یزدرسا؛ بنا به روایات متعدد، کعبه معظمه نخستین مکان پرستش خدا، در آغاز سکونت انسان در زمین، توسط حضرت آدم علیه السلام بنا گردید.

اما پس از ۲۲۴۲ سال از هبوط آدم علیه السلام و در عصر حضرت نوح علیه السلام که طوفان سراسر جهان را فراگرفت و تمام نقاط زمین به زیر آب فرو رفت، گر چه خانه خدا کعبه به زیر آب نرفت و غرق نشد و بدین جهت، به «بیت العتیق»نامیده شد، ولیکن آسیب های فراوانی به ساختمان آن وارد گردید و پس از طوفان به صورت تل سرخی درآمد و مردم از آن مکان، حوائج می خواستند و قربانی می کردند.

اما هنگامی که حضرت ابراهیم علیه السلام، همسرش هاجر و کودک خردسالش اسماعیل علیه السلام را به امر پروردگار متعال، از سرزمین شام به مکه معظمه هجرت داد و در آن ساکن گردانید، این مکان به تدریج رونق یافت و حضرت ابراهیم علیه السلام از جانب خدای سبحان، مأموریت یافت که کعبه را تجدید بنا کند.(۱)

آن حضرت با همکاری و همیاری فرزندش حضرت اسماعیل علیه السلام و ارشاد و راهنمایی جبرئیل علیه السلام، در پنجم ذی قعده سال ۳۴۲۹ هبوط آدم علیه السلام، چیدن دیوار کعبه را آغاز کرد و در بیست وهفتم ذی قعده آن را به پایان رسانید و سپس حجرالاسود را که از سنگ های بهشتی است، بر دیواره آن نصب کرد.(۲)

ابراهیم علیه السلام نخستین کسی بود، که خانه خدا را طواف کرد و در آن به عبادت پرداخت و از خدای سبحان، درخواست قبولی اعمالش را نمود.

قرآن کریم به این داستان اشاره کرد و فرمود: «وَ اِذْ یَرْفَعُ اِبْراهیمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ اِسماعیلَ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنّا، اِنَّکَ اَنتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ».(۳)

از آن پس، خانه خدا، مقدس ترین محل عبادت موحدان قرار گرفت و روز به روز، بر شوکت و عظمت آن، افزون گردید.

پی نوشت:

۱- نک: مجمع البیان علامه طبرسی، ج ۲-۱، ص ۳۹۰؛ تفسیر المیزان علامه طباطبایی، ج ۲، ص ۱۲۳٫
۲- وقایع الایام (شیخ عباس قمی)، ص ۸۸؛ رحله ابن بطوطه محمد بن ابراهیم بطوطه، ص ۱۶۸٫
۳- سوره بقره (۲)، آیه ۱۲۷٫

منبع: تاظهور