به گزارش عصرفرهنگ؛ به نقل از میبد خبر، عبدالکریم غنی پور در رابطه با تشکیل شرکت تعاونی زیلو بافان در میبد گفت: شرکت تعاونی زیلوبافان میبد تنها شرکت فعال در زمینه زیلو در کشور می باشد که در سال 1351این شرکت با 300 عضو تشکیل شد که حق عضویت هر زیلوباف 100 تومان بود. درحال حاضر با عضوگیری بیشتر و رونق کار به حدود 700 نفر رسیده است. هیئت مدیره این شرکت 5 عضو دارد.

وی افزود: در گذشته زیلوبافی درآمد خوبی داشته است و اکثرا کسانی که در میبد دکتر و مهندس هستند پدرانشان زیلو باف بوده اند و خودشان نیز در کنار درس خواندن به زیلو بافی مشغول بودند. زمانی که فرشهای ماشینی جایگاهی در بین مردم نداشت 60 درصد زیراندازها در ایران زیلو بود. امروزه با ورود قالیهای ماشینی پر زرق و برق و استقبال مردم زیلو از رونق افتاده است و خریدار آن نیز کم شده است بطوریکه مدتی حدود 20 سال اصلا خریدار زیلو در بازار نبود ولی به مرور زمان و افزایش آگاهی مردم نسبت به محسنات زیلو هنر زیلو بافی رونق بیشتری یافت.

مدیر شرکت تعاونی زیلوبافان میبد درباره محسنات زیلو نسبت به قالی بیان داشت: قالی بعد از مدتی استفاده بو می گیرد و لی زیلو اینگونه نیست. زیلو نخ بافته خنکی است که سلامتی بافنده و مصرف‌کننده را به مخاطره نمی‌اندازد و الکتریسیته ساکن ندارد. عمر زیلو بالاست و در بافت آن از پنبه خالص که با رنگهای گیاهی مثل پوست گردو و انار رنگ شده است استفاده می شود. از نظر معنویت نیز زیلو حالت خاصی دارد. کیفیت بافت زیلو هم از گذشته بهتر شده است.

غنی پور درباره بافت زیلو برای حسینیه جماران و حسینیه امام خمینی(ره) توضیح داد: حدود 20 سال پیش از جاران درخواست بافت زیلو برای حسینیه دادند. بعد از آن نیز برای حسینیه امام خمینی(ره) سفارش داشتیم که زیلوهای درخواستی را بافته و برایشان ارسال کردیم. اخیرا نیز سه سال پیش برای جایگزین کردن زیلوها و مفروش کردن قسمتهای جدید قرارداد جدیدی با ما بستند که در این زمینه 200 متر زیلو بافته شد.

وی دراین زمینه گلایه داشت: متاسفانه مدیرانی که در سخنرانی مقام معظم رهبری می نشینند توجهی به زیرانداز زیر پایشان ندارند. آنها در ادارات و مراکز وابسته از قالی ماشینی و موکت استفاده می کنند و متوجه نیستند که حضرت آقا در اکثر سخنرانیهایشان زیلو زیر پایشان پهن است. 

زیلو باف قدیمی میبدی بیان داشت: میراث فرهنگی چند سالی است که در زمینه ترویج هنر صنعت زیلو فعال تر شده است و این هنر در میبد، ندوشن، روستای مرور و یزد نیز گسترش و رونق یافته است. در میبد 60 بافنده فعال داریم که مواد اولیه توسط شرکت تامین و به آنها داده می شود و زیلوی بافته شده را جهت فروش به تعاونی تحویل می دهند. زیلوهای بزرگ بیشتر در خود شرکت بافته می شود که در این زمینه 10 دستگاه زیلو در خود شرکت و 50 دستگاه در خانه ها مشغول به کار هستند.

وی در مورد محصولات و بازار فروش زیلو اظهار داشت: زیلو در سایزهای مختلفی بافته می شود که کوچکترین سایز 50*50 و بزرگترین سایز 8*3 متر می باشد. زیلوهای کوچک بصورت دانه ای و زیلوهای بزرگ بصورت کیلویی به فروش می رسند. بافت زیلوی کوچک به اندازه زیلوی بزرگ زحمت دارد و تقریبا روزی نیم کیلو زیلوی کوچک و 1/5کیلو زیلوی بزرگ تولید می شود که با سرشکن کردن قیمتها متوجه می شویم که قیمت زیلوی بزرگ ارزانتر است. بیشترین فروش زیلو مربوط به عرق گیرهای صندلی خودرو  و زیرانداز مساجد می باشد. محصولات تولیدی ما بیشتر به استانهای اصفهان، قم و تهران عرضه می شود. البته چند سالی که با رکود مواجه بوده ایم بازار فروش وضع مناسبی ندارد. مواد اولیه تولید زیلو یعنی پنبه در قدیم در خود میبد کشت و رنگ آمیزی می شده ولی در حال حاضر بیشتر از اصفهان و رشت و در رنگرزیهای صنعتی تامین می شود. 90 درصد نقشهای زیلو سنتی بوده که این خود عامل مهمی جهت استقبال مردم می باشد.

