محتوا محتوا

چه عاشقانه و چه با امید؛

هم نوایی مردم تفت با شهدا در نجواهای «عرفه»


عرفه، جلوه زیبایی از نجوای عاشقانه و صبورانه مؤمنانی است که دست طلب به سوی معبود لایتناهی باز می‌کنند تا از قادر متعالی گشایش در کارها و عاقبت بخیری را درخواست کنند.

صبح تفت؛ در روز عرفه مؤمنان و بندگان گناهکار الهی راه به سوی معبود می‌برند تا در خلوتگاه عبودیت الهی سر سجده بر بارگاه قدسی ربوبی بسایند و ملتمسانه از معبود بی‌همتا تقاضای عفو، گذشت، بخشش و رحمت داشته باشند.

باز موسم خواستن از معبود و دست نیاز به سوی حقیقت مطلق باز کردن فرا رسیده و هر انسان عاشقی در مسجد،‌ حسینیه و یا امامزاده‌ای در گوشه‌ای نجوای مهربانی و طلب عفو از معبود را زمزمه می‌کند تا همنوا با مولایش امام حسین (ع) از ذات ربوبی غفران و رحمت طلب کند.

مؤمنان و عارفان به حق در حالی در این روز از سرچشمه معنویت، عرفان و شناخت واقعی عطش وجودی خود را سیراب می‌کنند تا برای یک سال خود اندوخته‌ای برانگیزند و رو به سوی معبود بگذارند.

عرفه روز نیایش و راز و نیاز با معبود و بارگاه عظیم الهی است که در این روز هر کس به قدر معرفت خود از دریای کرم الهی بهره‌مند شده و معجونی از شرف، عزت و کرامت نفس را با زمزمه‌های مهربانانه معرفت الهی پیدا می‌کند.

در این روز چه عاشقانه و با چه چشم تری مؤمنان تقاضای بخشودگی گناه و باریدن رحمت الهی می‌کنند تا برای همه معلوم شود که در این روز چه اسراری در راز و نیاز معبود نهفته است.

مردم تفت نیز هم نوای با مردم سراسر کشور در جوار شهدای دیار خود به نجواهای عرفه پرداختند.

 

انتهای پیام/م






Your Rating
Average (0 Votes)
The average rating is 0.0 stars out of 5.