصاف به برخی حواشی اطرافیان و مدعیان سینه‌چاک خود، آنان را از گرد خود دور کند و اجازه ندهد کسانی این‌چنین بی‌پروا همچون « شعبان بی مخ » های قشر فرهنگی و فرهیخته جامعه را مورد سب وشتم قرار دهند؛ هرچند به مصداق «سنگ بدگوهر اگر کاسه زرین بشکست‌/ قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود»، چنین بی‌ادبی‌هایی هیچ‌گاه ارزش کار خبرنگاران پایبند به موازین اخلاقی و حرفه‌ای را خدشه‌دار نخواهد ساخت.

 نویسنده: مـــرصـاد بصــیر