وی درباره مشکلات موجود در راه عرضه و فروش محصولات گفت: صادرات زیلو برای خارج از کشور بعلت کمبود زیلوی تولیدی امکان پذیر نیست زیرا برای تولید انبوه باید سرمایه گذاران ورود کنند که تاکنون در این امر اتفاق خاصی صورت نگرفته است. در زمینه فروش داخلی چند نفری در فضای مجازی اقدام به معرفی و فروش این محصول کرده اند که متاسفانه به دلیل گرانی زیلو، عدم تبلیغات مناسب و بالا بودن هزینه های تبلیغات موفقیت چندانی را کسب نکرده اند. در این زمینه رسانه ها بخصوص صدا و سیما هم کم کاری کرده است.

غنی پور در باره استقبال نسل جدید از هنر صنعت زیلو گفت: متاسفانه بدلیل اینکه زیلو بافی زحمت زیادی دارد و مشکلات بیمه افراد مشغول به کار استقبال خوبی از طرف جوانان صورت نگرفته است. بیشترین بافندگان زنان قالیبافی هستند که قالی بافی را کنار گذاشته و به بافت زیلو روی آورده اند. البته در چند سال اخیر با راه اندازی مرکز آموزشی خانه زیلو وابسته به جهاد دانشگاهی بافت زیلو رونق بیشتری یافته است. زیلو بافی از مشاغلی است که به دلیل زحمت زیاد درآمد حلالی دارد. در گذشته نوجوانان و جوانان در کنار درس خواندن زیلو هم می بافتند. 

مدیر شرکت تعاونی زیلوبافان میبد به مشکلاتی که هنرصنعت زیلو را تهدید می کند اشاره داشت و گفت: اخذ مالیات سنگین توسط دارایی و رکود باعث شده که دیگر قادر به ادامه کار نباشیم. سرمایه در گردش شرکت بغیر از ساختمان 210 میلیون تومان می باشد که نصف پول ماشین برخی از آقایان در میبد هم نمی شود ولی با این وجود کسی با آنها کار ندارد ولی ما را با 60 نفر بافنده و خانوادهایی که تنها درآمد شان از این راه است با وضع مالیتهای مستقیم و غیر مستقیم تحت فشار قرار می دهند و این باعث شده قادر به ادامه کار نبوده و شرکت را تعطیل کنیم. مشکل دیگر ما این است تاکنون به دلیل گرفتاریها و مشکلات زیادی که برای دریافت وام وجود دارد نتوانسته ایم از بانکها وام دریافت کنیم تا بتوانیم مشکل سرمایه اولیه و سرمایه در گردش خود را حل کنیم. خودم شخصا مجبور شده ام با درصد بالا برای اینکه کار نخوابد از بانکها وام بگیرم. در سالهای گذشته که کار رونق داشته و درآمد خوب بوده سود اعضا نیز با نرخ خوبی پرداخت می شده ولی در این چند سال و بخصوص امسال با وجود رکود حاکم بر بازار نرخ پرداخت سود کمتر شده است.

وی از مسولین درخواست داشت: اگر مسئولین یاری کنند و هماهنگی با بنیاد برکت صورت گیرد که برای مفروش کردن مساجد و مدارس زیادی که در سطح ایران می سازند از زیلو استفاده کنند ما دیگر نیاز به مشتری و بازاریابی نخواهیم داشت و اشتغالزایی خوبی هم در این زمینه صورت خواهد گرفت. مسئولان سعی کنند در هر اداره ای که هستند به جای استفاده از قالی و موکت از زیلو که فرش سلامت هست استفاده کنند و سبب شوند که این هنر صنعت تاریخی زنده بماند.

غنی پور در پایان بیان داشت: از تمامی کسانی که در راه رونق و گسترش زیلو اقدامی کنند قدردانی می کنم بخصوص از دکتر کریمزاده که پشتیبان خوبی برای زیلو بوده و مخارج برقی کردن دستگاههای شرکت را تامین کردند بطور ویژه سپاسگزاری می کنم.

انتهای پیام/