یزد امـــــروز؛ نشانه رفتن اسلحه به سمت دیگران چه برای تهدید باشد و چه برای شوخی و مزاح ممنوع است. حتی اگر اسلحه خالی باشد.

نوشیدن آب حتی به اندازه یک قطره روزه را باطل می کند.

ورود سم به بدن حتی به مقدار اندک اثرات زیانباری دارد.

شرب خمر حتی به اندازه قطره ای حتی اگر باعث مستی هم نشود، حرام است...

اعلام ممنوعیت قاطع با تخلفات از منظر دین و شرع نکته ای اثبات شده است. اگر حتی ذره ای در بیان قوانین مسامحه شود افراد سودجو و فرصت طلب به راحتی قوانین را با توجیهات خود ساخته زیر پا می گذارند. چنان که در طول تاریخ هم شاهد بوده ایم که افرادی با استدلال های خود ساخته به راحتی قوانین را زیر پا گذاشته اند.

اگر حرمت کامل نوشیدن آب نبود، حتماً شاهد افرادی بودیم که می گفتند:«یک قطره که ایرادی ندارد!». مگر بارها در توجیه چشم چرانی ها نشنیده ایم که «یک نظر حلال است»؟

شب میلاد حضرت زهرا و به بهانه «ولادت بی بی دو عالم» و لابد به بهانه افسردگی مردم جشنی برگزار شد که انواع هنجار شکنی ها از تقلید صدای خوانندگان غربی گرفته تا تقلید صدای خوانندگان زن(لابد به مناسبت هفته زن) را در خود گنجانده بود.

اما از سودجویی هایی که در سایه بی تفاوتی مسئولین صورت می گیرد که بگذریم صحبت های مسئول مرتبط و مقام رسیدگی به این تخلفات را نمی توان نایدیده گرفت.

حسین دشتی، رئیس اداره ارشاد شهرستان یزد در پاسخ به سوالی در مصاحبه ای فرمایشی، در همین خصوص اظهار داشته است:« بنده دانشجوی رشته فقه هستم و در بحث غنا کار کرده ام. از نظر فقهی مساله باید بررسی شود ولی من فکر می کنم مشکلی ندارد. زمانی یک موسیقی از نظر مراجع تقلید ما غنا محسوب می شود که مناسب مجالس لهو ولعب باشد. معمولاً خواندن یک یا دو بیت در حد 30 ثانیه نمی تواند فضای لهو لعب را ایجاد کند. از نظر شرعی نمی تواند حرام باشد. »

صحبتی سراسر تناقض که نشانی است از طفره رفتن مسئولین از پاسخگویی.

اگر شما قرار است مساله را از نظر فقهی بررسی کنید دیگر چرا می گوئید:« من فکر می کنم ؟» اگر قرار نبود از نظر فقهی مساله بررسی شود چه نیازی بود که خواننده ها بدانند شما در رشته فقه تحصیل می کرده اید؟

بر اساس کدام استدلال منطقی و یا دینی معتقدید که یک یا دو بیت یک ترانه لهو و لعب نیست؟ مراجعه ای کنید به سوالاتی که در اول متن مطرح شد.

تبلیغ خوانندگان غربی ممنوع نیست؟ تبلیغ خوانندگی زنان هم که لابد در راستای سیاست گیری های وزارت ارشاد است.

جناب رئیس، دانشجوی محترم فقه اسلامی! «کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم» هر چند « گوش اگر گوش تو وناله اگر ناله من/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است»