به گزارش عصر فرهنگ، مسئول کارخانه تسمه در گفتگو با خبرنگار طنین خاتم در مورد طرح  احداث این کارخانه در شهرستان خاتم گفت:در سال 1390 طرح احداث کارخانه تسمه به استانداری یزد پیشنهاد شد که مورد استقبال قرار گرفت و ماحصل طرح همین کارخانه ای است که الان کارگران در آن مشغول به  کار هستند.

جراحی اظهار داشت: از سال 1391 ساخت و ساز کارخانه  شروع و ابتدای سال 92 خطوط تولید راه اندازی شد و از خرداد سال 92 و بعد از تولیدات آزمایشی رسما از 15 خرداد  تولید شروع و تسمه های از عرض 5 میلی متر تا 19 میلی متر با ظرفیت  180تن در ماه در این کارخانه تاکنون تولید شده است.

وی در مورد اینکه چرا هرات را برای احداث کارخانه در نظر گرفته است گفت: کارخانه تولید تسمه پلی پروپلین در هرات است و سرمایه گذار معمولا جایی سرمایه خود را می آورد که بازاری برای فروش کالاهایی خود داشته باشد

وی ادامه داد: دور نمای که ما مشاهده کردیم و وارد سرمایه گذاری در این منطقه شدیم به خاطر بودجه ای بود که برای مناطق محروم در نظر گرفته شده اند و همچنین مهیا بودن  زیر ساخت های تولید در شهرک صنعتی هرات مهیا بود.

مشکلات اسفبار شهرک صنعتی که سرمایه گذاران با آن روبه رو هستند

مسئول کارخانه تسمه در مورد مشکلاتی که در شهرک صنعتی خاتم با آن روبه رو است  گفت: از مشکلاتی که تاکنون در این منطقه عملا با آن روبه رو شده ایم یکی جاده اصلی هرات به یزد که استاندارد و مناسب نیست و دوم  آب غیرقابل شرب شهرک صنعتی خاتم است و همچنین آب چاه را هم که برای برای بخش صنعت در نظر گرفته شده است  با قطعی و وصلی زیادی روبه رواست  و با توجه به اینکه سیستم پیشرفته ای برای تامین آب مورد نیازدر این منطقه وجود دارد  ولی متاسفانه قابلیت استفاده از این سیستم ها به نحو مناسب نیست و قطعی آب زیاد است.  

این سرمایه گذار ادامه داد: برقی که برای این منطقه صنعتی در نظر گرفته شده است با برق روستای سیاهیویه مشترک است و با توجه به وجود چاه های ممتد در طول این مسیر مصرف برق بالاست که این باعث نوسانات بسیار شدید برقی در شهرک صنعتی خاتم شده است که از سال 91قرار بود پست برق شهرک صنعتی از برق روستاهای همجوار جدا شود که  هنوز عملی نشده است و مشکلات نوسات برق، قطع برق در این منطقه مانده و گریانگیر صنعتگران شده است .

جراحی افزود: اینترنت و مخابرات  که از سال 91 و همینطور در سال 92 طی دو سفری که معاون سابق استاندار آقای بابایی به هرات داشتند و صحبت با سازمان  شهرک ها، قرار شد زمینی به مخابرات داده شود و اینجا مخابرات، پست مخابراتی ایجاد کند و شهرک صنعتی دارای کابل کشی مخابراتی و اینترنت شود  ولی ما هنوز با این مشکل روبه رو هستیم، مشکل فاکس و اینترنت و ... در این منطقه هنوز پابرجاست و تلفن های که به شهرک اختصاص داده شده است تلفن کارت های روستایی است .

وی گفت: جاده خود شهرک صنعتی جاده خاکی است و آسفالت نیست و باید به این نکته توجه ویژه شود زیرا هر کس برای سرمایه گذاری وارد این منطق شود با دیدن این شرایط پا پس می کشد.

مسئول کارخانه تسمه افزود: طراحی خیابان های شهرک صنعتی به گونه ای است که عرض کمی دارد و در هیچ یک از کارخانجات تریلی نمی تواند وارد شرکت ها شود.

جراحی در مورد اینکه آیا حمایتی از طرف دولت یا مسئولین در این زمینه صورت گرفته است اظهار داشت: کارخانه  ها این منطقه اکثرا خصوصی  اداره می شود و برای بخش خصوصی است سرمایه گذارهای اولیه در این شهرک 1/5 میلیاردتومان در سال 91  از طرف دولت برای خرید ماشین آلات وام گرفته اند که در همان زمان  بخاطر تغییر نرخ ارز و تحریم بودن  بانک ها و بالا رفتن نرخ ارز، حدود دو برابر خرید ماشین آلات توسط صاحب کارخانه ها هزینه شد درصورتیکه می بایست سهم سرمایه گذار 20 درصد و سهم بانک 80 درصد باشد اما قضیه برعکس شد.

در این مدت فقط وعده شنیدم و تا حالا عملی ندیدیم/سرمایه گذار این وضعیت را ببیند فرار می کند

 جراحی ادامه داد : مسئولین خاتم اگر کاری از دستشان بر بیاید انجام می دهند ولی مشکلاتی مثل پست برق و پست مخابرتی شهرک حل نشده و حمایت مسئولان باید بیش از اینها باشد.

وی ادامه داد: روزی که برای تحقیق آمدیم  و با مسئولین وقت صحبت کردیم به ما گفتند از بابت آب، برق، گاز  و مخابرات خیالتان راحت ولی در عمل ما از آب، برق و مخابرات از هر سه صدمه دیدیم و هنوز این شهرک صنعتی، شهرکی نشده که با خیال راحت در آن کار کرد چون ما کارمان با برق است با هر با قطع برق کلی ضرر می کنیم.

مسئولین شهرستان باید به این نکته واقف باشند که اگر سرمایه گذار بخواهد در این منطقه  سرمایه گذاری  کند باید بیش از این حمایت شود و تا حد امکان مشکلاتش را رفع کنند نه اینکه  کاری کنند که سرمایه گذار برود و پشت سرش هم نگاه نکند.

جراحی در پایان گفت: در حال حاضر حدود  23 کارگر در این کارخانه مشغول به کار هستند ولی در مجموع پرسنل اداری و فروشندگان  حدود 107 نفر بوده اند که درپایان اسفند ماه گذشته با توجه به رکودی که با آن مواجهه شدیم به اجبار با 25 درصد کارگران خداحافظی کردیم.