محمدرضا پاریاب فعال دانشجویی و از دانشجویان دانشگاه یزد در مصاحبه با عصر فرهنگ گفت: اظهار نظر اخیر مولاوردی معاون رئیس جمهور در امور زنان و برخی از مسئولین دولتی در رابطه نحوه ی برخورد با معتادین کارتن خواب و عقیم سازی آنان به بهانه ی ایمن کردن نسل آینده، به دور از منطق و انصاف می باشد. اینکه این بیماران اجتماعی را  با عدم اصلاح و بازسازی از زندگی ناامید کنیم درواقع اقدامی در راستای ایمن سازی مسئولیت و مصونیت جایگاه از مطالبه ی مردمی صورت گرفته است.

وی اظهار داشت: بنده یک سئوال اساسی از خانم مولاوردی معاون رییس جمهور دارم.آیا اگر از نزدیکان شما دچار اعتیاد میشد و سرانجام به کارتن خوابی می رسید،نظر به عقیم سازی آن داشتید یا خیر؟ نمیدانم چرا مسئولین عزیز به جای اتخاذ تصمیم جهت رسیدگی به آسیب دیدگان اجتماعی با فرافکنی می خواهند بار مسئولیت را از دوش خود بردارند. پس همنوع گرایی و همدردی بعنوان دو ارزش اجتماعی تکلیفشان چیست؟

پاریاب خطاب به مسئولین گفت: همانقدر که شما نیاز به حقوق های بالا و سطح رفاه اشرافی دارید معتادان کارتن خواب نیز آرزوی یک زندگی با آسایش و لذت بخش را دارند.چرا می خواهید لذت زندگی را از این افراد بگیرید؟

وی افزود: بی شک در ساختار حکومت و دولتی که با مناسبات جریان اشرافی گری روی کار آمده باید انتظار چنین عکس العمل و اعلام موضعی را از عوامل دست اندرکار دولت داشته باشیم. همین عامل باعث سوق دادن اهل دولت به عقیم سازی  گورخواب های معتاد شده است.وگرنه در جامعه ای که من و شما در آن زندگی می کنیم همواره افرادی دیده ایم که روزی اعتیاد آنان را از پا درآورد اما دوباره زندگی را شروع کردند.

پاریاب تاکید کرد: مشکل معتاد نیست که جامعه را به خطر می اندازد بلکه مشکل از نگرش عاملان دولت و حامیان آن در نحوه ی برخورد با نه تنها آسیب های اجتماعی بلکه سایر امور است. هنگامیکه در یک ساختاری، راس آن پر از فساد و هنجارشکنی باشد قطع به یقین نمی توان از این مسئولین انتظار رسیدگی به کارتن خوابها را داشت.