شعر" بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش زیک گوهرند" حداقل برای ما ایرانی ها غریبه نیست و کاملا با آن آشنا هستیم.بیتی که همواره در مواقع بحرانی و زمانی که در اقصی نقاط جهان برای انسان های مختلف حادثه ای پیش بیاید از آن بیشتر استفاده می شود.مخصوصا  برای ایرانی ها که همواره در کمک به حادثه دیدگان ثابت قدم هستند.

حالا این شرایط ویژه تر هم می شود وقتی که طرف حادثه دیده و یا بیمار ایرانی باشد و نیاز به کمک داشته باشد، اینجاست که همه قشرهای مختلف جامعه در حد توان خود به میدان ورود کرده و همه سعی و تلاش خود را دارند تا گره ای از کار هموطن خود باز کنند.

این شرایط در آن سوی مرزها هم امکان پذیر است و بارها شاهد بوده ایم که ایرانی ها به آن سوی مرزها سفر کردند تا به کمک کودکانی بشتابند که در خطر فقر مفرط هستند و یا با مشکلات زیادی درگیر هستند.

این مورد در قشر بازیگران و هنرمندان هم مستثنی نیست و آنها هم همواره در این زمینه به صورت محسوس تری پیشقدم بودند.اما اخیرا در یک مورد خاص که رنگ و بوی سیاست هسته ای دولتی به خود گرفته است، آن حس کمک و حمایت همیشگی به وجود نیامد.

ماجرا از این قرار است که خبر ورود لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه به تهران بار دیگر پرونده واردات خون‌های آلوده به ایدز از سوی این کشور را گشود.فابیوس در آن دوران نخست وزیر وقت دولت فرانسه بود و مسئولیت مستقیم نظارت بر تولید، توزیع و صادرات وزارت بهداشت این کشور و شرکت‌های تحت مدیریت آن را بر عهده داشت.

موضوع آلوده بودن خون‌های شرکت «مریو» در فرانسه به علت قربانی شدن بیش از صدها تن بلوایی به پا کرد؛ غرامت 10 کشوری که از این شرکت خون آلوده دریافت کرده بودند پرداخت شد اما در طی 32 سال گذشته دولت فرانسه و شرکت «مریو» هیچ غرامتی به قربانیان این حادثه در ایران پرداخت نکرد.

جدا از مسئله پرداخت غرامت، و با توجه به حضور مسئول اصلی این حادثه حداقل از این بازیگران و هنرمندان انتظار می رفت که به این موضوع در حد یک جمله هم که شده بپردازند تا مرحمی باشد بر داغ دل مادران فرزندانی که قربانی اقدام تاسف برانگیز فرانسوی ها شدند.

همواره در شرایط مختلف و با توجه به حوادث و مشکلاتی که برای هموطنان کشور از جمله حادثه و بیماری که به وجود می آید، بازیگران و هنرمندان با تشکیل کمپین و یا حضور در محل و با مواضع مختلف سعی می کنند تا علاوه بر پیگیری این اتفاق کمکی به افراد داشته باشند که این امر ستودنی است اما سوالی که حالا مطرح می شود این است که آیا حاضر شدن مسبب اصلی ورود خون های آلوده به کشور، در تهران و دیدار با مقامات کشورمان، فضا را برای حداقل یک موضع گیری برای همین هنرمندانی که برای بیماران هموفیلی کمپین تشکیل می دهند، فراهم نساخت؟آیا خون  بیماران ایرانی که با خون های آلوده فرانسوی ها به  ایدز مبتلا شدند، برای هنرمندان، نسبت به دیگر هموطنان، کمرنگ‌تر است؟

با توجه به فضای حاکم بر سیاست خارجی کشور و بحث جمع بندی توافق که بر همه حوزه های کشور از جمله فرهنگی و اجتماعی هم تاثیرگذاشته است، کمی این فضا طبیعی به نظر می رسد که مواضع برخی افراد تحت تاثیر قرار بگیرد اما هرگز وجدان های آگاه نمی تواند از نگاه هموطنانی که در زمان بیماری هموفیلی به بیماری دشوار ایدز مبتلا شدند، بگذرد.

سفر هفته گذشته فابیوس به ایران به اتمام رسید و فابیوس و فابیوس ها می آیند و می روند اما همچنان داغ دل بیماران هموفیلی و بستگانشان و البته عدم موضع گیری هنرمندان فعال در عرصه کمک رسانی، باقی است.

در ادامه صفحات اجتماعی برخی از هنرمندان ایران را مشاهده می کنید، که فعالیت های بشردوستانه خود را به نمایش گذاشته‌اند: