به گزارش عصر فرهنگ به نقل از آناج، اوایل سال 88 بود که توزیع 300 هزار تن سیب زمینی در بین مستمندان توسط دولت احمدی نژاد به علت تولید مازاد بر مصرف و امکان فاسد شدن این محصول خبر ساز شد و عده‌ای این اقدام دولت را انتخاباتی عنوان و به آنها لقب "دولت سیب زمینی" دادند.

اخیرا یکی از نمایندگان مجلس در اعتراض به حرکت لیبرالی دولت یازدهم استعفاء و ماجرای دفن 1700 تن سیب زمینی در استان فارس را توسط مسئولین جهاد کشاورزی مطرح کرد. در ابتدای امر برخی از مسئولین منکر هرگونه دفن سیب زمینی شدند اما با شدت گرفتن اعتراضات مردمی و ورود سازمان بازرسی به موضوع دلایل مختلفی را برای توجیه عمل خود عنوان کردند.

طبق گزارشات سیب زمینی‌ها تولید بهار بوده و کیلویی به قیمت 3 هزار و 600 ریال با هدف تظیم بازار توسط دولت خریداری شده است؛ مسئولین جهاد علت به خاک دادن 6 میلیارد و 200 میلیون ریال از بیت المال را فاسد شدن این محصولات عنوان می‌کنند و می‌گویند: "به علت نامناسب بودن فضای نگهداری، سیب زمینی‌ها فاسد و در نتیجه امحاء شدند"

برخی دیگر نیز برای توجیه این عمل ناپسند دولت مدعی‌ شدند سیب زمینی‌ها با کود نامناسب تولید و سرطان زا بوده‌اند؛ حال معلوم نیست سیب زمینی‌ها به علت فاسد شدن دفن شده‌اند یا سرطان زا بودن! در این میان مضحک ترین توجیه ادعای سخنگوی دولت بود که در اظهاراتی عجیب گفت: "سیب زمینی‌های دفن شده متعلق به دولت نیست!"

دفن 1700 تن سیب زمینی در حالی رخ می‌دهد که طبق اسناد منتشر شده سرپرست تعاون روستایی ایران نسبت به فاسد شدن 720 تن سیب زمینی هشدار و پیشنهاد داده بود، این محصولات به صورت رایگان در اختیار کمیته امداد و بهزیستی قرار داده شود.

دولتی که مدعی اعطای بسته کالایی به نیازمندان و حمایت از قشر مستضعف جامعه بود چرا زمانی که هشدار "در حال فاسد بودن" سیب زمینی‌ها را شنید نسبت به پخش آنها قبل از فاسد شدن در بین نیازمندان اقدام نکرد؟ با توزیع این مقدار سیب زمینی در قالب بسته‌های 5 کیلویی 340 هزار خانوار بی بضاعت برای مدتی کوتاه هم که شده سیر می‌شدند و طبیعتا این اقدام بهتر از دفن و نابود کردن محصولات بود.

نمونه‌ی چنین اقدام‌هایی در کشورهایی همچون آمریکا و عربستان مشاهده شده که اعتراضات جهانی را نیز به دنبال داشته است، جای بسی تاسف است که دولتمردان فاسد و دفن کردن سیب زمینی را به پخش آن در بین اقشار ضعیف جامعه ترجیح می‌دهند؛ به نظر می‌رسد این اقدام دولت به خاطر منافع سیاسی بوده است چراکه در سال 88 آقای روحانی نسبت به توزیع سیب زمینی در بین مردم اعتراض کرد و گفت: "شاید برخی‌ها تصور کنند که مردم ایران به سادگی فریب می‌خوردند و با هوچی‌بازی، نمایش‌های ساختگی و دروغ‌گویی می‌توان نظر افکار عمومی را به خود جلب کرد. اما من معتقدم که مردم ما ساده نیستند و هر چند که ممکن است در ظاهر ساکت باشند، اما با هوچی‌گری، جنگ روانی و وارد کردن اتهامات سنگین به شخصیت‌های نظام نمی‌توان آرای مردم را خرید. همانطور که مطمئنم با سیب‌زمینی و تراول چک هم نمی‌توان کشور را تحت کنترل خود درآورد"

وی در جای دیگری نیز ابراز کرده بود: "مردم ایران آگاه‌تر و فهیم‌تر از آن هستند که سیاست‌هایی نظیر توزیع تراول چک یا سیب‌زمینی رایگان بتواند رفتارهای انتخاباتی آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد و کسانی که تصور می‌کنند با چنین اقداماتی می‌توانند جامعه را به سمت دیگری ببرند، آب در هاون می‌کوبند"

اکثریت کارشناسان معتقدند از آنجایی که دولت فعلی در شرایط دولت قبل قرار گرفت و با امکان فاسد شدن محصولات روبرو شد به خاطر انتقادات شخصی به دولت احمدی نژاد و برای اینکه لقب "دولت سیب زمینی" را نگیرد خاک کردن بیت المال را به توزیع آن ترجیح داد.

از طرفی دیگر دولتی که به منظور تنظیم بازار سیب زمینی خریداری می‌کند باید محیط لازم را نیز برای نگهداری از این محصولات فراهم کند، حال که دولت محصولات خریداری شده را به علت عدم به مصرف رساندن زودهنگام فاسد کرد می‌توانست به جای توزیع در بین مردم حداقل در امور دامی به مصرف برساند.

امیدواریم تنظیم بازارهای دولت کار دست این مردم ندهد و فردا شاهد دفن کردن سایر محصولات همچون گوشت و مرغ نباشیم؛ بیت المال متعلق به مردم است نه خاک!

إِنَّ الْمُبَذِّرینَ کانُوا إِخْوانَ الشَّیاطینِ وَ کانَ الشَّیْطانُ لِرَبِّهِ کَفُورا : "اسراف‏کاران و تلف کنندگان (اموال) برادران شیاطینند و شیطان در برابر پروردگارش، بسیار ناسپاس بود".

انتهای پیام/