صبح تفت؛ چندی پیش در جلسه‌ای نشسته بودم، صحبت از عملکرد شورای شهر به میان آمد؛ اتفاقاً در آن جلسه کسی که چند دوره‌ای رأی نیاورده بود انتقاداتش تندتر بود، خودش را صاحب‌نظرمی دانست؛ کانه مردم ضرر کرده‌اند که به ایشان رأی نداده‌اند.

احساسش این بود که مردم به اشتباهشان پی برده و قراراست به ایشان رأی بدهند چون می‌گفت به اصرار مردم است که می‌خواهم بیایم! و من گفته‌ام فعلاً بگذارید فکر کنم، گویا می‌خواست جواب خواستگاری را بدهد.

با خودم گفتم اگر به شهرت است که راه‌های دیگری هم هست! اگر به کلاس است که بالاخره این مردم چند کلاس سواددارند که نخواسته باشند شما برایشان کلاس بگذارید، اگر سوابق افراد مشخص و عملکردشان روشن است چه نیازی به مربیگری در انتخاب مردم است؛ همه می‌دانند اگر در انتخابشان سهمیه‌ای و سلیقه‌ای عمل کنند، حرف‌ها و انتقاداتشان نسبت به وضعیت موجود و مطلوب شهرشان در جلسات خانوادگی می‌ماند، گفته‌شده سهمیه‌ای عمل کنید، میگوییم آیا زمان پایان دادن به تعصبات محله‌ای به پایان نرسیده؟

برخی بر این باورند که انتخاب شورای شهر سهمیه‌ای باشد، آیا این توهین به شایستگان متخصص و متعهد گمنام نیست؟ چرا به تفت یکپارچه نمی‌اندیشیم؟ بگذاریم مردم تحلیل کنند که انگیزه نامزد معرفی‌شده چیست؟ تخصصش چیست؟ چرا خود را در لیست انتخاب مردم قرار داده است؟ و چگونه و چه خدمتی از دستش برمی‌آید؟ چه اشکال دارد اگر به فرض دریک محله‌ای متخصصین متعهد و هماهنگ باهم برای خدمت باشند مردم به آن‌ها رأی بدهند؟

شورای شهر انقلابی و یکدست را مردم به لحاظ سابقه می‌شناسند، به‌جای انتخاب و سهمیه‌بندی مبلغ و مروج سوابق و تخصص و تعهد نامزدها باشیم و به انتخاب مردم احترام بگذاریم، مربیگری انتخاب خلاف میلشان است اما روشنگری نه نگذاریم به فهم آن‌ها توهین شود، مردم ما تجربه کار مشترک در برنامه‌های عزاداری سالار شهیدان را آموخته‌اند؛ آنجا که در مراسم نخل برداری همه باهم یا حسین می‌گویند.

مردم ما به تجربه می‌دانند اگر عضوی و گروهی به دلایلی شانه از مسئولیت خالی کند فشار به دوش بقیه افراد آمده؛ بالطبع این مردم‌اند که ضربه اصلی را خواهند خورند.

انتخاب شورای شهر با انتخاب نماینده مجلس و ریاست جمهوری فرق‌هایی دارد:1- انتخاب شورا انتخاب ترکیب چندنفری برای شهری است ولی در مجلس و ریاست جمهوری انتخاب یک نفر است.

2-آمار رأی‌دهندگان شوراها کمتر از مجلس و ریاست جمهوری است و لذا اگر ترکیب اشتباه انتخاب شوند امکان اصلاح توسط دیگر شهرها و استان‌ها نیست

3-با انتخاب ترکیبی درست شوراها امکان دسترسی به خواسته‌ها و انتقادات بیشتر است درحالی‌که بنا به شرایط این امر در مورد مجلس و ریاست جمهوری سخت‌تر است.

اگر به‌جای انتخاب شورای یکدست و هماهنگ سراغ برخی احساسات محله‌ای خودبرتربینی‌های تفرقه‌انگیز رفتیم یک خانواده شورایی را به سرکار می‌آوریم که نتیجه آن طلاق عاطفی است که امروزه در بسیاری از خانواده‌ها از آن یاد می‌شود به‌گونه‌ای که هرروز شاهد شنیدن اختلافات اعضای شورا و انحراف مثبت آن‌ها خواهیم بود، اگر حال اقتصادی سیاسی و فرهنگی شهرمان خوب نیست از حال بد و منفعت‌گرای مسئولانمان نیست؟

در همه زمینه‌ها و فعالیت‌های اجتماعی ترکیب افراد و اعضاست که بسیاری از موانع را برطرف می‌کند به امید انتخاب ترکیبی هماهنگ به لحاظ فکری، فرهنگی، عملیاتی و اجرایی.

انتهای پیام/ نویسنده: میرزا محمد شیریزدانی