به گزارش عصر فرهنگ، پیاده روی زائران برای عزاداری در اربعین حسینی چند سالی است که قدرت عشق شیعیان را به رخ جهانیان می کشاند. البته نمی توان نقش مردم و دولت عراق را در رونق این شکوه نادیده گرفت. مردم عراق علی رغم وضعیت مالی نابه سامان خود، تمام سال را صرف برنامه ریزی و کار برای پذیرایی از زائران حسینی در ایام اربعین می کنند. دولت عراق نیز با وجود مشکلات مالی و خطرات امنیتی ناشی از حضور تروریست های تکفیری در این کشور، با جان و دل و بسیج کردن نیروها بیشترین تلاش خود را برای برقراری امنیت زائرین ارائه می دهد.

اما از این سو در کشور ما نگاه به اربعین نه نگاه به یک فریضه دینی است و نه نگاه به یک مانور عظیم قدرت. متاسفانه در اینجا نگاه به این هجرت بزرگ یک نگاه کاسبکارانه است و یا اینکه ضعف مدیریت و بی تدبیری ها باعث می شود چنین ظنی به ذهن بیاید.

افزایش قیمت بلیت هواپیما، هزینه روادید و پاسپورت، کرایه اتوبوس های لب مرز و پارکینگ بدون سقف و حصار اتومبیل های شخصی از جمله اتفاقاتی بود که امسال سنگی جلوی پای زائران ایرانی اربعین بود. علی القاعده اگر نگاه به این پدیده، نگاه به یک منبع درآمد نبود باید تمام اتفاقات در جهت تقویت حضور حداکثری مردم در این مراسم می بود.

متاسفانه بی تدبیری ها به همین جا ختم نشد و عدم برنامه ریزی صحیح باعث ازدحام زائران اباعبدالله(ع) در مرزها و به وجود آمدن مشکلات عدیده ای برای آن ها شد. تا جایی که مسئولان ناتوان از فراهم کردن امکان انتقال زائران به کربلا، تصمیم گرفتند صورت مساله را پاک کنند.

نامه درخواست ستاد اربعین از صدا و سیما برای ترغیب نکردن مردم به حضور در راهپیمایی اربعین

این بی تدبیری ها برای زائران یزدی اربعین نیز بسیار گران تمام شد. یک دستگاه اتوبوس یزد در محور اقلید-یاسوج دچار حادثه شد و 29 نفر از سرنشینان یزدی آن فوت کردند.

هر چند آشنا نبودن راننده با جاده، نقص فنی، عدم وجود تابلوهای هشدار دهنده و گاردریل در جاده از جمله مواردی بود که به عنوان دلایل احتمالی این حادثه ذکر می شد اما نهایتاً پروانه فعالیت شرکت مسافربری متخلف لغو دائم شد. هر چند این اقدام قابل تقدیر است اما بهتر بود، در سایه سکوت مسئولان استانی که حتی حاضر به اعلام یک روز عزای عمومی هم نشدند، نمایندگان یزد در مجلس این حادثه را پیگیری می کردند. اما متاسفانه نمایندگان هم سرگرم مسائل نمایشی و عامه پسند شده و از هرگونه درگیری و یا انتقادی از دولت حذر می کنند.

با وجود عدم بررسی ریشه ای، عدم گردآوری دلایل این حادثه و ایضا عدم برنامه ریزی جهت رفع این موانع بروز چنین حوادثی در آینده اصلاً بعید نیست. اما مسلماً مسئولیت مستقیم آن متوجه افرادی است که از کنار این فاجعه به راحتی عبور کردند.

اگر هزینه های سفر ایمن اربعین با لطایف الحیل و به بهانه های مختلف تا این حد بالا نمی رفت، اگر جاده ها ایمن بود، اگر تمهیدات لازم برای عزیمت غیرعادی مسافران در این ایام اندیشیده می شد و راننده ای نا آشنا به مسیر مجبور به حضور در این مراسم نبود، شاید چنین اتفاقی کام مردم حسینیه ایران را تلخ نکرده بود.

کاش گوش شنوایی پیدا شود...

سهیل نصیری زاده