به گزارش عصر فرهنگ؛ تقریبا شش ماه از علنی شدن مشکلات رانندگان پایانه بار استان یزد می گذرد. این رانندگان نسبت به نحوه توزیع بار، جولان دلال ها در پایانه بارهای استان یزد، اعمال نفوذ و عدم اجرای عدالت و همچنین برخی قوانین دست و پا گیر اعتراض دارند.

خبرنگار پای درد دل برخی از این رانندگان نشسته است. رانندگانی که دیگر کارد به استخوانشان رسیده است و فریاد رسی برای مشکلات خود نمی یابند. می گویند آتش اعتراض رانندگان پایانه ممکن است هر لحظه شعله ور شود. دلال ها و افرادی که نرخ های مصوب را می شکنند مثل خوره به جانشان افتاده اند. رانندگان یزدی برای اینکه بتوانند در پایانه، باری داشته باشند باید ده، دوازده روز منتظر بمانند و در این میان افراد سودجو با سو استفاده از ضعف نظارت و یا نبود عزم برخورد در ناظران به جای اینکه بارها در پایانه اعلام شود و طبق نوبت به رانندگان برسد، آن ها را با نرخ های پائین تر به رانندگان شهرهای دیگر می سپارند.

رانندگان یزدی تبدیل به موش آزمایشگاهی آقایان شده اند

محمد علی زاد آفرین یکی از رانندگانی بود که به نمایندگی از همکاران خود گفت: مدتی است پیگیر مشکلات حمل و نقل استان بوده ایم.در این راه هم بار ها به استانداری و ارگان های مختلف مراجعه کرده ایم. ولی رئیس سازمان حمل و نقل استان و رئیس انجمن سابق رانندگان هر کاری می کنیم، چوب لای چرخ ما می گذارند. خود ما مجبور شدیم با کارخانه ها رایزنی کنیم تا بارهای خود را برای عرضه با قیمت عادلانه به پایانه بار بیاورند ولی ده- پانزده روز نگذشته همکاری خود را با ما قطع می کنند.

زاد آفرین افزود: به یکی از این آقایان می گویم از این کارها دست بردار، جواب می دهد: «کسی که بخواهد روی سایه من راه برود باید تاوان بدهد!» همین آقا را چند ماه قبل رانندگان بیرون کردند و گفتند که ما این شخص را نمی خواهیم. این آقا هنوز تراز مالی را تحویل اداره کار نداده است تا مجوز تاسیس صنف رانندگان را بگیریم.

وی ادامه داد: انجمن گاراژدارها  بیش از 200 میلیون تومان هزینه کردند تا نیروی انتظامی دلال ها را از پایانه خارج کنند ولی ما خودمان جمع شدیم و دلال ها را بیرون کردیم. ولی چه فایده بعد از شش ماه دوباره پای دلال ها به پایانه باز شده است.

زادآفرین اظهار داشت: پایانه بار دولتی است ولی نظم ندارد، انتظامات مشخصی ندارد. پایانه بار یزد تبدیل به مرکز فساد و خانه معتادین شده است وقتی اعتراض می کنیم می گویند: «به شما ربطی ندارد!» دلال ها هم دوباره برگشته اند. ولی هیچ کس به داد ما نمی رسد.

وی تاکید کرد: هیچ کجای ایران چنین کاری انجام نمی شود. بندر عباس، قزوین، بوشهر  همه نظم دارند ولی انگار رانندگان یزدی موش آزمایشگاهی هستند. طومار هم امضا کرده ایم به استانداری هم مراجعه کرده ایم ولی فایده ای نداشته است. حتی با کشاورزیان، معاون وزیر حمل و نقل هم صحبت کردم ولی جواب داد:«باربری دلش می خواهد بارش را به هر قیمتی به هر کسی بدهد!» پس چرا نرخ تعیین می شود؟ نقش این تعرفه های مصوب چیست؟ چرا بار باید زیر قیمت عرضه شود؟

زادآفرین با اظهار تاسف از این موضع گیری ها بیان داشت: دیروز با یکی از همکارانم صحبت می کردم.وی که مالک ماشین بود پیش من گریه می کرد که پول ندارم گوشت بخرم! این کم و بیش وضعیت تمام ماست! پایانه بار یزد تبدیل به

سنگ هایی که رئیس سازمان حمل و نقل استان پیش پای رانندگان می اندازد

محمد رضا میر عبداللهی نیز در تائید حرف های همکار خود بیان کرد: 59 پایانه در یزد و 5 پایانه در اشکذر وجود دارد ولی تقریبا تمام بارها در این 5 پایانه عرضه می شود. چرا؟ چون تمام کارخانجات به علت مشکلات زیست محیطی که ایجاد می کنند به حاشیه شهر ها رفته اند، از طرفی طبق تقسیم بندی ها حمل بار کارخانه ها به پایانه های مجاورشان سپرده می شود یعنی عملاً سر پایانه های یزدی بی کلاه می ماند و تمام بارها به پایانه های اشکذر که در حاشیه یزد قرار دارد می رسد. البته حرف و حدیث هایی هم هست که یکی از مقامات شرکت های پایانه بار اشکذر نسبتی با یکی از مقامات دولتی دارد!  

نائب رئیس انجمن صنفی رانندگان ادامه داد: از 750 تریلر و کامیونی که در روز از اشکذر کاشی و فولاد منتقل می کنند نهایتا 75 نفر یزدی هستند. چون رانندگان شهرهای دیگر برایشان به صرفه است که به جای ماندن در یزد در مسیر بازگشت به شهرشان بار را هم حمل کنند ولی برای یزدی ها نمی صرفد.

وی ادامه داد: همه جای کشور طبق قانون، انجمن صنفی رانندگان مجوز گشت دارد و نظارت می کند. در یزد هم موفق شده ایم از دادستانی، فرمانداری و نیروی انتظامی مجوز بگیریم ولی رئیس سازمان حمل و نقل استان قبول نمی کند. سنگ دیگری  که پیش پای رانندگان می اندازند تحمیل قرار داد وابستگی است. یعنی رانندگان به جای پایانه بار بروند زیر نظر گاراژ ها کار کنند. یعنی تقریبا به هر کدام از 60 گاراژ شهر یزد 20 تا 30 راننده می رسد اما مشکل اینجاست که فقط 5-6 گاراژ بار دارند و بقیه سماق می مکند! رئیس سازمان حمل و نقل استان تا کنون سه بار تعهد داده که این حکم را لغو کند ولی تاکنون اقدامی نکرده است.

میرعبداللهی تصریح کرد: فقط ما نیستیم. رانندگان اردکانی هم مشکل دارند. باری که از استان به رشت می رفت به ازای هر تن 70 هزار تومان پرداخت می شد اکنون به 37 هزار تومن رسیده است. رانندگان از کجا زندگی خود را تامین کنند؟ تا کنون سه بار جلوی استانداری تجمع کردیم، شش بار با معاون عمرانی استاندار جلسه گذاشتیم ولی فایده ای نداشت. دیگر بریده ایم!

وی گفت: شنبه 12 دی ماه جلسه داریم. نماینده همه شهرستان ها هم می آیند. بنا داریم کاری کنیم تا هر باری که می آید در سالن بار اعلام شود و طبق نوبت به رانندگان برسد. اگر این جلسه هم به نتیجه نرسد دیگر اعتراض و تحصن اجتناب ناپذیر است.