عصر فرهنگ، دکتر محمدرضا عارف، 20 اسفند ماه به یزد آمد تا هم در مجلس نکو داشتی که دوستانش در دانشگاه یزد ترتیب داده بودند، شرکت کند و هم دفتر بنیاد امید ایرانیان در یزد(پنجمین دفتر این بنیاد در کشور) را افتتاح کند.

دکتر تابان یکی از دانشجویان عارف و یکی از اساتید دانشگاه یزد در مراسم نکو داشت عارف، طی سخنانی یکی از بارزترین صفات عارف را قانون مداری وی دانست.

کمتر از 24 ساعت بعداز این سخنان عارف دفتر بنیاد امید ایرانیان در یزد را افتتاح کرد دفتری که به گفته یکی از سخنرانان مراسم قرار است با جذب کمک های مردمی و حتی استفاده از موقوفات به فعالیت فرهنگی- اجتماعی و البته کادرسازی بپردازد!

عارف در حاشیه این مراسم و در پاسخ به سوال خبرنگاری، اظهار داشت: ممنوع التصویری رئیس جمهور اسبق مصوبه شورای عالی امنیت ملی نیست و صرفاًیک مصوبه قضایی است.

معاون اول رئیس جمهور در دولت اصلاحات که با حسن نیت ریاست دانشگاه یزد و نماینده وزیر علوم در این دانشگاه اکنون به عنوان استاد وابسته دانشگاه یزد هم شناخته می شود، پس از انتشار این خبر ضمن تکذیب مصاحبه فوق جمله ای گفت که به تیتر اکثررسانه های همسو با وی تبدیل شد. عارف، گفت: «هرگز نگفتم ممنوع التصویری خاتمی قانونی است.»

از آنجا که هر کسی اجازه صحبت در مورد اظهارات عارف را ندارد چرا که ممکن است ضرر کند(!) از اظهار نظر در این مورد صرف نظر شده و تنها به سخنان رئیس مجلس در کنفرانس خبری در 25 اسفند بسنده می شود.

رئیس قوه مقننه در پاسخ به سؤالی در خصوص ممنوع‌التصویر بودن رئیس جمهور اسبق و مصاحبه وی(لاریجانی) در زمان احمدِ‌ی نژاد مبنی بر اینکه در این خصوص که یک عادات بدی مرسوم شده و این موضوع قابل حل است اینکه آیا سیر قانونی در این خصوص وجود دارد، گفت: حتماً سیر قانونی در این خصوص وجود دارد.

وی افزود: بنده فکر می‌کنم این موضوع از جمله موضوعاتی است که باید از مسیر خودش حل شود مبنای مصاحبه من نیز این بود که قوه قضاییه این کار را نکرده بود بلکه دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی این کار را انجام داده بود.

و این بدان معناست که عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام براحتی مصلحت و امنیت را فدای مصالح خود می کند. براستی عارف از مصوبه شورای عالی امنیت ملی درباره رئیس جمهور اسبق بی خبر است؟ آیا مصوبات قوه قضائیه از وجاهت قانونی برخوردار نیست؟

و اکنون سوالی از استاد وابسته دانشگاه یزد؛ جناب دکتر عارف! شما به عنوان عضوی از مجمع تشخیص مصلحت نظام تا کی پایبند به قانون و متعهد به اتخاذ تصمیم های همسو با مصلحت نظام و ملت ایران هستید؟

آیا قانون هر زمان که مطابق با منافع شما باشد لازم الاجراست؟

قوانینی که خلاف میل شما باشد، حتی اگر به تصویب عالی ترین مراجع برسد لزومی برای اجرا ندارد؟

آیا رئیس دولت اسبق آنقدر به گردن شما حق دارد که در حالی که پز قانون مداری می دهید حاضر هستید قانون را کنار بگذارید یا اینکه همچنان امید دارید روزی از این دیگ آبی برای شما گرم شود؟!