عصر فرهنگ؛ هفتم آبان استاندار یزد برای افتتاح بخش دیالیز در یکی از بیمارستان های استان حاضر داشت. البته رئیس دولت اصلاحات نیز به عنوان دیگر میهمان این مراسم افتتاح حضور داشت. همراهی چندین باره نماینده دولت در استان یزد با رئیس دولت اصلاحات سیل انتقادات مردم ولایی یزد را در پی داشت. مردم و رسانه ها از این که عالی ترین مقام اجرائی استان با شخصی که رهبر انقلاب وی را باغی بر نظام خوانده و وی را به حضور نپذیرفته بودند گله داشتند.
در این میان رسانه های مدعی اصلاح طلبی برای حمایت از همراهی استاندار با رئیس دولت اصلاحات سنگ تمام گذاشتند. عده ای خود را پادو خواندند و عده ای که قبلا (در اقدامی کاملا غیر حرفه ای) عکس آتلیه ای هم از استاندار منتشر کرده بودند این بار در دفاع تمام قد از این ساختار شکنی تمام ژست های آزادی بیان و تحمل منتقد را کنار گذاشته و خواستار برخورد قضائی با انتقادها از این حرکت استاندار شدند.
در این بین نگارش یادداشت از سوی استاندار اسبق یزد و عضو حزب منحله مشارکت در حمایت از استاندار حاوی نکات بسیاری بود. غلامعلی سفید ماهرانه با ردیف کردن آیات و روایات و نسبت ناروا به مخالفان سعی کرده تا اذهان را از اصل ماجرا منحرف کند. حرف منتقدین این بود که درست از نظام با فردی که آتش بیار معرکه در فتنه 88 بود با رافت اسلامی برخورد کرده و برای وی همچون دیگر سران فتنه محدودیت قائل نشده است اما شایسته است استاندار یزد در مدت زمان اندکی که در یزد حضور دارد به جای همراهی شخصی که رهبر انقلاب وی را باغی بر نظام خوانده اند نپردازد، چرا که استاندار عالی ترین مقام اجرائی استان و نماینده دولت است و وظیفه وی سامان دادن مشکلات استان است نه پیگیری منافع حزبی و جناحی خود آن هم با زیر سوال بردن اصل نظام!
ولی سفید با آگاهی از این مطلب سعی دارد اعتراض ها را از این مطلب منحرف کند و جالب تر اینکه به همین مطالب انحرافی نیز پاسخ بگوید!
آقای سفید! شما که برای تاختن به مخالفان تا توانسته اید به دنبال آیات و روایات با ربط و بی ربط گشته اید حتما می دانید حضرت علی (ع) می فرمایند: کسی‌ که‌ خود را در معرض‌ و در موارد تهمت‌ قرار دهد، نباید کسانی‌ راکه‌ به‌ او سوءظن‌ پیدا می‌کنند، سرزنش‌ کند.
استاندار یزد که می دانست همراهی وی با یکی از رئوس فتنه مورد اعتراض مردم یزد است چرا خود را در معرض سوءظن فتنه گری قرار داد؟
جناب آقای سفید! مگر شما از همان جریانی تبعیت نمی کنید که ادعا داشت می توان از زمین و زمان انتقاد کرد و علیه همه حتی خدا تظاهرات کرد؟ شما که دیگر نباید متعرض کسانی شوید که از استاندار گله دارند. چرا در زمانی که به خدا و پیامبر و اهل بیت انتقاد می شد زبان شما بسته بود؟ آیا خداوند و اهل بیت بیشتر از شخصی که وی را «فرزند فاضل امام»(؟!) خوانده اید سزاوار دفاع نبودند؟
اصلاً چطور وی به یکباره فرزند فاضل امام شد؟ وی فرزند سببی است یا نسبی؟ استکبار ستیزی وی مانند امام راحل(ره) است یا ذلت نپذیرفتنش؟!
جناب سفید! از نادیده گرفتن اخلاق گفتید و برای مثال هم برخورد نمایندگان مجلس با رئیس سازمان انرژی اتمی را ذکر کردید! نسبت ناروای بیسواد، بزدل، افراطی، تند رو، معدود، از جای خاص تغذیه شده و حواله شدن به جهنم که هر از چندگاهی منتقدین از تریبون های مختلف از رئیس دولت می شنوند مثال بهتری نبود؟
جناب سفید! از جنایات حرمله ابن کاهل و لشکریان عمر سعد در حق اباعبدالله  در عاشورای 61 قمری گفتید. کاش از بی حرمتی فتنه گران در عاشورای 88 هم سخنی به میان میاوردید! چرا آن زمان که عده ای حرمت امام حسین(ع) را نگاه نداشتند و روز عاشورا هر منکری که می شد ( از اقدام علیه نظام تا آسیب به اموال عمومی و شخصی) انجام دادند، دلتان به حال غربت اهل بیت نسوخت و روضه خوانی براه نیانداختید؟
جناب سفید! شما که به شیوه های «جنگیدن اهل بیت با دشمنان خدا، برای هدایت آن ها» اشراف کامل دارید، حتما می دانید در جنگ جمل همسر پیامبر، طلحه الخیر و سیف الاسلام در مقابل امیرالمومنین قرار گرفتند؟ چرا امیرالمومنین نگفتند این ها «یاران فاضل پیامبر راحل» است؟ چرا به جنگ وی رفتند؟ آیا درست است که چون شما رئیس دولت اصلاحات را «فرزند فاضل امام راحل» می دانید نظام راه را بر فتنه گری های وی نبندد؟
حضرت علی با فتنه گری خوارج چگونه برخورد کرد؟ چند نفر از لشگر چهار هزار نفری خوارج زنده باقی ماند؟ (شما که حتما اشراف دارید ولی برای دیگران باید گفت حضرت علی(ع) قبل از جنگ به سپاهیان خود خبر دادند که از لشکر طرف مقابل کمتر از انگشتان دو دست زنده باقی می مانند.)
راستی از رئیس دولت اصلاحات به عنوان دکتر یاد کردید. بد نیست بدانید وی که به اذعان رئیس دفتر خود ابطحی سال 1376 هم بدون داشتن مدرک دکتری، از سوی اطرافیان و حامیانش «دکتر» خوانده می‌شد و در تبلیغات آن سال با همین عنوان توانست رأی مردم را کسب کند، پس از رسیدن به پست ریاست جمهوری، بر خلاف صریح قوانین کشور، در مکاتبات دولتی نیز دکتر نامیده می‌شد.
 ذکر این نکته نیز ضروری است که با مدرک دکترای افتخاری نمی‌توان کسی را دکتر دانست و او را در مکاتبات و موقعیت‌های شغلی دکتر خطاب کرد، اما وی زمانی دکتر خطاب می‌شد که حتی آن دکترای افتخاری را هم که با تکیه زدن بر پست ریاست جمهوری به دست آورد، در چتنه نداشت.
ضمنا دکتر شما از «رضا فرجی دانا» وزیر استیضاح شدۀ دولت اعتدال دکترای افتخاری خود را دریافت کرد!
 
س. نیازی