یزد رسا؛ سایت آقای هاشمی رفسنجانی اخیرا اقدام به انتشار  سخنان چندی پیش ایشان در دیدار با چند تشکل دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی کرده است. وی گفته است: دولت روحانی در مقابل اقیانوسی از خرابی هاست. با خزانه خالی و توپخانه ای پر در روبرویش. از تندروها. از اقلیتی افراطی که همه جور امکانات در انتخابات 92 داشتند و شکست خوردند. از صدا و سیما تا ده ها تریبون ریز و درشت دیگر. همه می خواستند که خط اعتدال پیروز نشود که شد. حالا همه جمع شده اند که انتقام رای مردم را از دولت منتخب آن ها بگیرند.

هاشمی می گوید روحانی پای شعارهایش ایستاده. ولی باید مشکلاتش را درک کرد. امروز روز گلایه از روحانی نیست. روز همراهی با روحانی است. درست مثل خود مردم که هم نجیبانه به او رای دادند و هم غریبانه پای او ایستاده اند. با امید به فردایی بهتر.

درباره این سخنان آقای هاشمی گفتنی‌ها فراوان است؛ اما به اجمال یادآوری چند نکته خالی از لطف نیست؛

1 . قضاوت‌های آقای هاشمی درباره دولت سابق چندان قابل اعتنا نیست؛ چه‌این‌که وی در سال 84 بر خلاف همه تصورات خود و به‌رغم به میدان آمدن تمام حامیان ریز و درشت و انبوهی از رسانه‌های داخلی و خارجی و ...، نتوانست اعتماد ملت را به دست آورد و ناچار از رسیدن به ریاست‌جمهوری بازماند. پس از آن بود که جریان‌ها و رسانه‌های همسو با وی بی‌اعتنا به حمایت‌های بزرگان نظام و علما و مراجع عالی‌قدر، به صورت‌های گوناگون در برابر اراده ملت در انتخابات ایستادند و .... . بنابراین قضاوت‌های آقای هاشمی درباره دولت نهم و دهم نمی‌تواند چندان بر محور واقعیت‌ها و منصفانه باشد.

2 . در سال 88 نیز آقای هاشمی و حامیانش پشت سر موسوی قرار گرفتند تا شاید برای نخستین بار دولتی چهارساله را کنار بگذارند و دولتی با ریاست موسوی تشکیل دهند؛ اما علیرغم همه تلاش‌ها و هزینه‌های بی‌سابقه، نتوانستند وی را به ریاست‌جمهوری برسانند و پس از این ناکامی بود که فتنه‌ای بی‌سابقه شکل گرفت؛ فتنه‌ای که اگر چه با محوریت آشکار موسوی و کروبی آغاز شد، اما رفتار و رویکردهای برخی ساکتین و مؤثرین پشت پرده در استمرار چندین ماهه آن بر کسی پوشیده نیست.

3 . در دوران فتنه، بسیاری از بزرگان و دلسوزان نظام، به میدان مقابله با فتنه‌گران وارد شدند و هریک به سهم خود با روشنگری و تحلیل مسائل کوشیدند واقعیت‌ها را برای ملت تبیین کنند، اما رفتار هاشمی رفسنجانی که زمانی استوانه نظام نامیده می‌شد، بسیار تأسف‌آور و تأمل‌برانگیز بود؛ چه این‌که وی نه‌تنها اقدامی برای فروکاستن فتنه‌انگیزی‌ها نکرد، بلکه با سخنان و مواضع خاص خود، به ویژه در آخرین خطبه‌های نمازجمعه‌اش که پس از خطبه‌های روشنگرانه مقام معظم رهبری بود، به جای گام‌گذاشتن در همان مسیر ترسیمی رهبری در خطبه‌ها، با سخنان دو پهلو و دم‌زدن از بحران و نظایر آن، باعث تعمیق فتنه شد.

