به گزارش یزد امـــــروزبه نقل از واحد روابط عمومی دانشگاه، در جلسه هم اندیشی سازمان های مردم نهاد (سمن) و انجمن های خیریه سلامت که با حضور ریاست دانشگاه، قائم مقام رئیس دانشگاه در امور مشارکت های اجتماعی، سازمان های مردم نهاد و خیریه های حوزه سلامت، مدیر کل امور اجتماعی استانداری، معاون بهداشتی، مدیر درمان، قائم مقام معاون دارو و غذا و همچنین جمعی از سمن ها و انجمن های خیریه سلامت برگزار شد، ضمن ارائه گزارشی از فعالیت های دانشگاه در حوزه بهداشت و درمان و دارو و غذا در سال 93، همفکری و هم اندیشی در خصوص فعالیت های سمن ها و انجمن های خیریه سلامت انجام و راهکار های مناسبی ارائه شد.

دکتر احمد حائریان، قائم مقام رئیس دانشگاه در امور مشارکت های اجتماعی، سازمان های مردم نهاد و خیریه های حوزه سلامت، ضمن بیان چشمگیر بودن مشارکت های مردمی سلامت محور در سطح استان یزد خاطر نشان کرد بین اهداف و فعالیت هایی که در این خصوص انجام می شود، فضا وجود دارد که باید با کمک و همفکری این فضا را پر کرد. وی با بیان اینکه چالش های پیش روی سلامت استان فراتر از فضای فیزیکی است، ادامه داد هرچند وجود فضای فیزیکی و تجهیزات لازمه ارائه خدمت به مردم است، اما مشارکت بیش از پیش مردم و سمن های سلامت نیز ضروری است.

ورود به بخش سلامت بدون هماهنگی جامعه امکان پذیر نیست

قائم مقام رئیس دانشگاه در امور مشارکت های اجتماعی حوزه سلامت متذکر شد هرچند وزارت بهداشت متولی امر سلامت است، اما به این معنی نیست که فعالیت های مرتبط با سلامت خارج از همکاری مردم و تشکل های سلامت محور باشد و ورود به بخش سلامت بدون هماهنگی جامعه امکان پذیر نیست. وی همچنین تاکید کرد موضوع مهم برای رسیدن به اهداف سلامت، تغییر در شیوه زندگی مردم است؛ بنابراین دولت و سازمان های مردم نهاد می بایست با آگاهی از وضعیت و فعالیت های یکدیگر جهت دستیابی به اهداف سلامت تلاش کنند.

برخی وظایف سلامت جامعه، متولی ندارد

دکتر حائریان با بیان اینکه جامعه ما به سرعت در حال گذر از شرایط سنتی است، تصریح کرد امکانات لازم و متناظر با این تغییرات در اختیار هیچ دانشگاهی نیست؛ نتیجه آنکه برخی از وظایف سلامت جامعه متولی ندارد و پدیده نوظهور است. این موضوع، اهمیت مشارکت های اجتماعی در حوزه سلامت را دو چندان می کند.

در ادامه جلسه هر یک از سمن ها با ارائه گزارشی مختصر از فعالیت هایشان، پیشنهاداتی ارائه دادند که می توان به آموزش به گروه ها و طبقات مختلف جامعه، توانمندسازی سمن ها در حیطه تخصصیشان و آموزش مسائل بهداشتی به افراد کلیدی جامعه مانند مادران، نوجوانان و روحانیت اشاره کرد.

در پایان پیشنهاداتی از سوی دانشگاه و سمن ها و انجمن های خیریه سلامت در خصوص پر رنگ کردن همکاری این سازمان ها ارائه شد.