عصر فرهنگ، دوران ترکتازی اصلاح طلبان را به یاد دارید؟ دورانی که مسئولان وقت به جای پرداختن به مشکلات اصلی جامعه، به حاشیه سازی می پرداختند و با سپر قراردادن شعار توسعه سیاسی و نظایر آن، بخش مهمی از امکانات بیت المال مسلمین را در راه هایی هزینه کردند که نه تنها فایده ای برای جامعه اسلامی به دنبال نداشت، بلکه فریاد اعتراض علما و دوستداران نظام و انقلاب را بارها و بارها بلند کرد.

به عبارتی مردم در اثر تبلیغات و فضای خاص ایجاد شده در آن دوران، خاتمی را شخصی بسیار متفاوت با هاشمی می پنداشتند و براین گمانه بودند که در صورت رسیدن وی به ریاست جمهوری، مشکلاتشان به گونه ای چشمگیر کاهش می یابد؛ اما علیرغم این انتظار، در دوران اصلاحات، دولتمردان به جای توجه اساسی به مشکلات واقعی جامعه با سخنان و رفتارهای خود هر روز حاشیه‌ای جدید می‌ساختند و امکانات بیت المال و سرمایه های انسانی و فکری جامعه را در راه رسیدن به ناکجا آبادها هدر می‌دادند.

در آن زمان، بسیاری از مسئولان در اثر روحیه انفعال و خودکم بینی، با سوت و کف سازمان‌های خارجی‌ از خود بی‌خود می شدند و اعتراض‌های منتقدان دلسوز داخلی را کارشکنی گروه رقیب می‌پنداشتند که نمی تواند توفیقاتشان را تاب بیاورد.

در همین راستا بود که شعارهای به ظاهر لوکس اما خطرناکی همچون «ایران برای همه ایرانیان» را علم کردند و با کوبیدن بر طبل ادعاهایی همچون یکسان بودن همه شهروندان و نداشتن شهروند درجه یک و دو، زمینه را برای جری شدن امثال بهائی‌ها و ... فراهم ساختند.

در همان زمان بسیاری از بزرگان هشدار دادند که «ایران برای همه ایرانیان» ـ شعار رسمی حزب مشارکت به عنوان بزرگترین گروه حامی دولت اصلاحات ـ پوششی برای رسمیت بخشیدن تدریجی به گروه‌های منحرف و غیرمسلمان همچون بهائیان است و برای آینده دین و کشور بسیار خطرناک است ؛ امّا رسانه های زنجیره ای کمترین انتقادی را برنمی تابیدند و با شدیدترین هجمه‌ها، منتقدان را مورد هتاکی و ترور شخصیت قرار می‌دادند.

متأسفانه دولت کنونی نیز اگرچه می‌کوشد خود را با عنوان اعتدال و تدبیر، مجزا از دولت های اصلاحات و کارگزاران معرفی کند ؛ امّا واقعیت این است که این دولت نیز همچنان که در عرصه اقتصادی پیرو دولت کارگزاران است، در عرصه سیاسی و فرهنگی هم شباهت‌های بسیاری با دولت اصلاحات و رویکردهای آن دارد و به همین سبب در همین مدت کوتاه ،‌ بارها اعتراض مراجع تقلید و عالمان دینی را برانگیخته است.

به عنوان نمونه ای از آخرین اقدام تأسف انگیز صورت گرفته می‌توان به برگزاری «جشنواره فرهنگی صلح و وحدت» ویژه کودکان و نوجوانان ادیان الهی در یزد با محوریت اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی استان اشاره کرد که با موج گسترده مخالفت علما و خانواده های یزدی روبه رو شد ؛ به گونه ای که حضرات آیات ناصری ، وافی ، مدرسی یزدی و بزرگان دیگری به صراحت با آن مخالفت کردند.

اگرچه انتظار می رفت متولیان امر حرمت امام جمعه محترم و نماینده ولی فقیه در استان ، عضو برجسته مجلس خبرگان  و همچنین فقیه شورای نگهبان را پاس دارند و از برگزاری این همایش تأمل برانگیز خودداری کنند ؛ امّا در کمال تاسف، همایش مزبور را برگزار کردند و چشم بر پیامدهای منفی آن بستند!

اخبار برخی منابع موثق حا کی از آن است که علمای بزرگ یزد نیز هزینه از بیت المال مسلمین برای برگزاری چنین جشنی را خلاف شرع مقدس دانسته و به استاندار محترم یزد و برخی مدیران استانداری یزد تذکر داده اند.

جالب تر اینکه جناب مفیدی، معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ! «دولت راستگویان» در یزد از مصاحبه در این خصوص طفره رفته و مدیرکل فرهنگی و اجتماعی استانداری یزد نیز گفته اند : این مراسم توسط N.G.O یا همان سازمان های مردم نهاد برگزار شده ؛ اما پورتال خبری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ! یزد در تشریح برگزاری این جشن چنین منتشر کرده است :

«این جشنواره توسط موسسه کودک و صلح پایداربه مدیریت سیدمحمد هادی حسام زاده حجازی و با حمایت؛ وزارت امورخارجه، استانداری یزد، شهرداری یزد، سازمان فرهنگی شهرداری یزد، جمعیت هلال احمر یزد و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی یزد برگزارمی شود.»!!!

به راستی چه ضرورتی به برگزاری و پشتیبانی مستقیم و غیرمستقیم از چنین برنامه هایی آن هم برای نوجوانان معصوم وجود دارد ؟!

مگر جز حاشیه سازی و مردد ساختن ذهن پاک کودک و نوجوان مسلمان درباره دین و مذهب خود و برافروختن جرقه گرایش و کنجکاوی درباره غیرمسلمان آن هم در این سن خاص، بدون پاسخگویی به این شبهات دستاورد قابل ذکر دیگری برای چنین برنامه هایی قابل تصور است؟!

جای شگفتی است که مسئولان امر به جای برنامه ریزی برای جذب پیروان دیگر ادیان و مذاهب، نوجوانان مسلمان را  به چنان مراسمی در آن مکان‌ها اعزام می کنند که می‌تواند زمینه‌ساز اثرات ناگوار باشد؛ اقدامی که از نظر شرعی و عقلی به شدّت محل تأمل است.

حساسیت این مساله از آن روست که نوجوان کم‌سن و سال مسلمان هنوز از استحکام کافی در اندیشه و تعالیم دین برخوردار نیست و چه بسا در اثر اختلاط با غیرمسلمان و تعریف و تمجید یکسویه موبدان از دین زرتشت آن هم بدون حضور حتی یک روحانی یا کارشناس مذهبی مسلمان ، شیفته برخی ظواهر فریبنده شود و سنگ بنای هویت دینی و اعتقادی اش دچار آسیب شود.

به هر روی مردم دارالعباده یزد به حق، انتظار داشتند که مسئولان استان ، دستکم در چنین موضوع حساس و مهمی، از دیدگاه عالمان و فقهای برجسته دیارمان تمکین می‌کردند؛‌ نه این که علیرغم شعار «همدلی و همزبانی»، در عمل اینگونه نامهربانانه با نظر قطعی آنها مخالفت کرده و صرفاً به ابلاغ های اجباری دولت تن دهند.

در این باره گفتنی های فراوانی وجود دارد که ذکر آنها در این مجال مختصر نمی گنجد ... .

نویسنده : مـــرصـاد بصــیر

انتهای پیام/ ع ب