هاشمی در آن خطبه‌ها که برخی نومستمعانش، از بدیهی‌ترین آموزه‌های دینی هم بیگانه بودند و با کفش به نماز ایستاده بودند! نه‌تنها فتنه را محکوم نکرد، بلکه با سخنان دو پهلو و جانبدارانه‌اش فتنه‌گران را امیدوار ساخت و رسانه ‌های خارجی را این‌گونه بر سر ذوق آورد:

«هاشمي رفسنجاني در نمازجمعه تهران هيچ سخني كه مانع از تجمع هواداران موسوي و اقدامات آن‌ها شود بر زبان نياورد... او مي خواهد همچنان از هر فرصتي كه پيدا مي كند براي به چالش كشيدن نتايج انتخابات استفاده كند»... «هاشمي گفت مردم به نظام اعتماد ندارند»... «هاشمي رفسنجاني گفت بايد ترديدها در مورد انتخابات رفع شود»... «اين اولين بار بود كه يك مقام عالي رتبه ايران از بحران سخن مي گفت» و... .

4 . آقای هاشمی به همان میزان که به سیاه‌نمایی درباره اوضاع پیش از دولت یازدهم علاقه دارد، به حمایت و تطهیر رویکردهای دولت یازدهم مشتاق است. از این روست که ادعا می‌کند دولت یازدهم میراث‌دار اقیانوسی از خرابی‌هاست و همه دست به دست هم داده‌اند که درکار آن اخلال ایجاد کنند!

وی بدون هیچ مستندی می‌گوید: «از اقلیتی افراطی که همه جور امکانات در انتخابات 92 داشتند و شکست خوردند. از صدا و سیما تا ده ها تریبون ریز و درشت دیگر. همه می خواستند که خط اعتدال پیروز نشود که شد. حالا همه جمع شده اند که انتقام رای مردم را از دولت منتخب آن ها بگیرند.» این ادعای گزاف در حالی است که منتقدان دولت یازدهم در زمره نجیب‌ترین منتقدان هستند.

البته مطرح شدن چنین ادعاهایی از آقای هاشمی دور از انتظار نیست. چه این‌که دولت یازدهم در تحقق وعده‌های انتخاباتی خود موفق نبوده است و علیرغم این‌که طبق وعده آقای روحانی، قرار بود چرخ سانتریفیوژها و چرخ کارخانجات و زندگی مردم باهم بچرخد، اینک علاوه در توقف بخش‌ عظیمی از چرخ‌ سانتریفیوژها، وضعیت چرخ کارخانجات و زندگی مردم نیز با مشکلات روزافزون روبه‌رو است و رکود سنگین در اقتصاد، نمونه‌ای روشن از این واقعیت است.

افزون بر این، با وجود امتیازهای فراوان و بعضا بی نظیر به آمریکا و دیگر کشورهای 1+5 در توافق ژنو و کوتاه‌آمدن‌های پیاپی، گشایش معتنابهی در اقتصاد و رفع تحریم‌ها رخ نداده است و کسانی که ادعا می‌کردند بخش عمده مشکلات داخلی به سبب سوءمدیریت داخلی است و البته مشکلات تحریم را هم با زبان دیپلماسی حل خواهند کرد، خود در میدان عمل دریافتند که شعارهایشان تا چه میزان از واقعیت‌های موجود به دور بوده است.

به هر روی، هاشمی از یک سو به سیاه‌نمایی‌های شدید درباره عملکرد دولت سابق همت می‌گمارد و از سوی دیگر نمی‌تواند حمایت‌های غیرمتعارف خود از دولت یازدهم را پنهان کند؛ حمایت‌هایی که با بزرگنمایی اقدامات مثبت دولت و مظلوم‌نمایی‌های غیرواقعی برای آن همراه است.

به‌راستی آقای هاشمی که این‌چنین منتقدان دولت یازدهم را با تعابیر تامل‌برانگیزی چون «اقلیتی فراطی» و ... مورد هجمه قرار می‌دهد، چرا هیچ‌گاه افراطیون واقعی در فتنه‌انگیزی سال 88 را این‌گونه مورد خطاب قرار نداد؛ بلکه با رفتار و گفتار خویش، آنان را به گونه‌ای امیدوار ساخته بود؟!

نمی‌توان از سویی اقدامات غیرقانونی و براندازانه فتنه‌گران در فتنه 88 ر انادیده گرفت‌ و از سوی دیگر منتقدان قانون‌مدار دولت مورد علاقه خویش را اقلیتی افراطی با توپخانه‌های پر لقب داد.

خوشبختانه امروزه مردم به آن حد از بلوغ سیاسی رسیده‌اند که واقعیت این موضع‌گیری‌های متناقض و ریشه‌های آن را درک کنند.

منبع: طنین ایران