صبح تفت، وزارت خارجه سخنگوي خود را يک زن گذاشت تا جمهوري اسلامي ايران براي اولين بار شاهد سخنگو شدن يک خانم در وزارت خارجه خود باشد، آيا سخنگو شدن يک زن در وزارت خارجه درست است؟ از جهت اينکه يک زن با حفظ حجاب به نقش مهم سخنگوي وزارت خارجه برسد بيانگر اين است که حجاب مصونيت است نه ممنوعيت و حجاب مانع از حضور زنان در اجتماع نيست و به نقش زنان در جامعه بها داده مي شود اما وجود زن در مقامي به اين مهمي شگفت آور است. اصولا سخنگويان وزارت خارجه در کشورها در حد وزير خارجه مي باشد  چرا که سخنگوي وزارت خارجه نقش خطير و مهمي است که مواضع نظام جمهوري اسلامي ايران را براي جهانيان بيان مي کند  و نقشي است که به قدرت و توانمندي بالايي نياز دارد. حال سوالي که پيش مي آيد اين است که در جمهوري اسلامي ايران و از بين متخصصين مختلف و رده ي بالا فردي بهتر و باتجربه تر از اين خانم نبود؟! همان طور که همگان مي دانند خداوند زن را موجودي ضعيف خلق نمود و يا به عبارتي قدرت جسمي و ذهني زن را کمتر از مرد قرار داد، آيا در ميان افراد موجود در وزارت خارجه مردي قوي تر و بهتر از ايشان وجود نداشت؟ شايد گفته شود سخنگوي وزارت خارجه امريکا هم زن است پس چه عيبي دارد؟ اولا بايد اين گفته شود که نگاه جمهوري اسلامي ايران به زن با نگاه امريکا و غرب متفاوت است، ديدگاه جمهوري اسلامي ايران مبتني بر اسلام است که زن را موجودي برتر از اين مي داند که به کارهاي پستي تن دهد، فرهنگ اسلامي زن را موجودي که اصلي ترين نقش او مادري است مي داند که « بهشت زير پاي مادران است»، فرهنگ اسلامي موفقيت مردان را ريشه در زنان مي داند که «از دامن زن مرد به معراج رسيد»، اما غرب زن را به عنوان کالايي در خدمت جوامع صنعتي خود قرارمي دهد و براي او ارزشي قائل نيست، فرهنگ غربي نگاهي شهوت آلود و ابزار گونه به زن دارد. ثانياً سياست خارجه امريکا با سياست خارجه جمهوري اسلامي ايران متفاوت است، سياست خارجه امريکا مبتني بر نظامي گري و امنيتي است بدين گونه که سعي دارد بحث هاي وزارت خارجه بيشتر محرمانه بماند و به خاطر اين فردي ضعيف را به عنوان سخنگو معرفي مي کند و برخي از رؤساي جمهور امريکا براي اينکه خود بر سياست خارجه مسلط باشند وزيري فرمايشي را براي وزرات خارجه برمي گزينند، در حالي که سياست خارجه جمهوري اسلامي ايران مبتني بر دفاع از حق و مقابله با ظلم است که فرد قوي را براي سخنگو بودن مي خواهد. البته شايد جناب آقاي دکتر روحاني خواسته اند از انتقادهايي که نسبت به استفاده نکردن زن در دولت مي شده است جلوگيري کنند ولي گذاشتن يک زن در مقامي به اين شکل خطير و مهم جاي بسي تأمل دارد و ذهن را به حلقه نيويورکي وزارت خارجه متمايل مي کند که به سوي فرهنگ غربي روي آورده است! نکته ي قابل تأمل در خصوص اين انتصاب عدم موضع گيري و انتقاد افراد مختلف است، زماني که دکتر احمدي نژاد، خانم دستجردي را به عنوان وزير بهداشت معرفي نمود، تمامي مراجع و شخصيت هاي سياسي نسبت به آن انتقاد کردند در حالي که بهداشت با روحيه خانم ها سازگارتر و خانم دستجردي فردي متخصص تر بود اما اکنون که مقام مهم سخنگوي وزارت خارجه به يک زن داده شده است کسي حرف نزده و انتقادي نکرده است؟! که شايد به اين دليل باشد که مي گويند چون اول کار دولت است نبايد انتقاد کرد و به خاطر اين از انتقادهاي منصفانه و ضروري هم اجتناب مي ورزند ولي صبح تفت همواره پيرو مولاي متقيان علي عليه السّلام بوده است که به ياران خود فرمودند : « فَلا تَكُفُّوا عَنْ مَقالَةٍ بِحَقٍّ اوْمَشْوَرَةٍ بعَدْلٍ »‏ اى اصحاب من، ياران من، ايّهاالناس! از شما خواهش مى‏كنم كه هرگز از سخن حق و انتقاد حق و از اينكه مشورت خودتان را به من بگوييد نسبت به من مضايقه نكنيد. 1 از اين رو ما اين انتصاب را مخالف فرهنگ اسلامي دانسته که توان به دوش کشيدن بار سنگين وزارت خارجه را نخواهد داشت. 1- شهيد مرتضي مطهري، آزادي معنوي، ص 35