عصر فرهنگ، اصلاح طلبان همواره با تکیه بر روزنامه های زنجیره ای و سایت های اقماری شعارهای زیبایی را به خود نسبت می داده اند که با گذشت زمان کذب ادعاهای آن ها نمایان شده است. «دانستن حق همه است» یکی از همین شعارهای زیباست. گذر زمان ثابت کرده کسانی که خواستار دسترسی آزادانه همه به اطلاعات بوده اند در برخوردهای خود به صورت گزینشی عمل کرده اند.
نمونه این برخورد گزینشی ماجرای فساد کرسنت و نقش زنگنه در آن است. متاسفانه شاهدیم اصلاح طلبانی که کوچکترین ادعا درخصوص فساد رقبایشان را در بوق و کرنا می کنند در خصوص فساد کرسنت سکوت کرده اند.
پرونده کرسنت با وزیر شدن زنگنه مجدداً از سوی طرف اماراتی به جریان افتاد. نمایندگان مجلس هم عنوان کردند زنگنه با این قول که پرونده کرسنت را حل و فصل کند از مجلس رای اعتماد گرفت. بعد از محکوم شدن ایران در دادگاه لاهه و حکم پرداخت خسارت کلان به امارات حالا خبر از محکومیت ایران در دادگاهی دیگر به گوش می‌رسد که باز هم منشأ آن کرسنت است. ایران در داوری گازی با ترکیه هم شکست خورد و باید خسارت کلان یک تا 2 میلیارد دلاری بدهد.
 کرسنت قرار بود در دولت روحانی چندماهه حل شود اما بعد از 30 ماه هنوز گریبان کشور را گرفته و رها نمی‌کند. علی الظاهر قرار نیست طلسم کرسنت حالا حالاها شکسته شود و ایران باید برای آن خیانت بزرگ همچنان هزینه بدهد.
شخص بیژن زنگنه نیز در مصاحبه ای در رابطه با انتقادات کرسنت گفت: درباره این موضوع نظری ندارم و هر وقت که صلاح دانستم در رابطه با این موضوع صحبت خواهم کرد و توضیحات لازم را خواهم داد!
اینکه ایشان کی صلاح می دانند مشخص نیست. فراموش نکنیم خود روحانی با وعده حل 100 روزه مشکلات توانست رای مردم را جلب کند اما اکنون 900 روز است که مردم هر روز حرف های تازه می شنوند. یک روز می گویند مشکلات مربوط به دولت قبل است! یک روز مشکلات از تحریم ناشی می شود و برجام کلید حل مشکلات تلقی می شود. بعد از برجام و زمانی که دیگر کار از کار گذشته است می گویند برجام را خدا آورده است.
تعجبی ندارد اگر زنگنه بعد از دوران وزارت(نه بازنشستگی!) بگوید کرسنت را هم خدا آورد! و پرونده کرسنت به همین طریق مختومه اعلام شود همانگونه که فتح الفتوح دولت راستگویان به خدا حواله شد و اکنون دولتمردان به فکر برجام 2 افتاده اند!
فردی که باید در خصوص اشتباهات گذشته خود پاسخگو باشد با رای مجلس وزیر می شود و حاضر هم نیست به احدالناسی پاسخ بدهد. نه به دولت راستگویان امید هست و نه به رسانه های مدعی آزادی بیان، اما انتخابات پیش رو فرصتی است برای جبران اشتباهات گذشته. رفتارهای زنگنه نیازمند اقدام انقلابی نمایندگان است. آینده کشور نیازمند  نماینده ای انقلابی است که بتواند با شجاعت و بدون مصلحت اندیشی در مقابل فسادها بایستد و طبق وظیفه نظارتی خود بر رفتار مسئولین نظارت کند و از آن ها پاسخ بخواهد. نماینده ای که حرف هایش را صریح و بی پرده با مردم در میان بگذارد.
  میلاد رحمانی