به گزارش عصر فرهنگ به نقل از طنین خاتم، به مناسبت روز مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی تصمیم گرفتم با یک جانباز شیمیایی گفتگویی داشته باشم. اما نمی دانستم از کجا باید شروع کرد ،چه باید بپرسم. از سن جانبازی، از نحوه جانبازی، یا این که با چه هدفی پا به جبهه های جنگ گذاشت؟
یعنی پاسخ به این سئوالات تمام ناگفته های یک جانباز شیمیایی بود؟! نه. پس رفتم که بشنوم آن چه را که سال ها در دل هایشان نوای درد را سر می داد اما سکوت و لبخندشان حکایت از رضایت داشت. کسانی‌که دردهایشان زبانی برای گفتن و زخمایشان دلیلی بر استقامت در راه بود.
سالها است که دیگر از بمباران شیمیایی، ماسک و خنثی کننده و... خبری نیست لیکن گازها پخش شده در هوا همچنان قربانی می گیرد، می سوزد ومی سوزاند، سوزشی از جنس خون، پوست، گوشت واستخوان، شهادت هر دلیر مرد عرصه هشت سال دفاع مقدس در چهار گوشه ایران خود حکایتی از اوج رشادت‌های عرشیان در زیر بارانی از ناجوانمردی‌های دشمن بعث است.

حسن یزدانی  بسیجی که دردوران جوانی فارغ از آرزوهای این دوران، همدوش سایر دلاورمردان این سرزمین چندین بار پا در جبهه های جنگ گذاشت، حضور در مناطق جنگی و شرکت در عملیات کربلای چهار  و پنج  و شیمیایی شدن در منطقه شاخ شمیران  از جمله زمان هایی بود که فرصت جانبازی را پیش روی او گذاشته بود.

او بارها دچار آسیب های مختلف جسمی، شیمیایی، میکروبی و موج انفجار شده و همچنان ترکش‌های یادگار آن دوران در بدنش بالا و پایین می روند تا خاطرات آن ایام را برایش زنده کنند و این در حالی است که او از روحیه بسیار بالا، کار و تلاش وصف نشدنی و خستگی ناپذیر برخوردار است. جانبازی که عاشق کار تلاش است.

در ابتدای گفتگو خواستیم خود را برای مخاطبان معرفی کند

حسن یزدانی هستم  متولد 5 فروردین 1333 در روستای هرابرجان شهرستان خاتم  در سال 66 به مناطق  جنگی اعزام شدم و در عملیات چهار و پنج حضور و در منطقه شاخ شمیران در سال 67 مجروح و شیمیایی شدم .

 دقیق به خاطر دارم صدام به مدت 15 روز در این منطقه بمب شیمیایی میزد.

یزدانی گفت: شیمیایی شدن درد نامردی است، با اینکه برخی در ظاهر اثرات آن را نمی‌بینند ولی خطرناک و کشنده است. همیشه از درون باید با عوارض شیمایی دست‌وپنجه نرم کنیم؛ عوارضی مختلفی ازجمله ناراحتی‌های تنفسی، اعصاب و روان، پوست و اختلال های داخلی

خاطره ای از آن دوران :

همه روزهای جنگ خاطره است.

من در دوران جنگ راننده آمبولانس بودم یک روز برای شرکت در عملیات که در جزیره مجنون انجام می شد با چند تن از دوستان اعزام شدیم  به آن منطقه ،در مسیر با  یک روحانی برخورد کردیم چون وسیله نداشت با ماشین ما تا منطقه آمد در طول مسیر چند بار به شوخی عنوان میکرد که خوبی جبهه این است که برای رفتن از یک منطقه به منطقه دیگر نیاز به دادن کرایه نیست و بچه ها صلواتی ما را میبرند من هم به شوخی گفتم حاج آقا ماشین ما کرایه میگیرد، اول جا خورد بعد خواست کرایه را حساب کند، من گفتم کرایه شما 5 بارخواندن دعای امن یجیب با صدای بلند است تا بچه ها فیض ببرند و حاج آقا تا رسیدن به منطقه، ماشین را با دعای امن یجیب معطر کرد  و ما با ایشان همخوانی میکردیم

  دقیقا همان شب در عملیات، یک خمپاره 120دقیقا به ماشین ما اصابت کرد و به طور کامل ماشین نابود شد ولی ما هیچ صدمه ای ندیدیم و فقط چند جراحت سطحی برداشتیم  و آن به خاطر اثرات همان دعای امن یجیب بود  .

سخنی با مسولین:

اول خدا را در نظر داشته باشند ، به قانون اسلامی پایبند باشند، فرامین رهبری را دقیق گوش و به آن عمل کنند و صرف گوش دادن نباشد .

پیام شما به جوانان:

جوانان  این را بدانند این مملکت به راحتی بدست نیامده است. جوانان آگاه باشند که مدافعین حقوق بشر غربی مخصوصا آمریکا شیطان بزرگ برای یک بشکه نفت حاضر است هزاران انسان را بکشد و جز به منفعت خود فکر نمی کند و هیچگاه به آمریکا اعتماد نکنیم.

برای اینکه جوانان در این دنیا سربلند ، موفق باشند  باید پیرو خط رهبر معظم انقلاب باشد .

آخرین سئوالی که از ایشان پرسیدم این بود: جانباز می تواند از جانبازی خود برای پیشرفت در عرصه اجتماع استفاده کند؟جواب داد: به نظرم جانبازی معامله با خدا است و اجر و ثواب آن هم با خالق انسان است. باید بین امور دنیوی و معنوی تمیز قائل شد.