به گزارش یزدامــــــروزبه نقل از طنین خاتم، امروزه اگر بخواهیم در مورد موضوعی یا شخصی مطلبی بنویسیم و آن شخص و عملکردش را نقد کنیم و در مورد آن اظهار نظر نماییم ، فوراً شمشیر کشیده و در یادداشت‌ها و اظهارات مشعشع ، منتقد را به سکوت فرا می‌خوانند و وی را به تندروی ، قضاوت عجولانه و تضعیف آن نهاد یا شخص متهم می‌کنند و در آخر بدون هیچ استدلال و توجیه خاصی نقد او را رد می‌کنند و به این عنوان که چون مسئولین ما خیلی مسئولند ، پس از هرگونه خطا و لغزشی مصون و لذا جا برای نقد مهیا نیست .

چندی پیش گزارشی در سایت طنین خاتم منتشر شد مبنی بر درد دل روستاییان خاتم و گلایه ای ازجنس درد / کدام مسئول حاضر است فرزندانش این چنین زندگی کنند!  بر طبق شنیده ها این خبر زیاد به مذاق مسئولین مربوطه خوش نیامده و در پی شکایت از مدیر مسئول سایت طنین خاتم برآمده اند  .

اپیدمی در بین مسئولین شهرستان خاتم در حال شیوع است که اگر انتقاد از آنان شود فورا واکنش نشان میدهند و همگی دم از شکایت میزنند و به نوعی سایت طنین خاتم را تهدید میکنند  .

واقعا شکایت از سایت طنین خاتم  مهر تاییدی بر خدمتگزاری مسئولین است و تمام مشکلات مردم حل می شود ؟

اینکه در مورد هر خبری که سایت طنین خاتم میزند و یک طرف آن مسئول شهرستان است دهان ها باز می شود و قلم ها برای نوشتن شکایت روان میشود بار مسئولیت آنان را کاهش می دهد ؟

شکایت کردن یک سنت باب شده در بین مسئولین شهرستان خاتم است و طنین خاتم یکبار برای زدن حرفها و دردهای مردم راهی راهروهای دادگاه شده است و تمام و کمال از حق ملت دفاع کرده، باید بگویم این شکایت کردن ها نمی تواند رسالتی که بر دوش این رسانه گذاشته شده را کاهش دهد و این سایت تا زمانی که باشد بر طبق رسالت خود عمل می کند حتی اگر عده ای مغرضانه نخواهند این کار انجام شود و سنگ جلوی پا او بیندازند  .

سایت طنین خاتم هیچگاه تربیون خصوصی مسئولین نمی شود و همیشه حرف مردم و درد آنان را منعکس خواهد کرد حتی اگر به مذاق بعضی ها خوش نیاد .

چندی پیش در جلسه ای یکی از مسئول اجرایی شهرستان در نشستی خواهان تعطیلی سایت طنین خاتم شده بود و از این سایت به عنوان یک سایت جناحی و تند رو یاد کرده ،حال اینکه سایت طنین یکی از تنها سایت خبری شهرستان خاتم است و آمده است که حرفهای مردم را به گوش مسئولین برساند و به نوعی بلندگوی ملت است تا گوش های که خود را به نشنیدن زدند وادار به شنیدن کند .

سایت خبری طنین خاتم تنها نماینده مردم خاتم و پل ارتباطی مردم با مسئولین است و هیچگاه خبری برخلاف خواسته و نیاز مردم نزده است حال اینکه مسئولین تحمل شنیدن درد و رنج های مردم را ندارند واقعا جای سوال است ؟

تحت فشار قرار دادن تنها سایت خبری شهرستان آن هم از طرف مسئولین وعکس العمل نشان دادن در مورد یک نقد شاید این سوال را در ذهن اذعان به وجود آورد که شعار خدمتگزاری مسئولین فقط باید در حد یک شعار باقی بماند ؟ و مسئولین نمیخواهند از مشکلات مردم باخبر باشند تا شبها راحت سر بالین بگذارند و اگر از آنان در آینده سوال شد در زمان خدمتگزاریتان چه خدمتی انجام دادید فقط به ذکر آمار بسنده کنند .

اینکه وقتی از مسئولی انتقاد می شود او به جای اینکه عیب ها را برطرف کند تنها از سلاح شکایت استفاده میکند واقعا جای تامل دارد؟

به راستی آستانه انتقاد پذیری مسئولان ما تا کجا است؟ورای اینکه ممکن است بعضی از نقدها غیرمنصفانه باشد؛تا چه حدی مسئولین ما انتقاد پذیر و پاسخگوی این نقدها هستند؟مگر نه اینکه بنا به فرمایش بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت روح ا…(ره) مردم ولی نعمتان انقلابند؟! و مسئولین خادمین این ولی نعمتان؟!پس چرا تا کوچکترین انتقادی می شود فلان مسئول،تاب و تحمل از دست میدهد و شدیداً موضع گیری می کند.مگر نه اینکه انتقاد منصفانه باعث رشد و بالندگی می شود،نشریات یکی از آندسته ابزارهایی هستند که در صورت مردمی بودن و مردمی عمل کردن و دوری از حزب و حزب بازی و … می توانند با انتقاد سازنده و منصفانه باعث رشد و بالندگی در جامعه باشند و به عنوان چشم تیزبین یک جامعه سخنگوی مردم و معتمد آنان باشند.

متاسفانه تا به الان در شهرستان آنچنان شاهد این موضوع نبودیم که نقدی از عملکرد ارگان و یا مسئول خاصی صورت بگیرد و همیشه شاهد تعریف و تمجیدها بوده ایم؛تعریف و تمجیدهایی که بعضاً بوی تملق و … از آن به مشام می رسد. و اگر انتقادی شده است میخواهند او را در نطفه خفه کنند .

در پایان به این نکته بسنده می کنم که هدف از راه اندازی سایت طنین خاتم انعکاس خبرهای شهرستان،  انتشار خدمات دولتمردان و بازگو کردن مشکلات مردم و به نوعی پل ارتباطی مردم با مسئولین و تا پایان بر طبق رسالتی که بر دوش گرفته است عمل خواهد کرد و صرفا تریبون مسئولین نخواهد شد و همیشه خدمتگزار مردم فهیم و قدر شناس خاتم خواهد بود .

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم؛ موجیم که آسودگی ما عدم ماست...