به گزارش عصر فرهنگ، این روزها به نظر می رسد رشد جمعیت در ایران اگر چه به صورت نسبی اما در حال افزایش است.بعد از تغییر تصمیم نظام مبنی بر افزایش جمعیت کشور و همچنین تغییر سیاست قبلی در باب کاهش جمعیت، شرایطی رقم خورد تا خانواده ها تشویق شوند برای فرزند آوری.

این سیاست تا حدودی موفقیت آمیز بود اما به نظر می رسد، ایران همچنان با آن جمعیت ایده آل فاصله زیادی دارد و به نظر می رسد باید بیشتر از این تلاش صورت گیرد تا شرایط مطلوب برای خانواده ها به منظور فرزند آوری فراه شود.

اما جدا از بحث شرایط مطلوبی که مسئولین باید برای خانواده ها فراهم کنند، برخی از موانعی که برای به دنیا آمدن یک فرزند در کشور وجود دارد مربوط به خود خانواده ها یعنی پدر و مادر می شود.بهانه های شخصی که در نهایت فرزند را از خانواده ها دور می کند.

یکی از بهانه های فراگیر به منظور عدم فرزند آوری که متاسفانه در خانواده های ایرانی در حال افزایش است، بحث آزادی مادر است به گونه ای که برخی از بانوان و حتی برخی از همسران آنها، گمان می کنند که فرزند دست و پای آنها را می بندد، و آنها بعد از بچه دار شدن نمی توانند آزادی گذشته را داشته باشند و لحظات خوب و خوشی را سپری کنند!

برخی از بانوان در طول هفته زمان زیادی از وقت خود را صرف، رفتن به بازار، شرکت در مهمانی های مختلف و یا سرگرمی و تفریحاتی می کنند که گمان می کنند، در صورت حضور فرزند، این کارها مختل می شود!

اگرچه حضور فرزند در کانون خانواده، زمانی از پدر و مادر را صرف خود می کند اما مطمئنا این زمان تفاوت بسیاری با دیگر زمان ها دارد.

"یکی از بانوانی که در تهران زندگی می کند که 27 سال سن دارد و فرزند اولش حدودا دو ماه قبل به دنیا آمده است، در گفتگو با خبرنگار فرهنگ نیوز در این باره می گوید: از وقتی که دخترم به دنیا آمده است، تصمیم گرفتم که دیگر شغلم را رها کنم.این تصمیم احساسی و یا بدون فکر گرفته نشده، چرا که از زمان بارداری تاکنون به آن فکر می کنم.من قبل از بارداری می گفتم اگر بچه دار بشوم به شغلم، تفریحاتم،ارتباط با دوستان و غیره..لطمه وارد می شود و به همین دلیل علاقه ای به بچه دار شدن نداشتم.اما همسرم علاقه داشت و می گفت وقتی فرزندمان به دنیا بیاید،انقدر شیرین می شود که شما دوست داری فقط وقت و زمانت صرف او بشود.به نظرم همین هم شد و اکنون شیرین ترین زمان زندگیم صرف فرزندم می شود.

وی  در پاسخ به این پرسش که آیا حضور فرزند سبب شده است که از فعالیت های دیگر رزمره محروم شود یا خیر،گفت: اینطور نیست که وجود فرزند باعث از بین رفتن انگیزه انسان برای انجام دیگر فعالیت های زندگی شود، چرا که فرزند به زندگی آدم نظم می دهد، امید می دهد، آرزو می دهد.بنده اگر تصمیم گرفتم که به کارم ادامه ندهم به این دلیل است که حس می کنم وقت کم می آورم.چون بنده در قبال فرزندم وظیفه ای دارم که شخص دیگری نمی تواند آن وظیفه راانجام دهد و من از این شرایط لذت می برم.

این بانوی ایرانی،اضافه کرد: دقیقا همان پیش بینی ای که همسرم از حضور فرزندمان در زندگی داشت محقق شد و بنده کاملا از وجود فرزندم راضی هستم چرا که حس می کنم از لحظات زندگیم بیشتر لذت می برم.در گذشته که بیشتر فرصت داشتم در کنار دوستانم حضور داشته باشم لذت می بردم اما حس می کنم اکنون در کنار فرزندم بیشتر لذت می برم.البته این را هم بگویم که با وجود دخترم هم گاهی اوقات به دوستانم سر می زنم و دخترم مانعی برایم نیست.

وی در پایان، خاطر نشان کرد: به همه زوج های جوانی که فکر می کنند، وجود فرزند زندگیشان را مختل می کند باید بگویم که سخت در اشتباهند، چرا وجود فرزند نعمت است و زندگی را شیرین می کند و سبب می شود که خوش ترین لحظات زندگی برای پدر و مادر رقم بخورد."

تجربه این مادر و بسیاری از مادرانی که چندین فرزند دارند، ثابت کرده است که فرزند برای پدر و مادر اگر محدودیتی هم داشته باشد، آن محدودیت دوست داشتنی است و در نهایت تبدیل به خاطره خوش برای پدر و مادر می شود.اگر چه در بسیاری از موارد پدر ومادرها به دلیل خوشی خود از خوشی بیشتر خود را محروم می کنند اما با توجه به تجربه دیگران و این بانوی ایرانی که از رضایتمندی بیشتر خودشان در زمان بچه داری می گویند، باید به این مسئله اذعان داشت که حضور فرزند در کانون خانواده لحظات شاداب تری را برای پدر و مادر نسبت به لحظات دیگر آنها، رقم می زند.

فرهنگ نیوز