یزد امــروز؛ در 12 بهمن سال 1357هجري شمسي، امام خميني(ره)، بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران، پس از 15 سال دوري از وطن در ميان استقبال پرشور مردم قدم به خاك ميهن اسلامي گذاشتند.

از 117 روز توقف امام خميني (ره) در نوفل لوشاتو(فرانسه) امام خميني (ره) ساعت 3:30 به وقت تهران به سوي وطن حركت كردند.
با آنكه پخش مستقيم مراسم ورود امام از شبكه تلويزيون ميليون ها نفر را در خانه‌ها پاي تلويزيون نشانده بود ، در تهران سيل جمعيت براي ديدار رو در رو با امام خميني(ره) خود را به مسير تعيين شده و خيابان هايي كه از فرودگاه تا بهشت زهرا به عنوان معبر امام انتخاب شده بود رسانده و در خيابان ها مستقر شدند. 

طول جمعيت استقبال كننده از امام به 32 كيلومتر مي رسيد. در هواپيما 200 نفر امام را همراهي مي كردند كه 50 تن از آنان همراهان و هواداران و نزديكان امام خميني(ره) و 150 نفر ديگر از خبرنگاران بودند. رأس ساعت نه و سي و هفت دقيقه و سي ثانيه امام در ميان حلقه گروه منتخب استقبال كنندگان، از پله‌هاي هواپيما فرود آمدند. 

خودروي حامل امام خميني(ره) و افراد اسكورت با سرعتي متعادل به سوي ميدان آزادي به راه افتاد تا از آنجا راهي دانشگاه تهران شود و سپس راه را در مسير خيابان آزادي تا بهشت زهرا ادامه داد. امام (ره) در اين روز ابتدا در فرودگاه با ايراد بياناتي از تمامي افرادي كه در اين مدت در به ثمر رسيدن انقلاب اسلامي نقش ايفا كردند، تشكر كردند. ايشان سپس با حضور در كنار شهداي انقلاب اسلامي درباره مواردي چند از جمله غير قانوني بودن مجلس و دولت منصوب شاه و مفاسد رژيم گذشته ايراد سخن كردند. 

ايشان همچنين در اين روز طي پيامي از افسران ، در‌جه داران و سربازان ارتش خواستند با دولت غاصب بختيار همكاري نكنند. آن حضرت همچنين در مدرسه رفاه تهران در ميان اعضاي كميته برگزاري استقبال از دستاوردهاي انقلاب سخن گفتند.

پس از پانزده سال دوری از وطن درمیان استقبال پرشور مردم  ایران قدم به خاک این سرزمین گذاشت ، پانزده سالی كه به خاطر خروشیدن بر استبداد و طاغوت و به خاطر بر زبان جاری كردن حقیقت به عراق ، تركیه و فرانسه تبعید شد . 

پس از یکصد و هفده روز توقف امام خمینی (ره) در نوفل لوشاتو، امام خمینی (ره ) ساعت سه و سی دقیقه به وقت تهران به سوی تهران حرکت کردند . 

حاشیه های روزی كه امام آمد . . . 

حضرت امام به هنگام خروج از فرانسه با ارسال پیامی خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر از آنها خداحافظی کردند. 

ایشان پس از اقامه نماز در کف هواپیما، روی دو پتو با آرامش خوابیدند ، این در حالی بود که همه علاقمندان، دوستداران و نزدیکان ایشان، نگران انجام این پرواز بودند. خطر انهدام هواپیما و یا ربودن آن در آسمان چیزی بود که همه را تا لحظه فرود آن در فرودگاه تهران، نگران ساخته بود. 



در هواپیما دوصد نفر امام را همراهی می کردند که پنجاه تن از آنان همراهان و هواداران و نزدیکان امام خمینی و 150 نفر دیگر از خبرنگاران بودند . 

راس ساعت نه و سی و هفت دقیقه و سی ثانیه روز دوازدهم دلو 1357، امام در میان حلقه گروه منتخب استقبال کنندگان از پله های هواپیما فرود آمدند . 

 

خمینی ای امام . . . 

با ورود حضرت امام به سالن فرودگاه، فریاد «الله اکبر» سالن فرودگاه را به لرزه در آورد. استقبال كنندگان با خواندن سرود «خمینی ای امام»، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کردند. 

پاسخ امام به عواطف یك میهن 

حضرت امام طی بیاناتی در فرودگاه تهران گفتند: من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر می‌کنم. عواطف ملت ایران به دوش من بارگرانی است که نمی‌توانم جبران کنم. 

ایشان ضمن اشاره به اینکه طرد شاه از کشور قدم اول پیروزی بود، همگان را به وحدت کلمه و ادامه مبارزه تا قطع کامل ریشه‌های فساد ترغیب کردند.ایشان سپس از آنجا عازم بهشت زهرا شدند. 

