«چمران» میدان‌دار علم و مبارزه
به گزارش یزدرسا؛ عارفه ج رشنو*: «همیشه می‌خواستم که شمع باشم، بسوزم، نوری دهم و نمونه‌ای از مبارزه و کلمه حق و مقاومت در مقابل ظلم باشم. می‌خواستم همیشه مظهر فداکاری و شجاعت باشم و پرچم شهادت را در راه خدا به دوش بکشم. می‌خواستم فریاد شوق و زمین و آسمان را با فداکاری و آسمان پایداری خود بلرزانم. می‌خواستم آن چنان نمونه‌ای در برابر مردم به وجود آورم که هیچ حجتی برای چپ و راست نماند، طریق مستقیم روشن و صریح و معلوم باشد و هرکسی در معرکه سرنوشت مورد امتحان سخت قرار بگیرد و راه فرار برای کسی نماند...»
این جملات را بزرگ‌مردی می‌نویسد که به هرچه در این عبارات خواسته بود، رسید؛ شمع شد و سوخت. نور داد و نمونه‌ای بارز از مبارزه حق علیه باطل شد. مظهر فداکاری و شجاعت گردید. حجتی شد برای پیروان راه حق و در آخر پرچم شهادت را بالا برد.
مردی که قله‌های علم را یکی پس از دیگری فتح کرد، در ذره‌ذره اتم‌های فیزیک، نشانه‌های عظمت خدا را یافت، کوچه‌پس‌کوچه‌های تگزاس و کالیفرنیا را قدم زد و به خیابان‌های تهران رسید؛ آری به تهران آمد تا رسالتی که برای آن برگزیده شده بود را به پایان برساند؛ رسالتی که در لبنان و مصر در پی‌اش دویده بود و حالا در اهواز و دهلاویه آن را یافته و در پی تکاملش بود.
مردی که وقتی مناجات‌های عارفانه او را می‌شنوم، بیشتر عاشق خدایی که او از آن سخن می‌گوید می‌شوم. به‌راستی که خود چه زیبا این حال را ترسیم می‌کند: «خدایا، تو مرا عاشق کردی که در قلب عشاق بسوزم...«
مردی که تدریس در برترین دانشگاه‌های جهان و کار علمی در مؤسسات تحقیقی بین‌المللی را با مبارزه معاوضه کرد، معاوضه که نه بلکه معامله کرد! و چه معامله پرسودی بود برای او....
برای اویی که لذت مبارزه را چشیده بود و حالا دیگر هیچ لقب و عنوانی در دنیای علم او را راضی نمی‌کرد جز عنوان شهید...
اویی که به تعبیر خودش، دنیا را سه‌طلاقه کرده بود و از همه چیز گذشته بود تا به معبود خود برسد. او برای این رهاکردن و به معبود رسیدن، انگیزه‌ای قوی داشت؛ انگیزه‌ای که هیچ پیشنهاد وسوسه‌انگیزی، تاب مقاومت در برابر آن را نداشت. آن انگیزه، عشق به امام خمینی (ره) و راه پرنور انقلاب اسلامی بود.
او با این عشق، عاشقانه مبارزه می‌کرد و لحظه‌ای از یاد معشوقش جدا نمی‌شد، او با این عشق به آرزوی دیرین خود رسید و بالاترین عنوانی که می‌خواست را کسب کرد و از دکتر مصطفی چمران به شهید مصطفی چمران لقب گرفت.
آری، او چمران است؛ مردی از مردان تربیت‌یافته مکتب امام (ره)
یاد و خاطراتش گرامی و راهش ادامه‌دار...
عارفه ج رشنو _فعال دانشجویی
انتهای پیام/ع