با وجود سرمای زمستان، شب پیش از ورود امام ، بسیاری از مردم مشتاق ، در مسیر حرکت ایشان خوابیده بودند . 

هنگام ورود امام خمینی به مدت بیست دقیقه مراسم استقبال توسط تلویزیون ایران به طور زنده پخش شد ، اما ناگهان عکس شاه بر روی صفحه تلویزیون ظاهر و برنامه قطع شد . 

در حالی که مراسم ورود حضرت امام به طور مستقیم از تلویزیون پخش می‌شد، نظامیان با یورش به این سازمان از ادامه پخش آن ممانعت کردند. 



عده‌ای از مردم با قطع جریان پخش مستقیم ورود حضرت امام از تلویزیون به علت هجوم مأمورین نظامی، از عصبانیت تلویزیون‌های خود را به خیابان پرت کردند. 

با آنکه پخش مستقیم مراسم ورود امام از شبکه تلویزیون میلیون ها نفر را درخانه ها پای تلویزیون نشانده بود ، در تهران سیل جمعیت برای دیدار رو در رو با امام خمینی خود را به مسیر تعیین شده و خیابان هایی که از فرودگاه تا بهشت زهرا به عنوان معبر امام انتخاب شده بود رسانده و در سوی خیابان ها مستقر شدند . 

به نوشته روز نامه کیهان طول جمعیت استقبال کننده از امام خمینی به 32 کیلومتر می رسید . 

امام خمینی در شب اول اقامت خود در مدرسه رفاه، طی سخنانی با اعضای کمیته استقبال، بر لزوم حفظ وحدت تأکید نمودند. 


آیت‌الله شریعتمداری طی تلگرافی ورود حضرت امام خمینی را تبریک گفت. 

در پی درخواست مجدد بختیار برای ملاقات با حضرت امام خمینی، ایشان گفتند: ملاقات با بختیار را در صورت استعفای وی می‌پذیرم. 


موتر حامل امام خمینی و افراد اسکورت با سرعتی متعادل به سوی میدان آزادی به راه افتادند تا از آنجا راهی دانشگاه تهران شوند و سپس راه را در مسیر خیابان آزادی تا بهشت زهرا ادامه دادند . 
 

بیانات امام خمینی (ره)در بهشت زهرا 




بسم الله الرحمن الرحیم 

ما در این مدت مصیبت ها دیده ایم، مصیبت های بسیار بزرگ و بعضی پیروزها حاصل شد که البته آن هم بزرگ بوده، مصیبت های زن های جوان مرده، مردهای اولاد از دست داده، طفل های پدر از دست داده. 

من وقتی چشمم به بعضی از اینها که اولاد خودشان را از دست داده اند می افتد، سنگینی در دوشم پیدا می شود که نمی توانم تاب بیاورم. من نمی توانم از عهده این خسارات که بر ملت ما وارد شده است برآیم، من نمی توانم تشکر از این ملت بکنم که همه چیز خودش را در راه خدا داد، خدای تبارک و تعالی باید به آنها اجر عنایت فرماید. من به مادرهای فرزند از دست داده تسلیت عرض می کنم و در غم آنها شریک هستم. من به پدرهای جوان داده، من به آنها تسلیت عرض می کنم. 

من به جوان هائی که پدرانشان را در این مدت از دست داده اند تسلیت عرض می کنم. خوب، ما حساب بکنیم که این مصیبت ها برای چه به این ملت وارد شد، مگر این ملت چه می گفت و چه می گوید که از آنوقتی که صدای ملت در آمده است تا حالا قتل و ظلم و غارت و همه اینها ادامه دارد. 

ملت ما چه می گفتند که مستحق این عقوبات شدند ملت ما یک مطلبش این بود که این سلطنت پهلوی از اول که پایه گذاری شد برخلاف قوانین بود. 
...............ما می گوئیم که خود آن آدم، دولت آن آدم، مجلس آن آدم، تمام اینها غیر قانونی است واگر ادامه به این بدهند اینها مجرمند و باید محاکمه بشوند و ما آنها را محاکمه می کنیم. من دولت تعیین می کنم، من تو دهن این دولت می زنم، من دولت تعیین می کنم، من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می کنم، من به واسطه اینکه ملت مرا قبول دارد (تکبیر حضار) این آقا که خودش هم خودش را قبول ندارد، رفقایش هم قبولش ندارند، ملت هم قبولش ندارد، ارتش هم قبولش ندارد، فقط آمریکا از این پشتیبانی کرده و فرستاده به ارتش دستور داده که از او پشتیبانی بکنید، انگلیس هم از این پشتیبانی کرده و گفته است که باید از این پشتیبانی بکنید.