به گزارش یزدرسا، شیوع بیماری کرونا در سطح کشور و جهان و اثرات منفی آن در روابط اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و غیره سبب بروز مشکلات عدیده‌ای برای بخش‌های مختلف شده است.

یکی از این بخش‌ها که ضربه بسیاری سنگینی را متحمل شد، صنایع‌دستی و فعالان این عرصه بود که بدون شک می‌توانست با توجه جدی‌تر به آن، اقتصاد هر کشوری را بازیابی کرد.

یزد یکی از استان‌هایی است که با حضور بیش از 3 هزار هنرمند صنایع‌دستی جز استان‌هایی به شمار می‌رود که در هر عرصه از این هنر حرف‌های بسیاری را برای گفتن دارد.

اما این هنر تأثیرگذار در طول سال‌های گذشته به گفته هنرمندانش، نه از سوی دولت حمایت شد و نه در شرایط سخت کرونایی به آن توجه شد و همین مسائل چالش‌های حادی را بر پیکره آن وارد ساخته است.

یزدرسا در گفتگویی دوستانه با هادی رحیمدل از هنرمندان شیشه‌گری و کارشناس صنایع‌دستی استان یزد به وضعیت کنونی هنرمندان صنایع‌دستی می‌پردازد.

* وضعت کنونی صنایع‌دستی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

رحیمدل: صنایع‌دستی یزد در حال احتضار است.

زندان اسکندر ازجمله مکان‌هایی بوده که هنرمندان صنایع‌دستی هرروز باذوق و شوق فراوان در این مکان به کار مشغول بودند ولی باید حال اکنون این مکان را دید که فقط دو نفر مشغول به کار هستند و اکثرشان که یک روزی صبح زود با امید زیاد به این مکان می‌آمدند تا هنر و استعدادشان را به یک آثار تبدیل و به فروش بگذارند تا امرارمعاش کنند الآن مجبور به رها کردن آن شدند، دلیل آن‌هم فقط این است که اقتصادشان ضربه خورده و صنایع‌دستی در حال احتضار است.

بسیاری از هنرمندان صنایع‌دستی یزد در حال حاضر به نان شب خود محتاج شده‌اند و در طرف مقابل برخی دیگر از هنرمندان یزدی به‌واسطه آشنایی که بعضی مسئولان دارند، رونق کارشان هنوز ادامه و فروش قبلی خود را دارند ولی کسانی که دستشان به‌جایی بند نیست همچنان با سختی امرارمعاش می‌کنند. کدام مسئولی در استان از وضعیت هنرمندان صنایع‌دستی مطلع است و اینکه چگونه زندگی را می‌گذارند.

* کمکی از سوی مسئولان یزد برای خروج از این حالت به صنایع‌دستی شده است؟

رحیمدل: بله ولی وام 5 میلیونی چه دردی از هنرمند را دوا می‌کند

با این شرایط نامساعد صنایع‌دستی و هنرمندان یزد، با تصمیم‌گیری مسئولان استان وام 5 میلیونی در نظر گرفتند که اصلاً هیچ دردی از ما را دوا نمی‌کند. در این وضعیت برای دریافت وام 5 میلیونی شرایطی را هم گذاشته‌اند که اولین آن نداشتن چک برگشتی است، مگر می‌شود وقتی صنایع‌دستی در حال نابودی است چک برگشتی نداشته باشیم؟

من 250 میلیون تومان در جریان ماه‌های اخیر ضرر دیده‌ام، این 5 میلیون چه گره‌ای از مشکلات من و هنرمندان صنایع‌دستی را برطرف می‌کند و این در شرایطی است که بخش کلانی از اقتصاد شهر ما به‌واسطه فعالیت هنرمندان صنایع‌دستی و فروش این آثار در حال گذر است چون نزدیک به بیش از 3 هزار هنرمند صنایع‌دستی در یزد داریم که یک صنعت به‌شدت بزرگ و طویل را تشکیل داده‌اند که به اقتصاد استان کمک بسیار زیادی می‌کند اما کسی آن را جدی نمی‌گیرد و توجه آن‌چنانی به آن ندارد.

رحیمدل: چرا در سال «جهش تولید» باید کارگاه‌های صنایع‌دستی تعطیل شوند؟

الآن هنرمند صنایع‌دستی انگیزه‌ای برای کار کردن ندارد و وقتی برای حضور مجدد و فعالیت دوباره با این هنرمندان تماس می‌گیریم، می‌گوید که کارگاه تولیدی ما سه یا چهار ماه است که تعطیل‌شده و فعالیتی نداریم، این مسئله اصلاً معنی ندارد که در سال جهش تولید کارگاه‌ها تعطیل شوند و این در حالی است که باید جان دوباره بگیرند و فعالیت دوچندان داشته باشند تا بتوانند به اقتصاد کشور و تحقق شعار سال کمک کنند؛ مثلاً در کارگاه تولیدی من 8 نفر مشغول به کار بودند ولی شرایط کنونی سبب شده که الآن فقط خودم مشغول به کار باشم و چون درآمدی نیست مجبور شدم عذر این عزیزان را برخلاف میل باطنی بخواهم.

در اینجا باید از تلاش های استاندار محترم و مدیرکل میراث استان به واسطه تلاش هایشان تقدیر و تشکر داشته باشم که برای حمایت از صنایع دستی برنامه ریزی دارند.

رحیمدل: امکان به بزه کشیده شدن هنرمندان در این شرایط وجود دارد

شرایط زندگی هنرمندان در وضعیت فعلی بسیار ناراحت‌کننده و غمبار است و خیلی سنگین است که بگویم که در این شرایط امکان به بزه کشیدن هنرمندان صنایع دستی وجود دارد و برخی از آن‌ها افسردگی گرفتند و دارو مصرف می‌کنند تا وضعیتشان وخیم‌تر نشود.

آن‌قدر شرایط برایم سخت و دشوار شده که بعد از 15 سال فعالیت در عرصه شیشه‌گری و تربیت شاگردانی در این عرصه، واقعاً به فکر این افتاده‌ام تا شغلم را عوض و درزمینه ای کار کنم که درآمدی داشته باشد.

* تأثیر کرونا بر فعالیت شما اثرات منفی بیشتری گذاشت یا مسئولان بی‌توجه؟

متأسفانه در شرایطی که اوضاع صنایع‌دستی خیلی خوب نبود، کرونا هم به آن اضافه و وضعیت را بدتر کرد ولی در این شرایط هم مسئولان می‌توانستند بهتر عمل کنند و توجه بیشتری به صنایع‌دستی داشته باشند که می‌تواند محرک اقتصاد در هر کشوری باشد.

کرونا یک بیماری تازه‌وارد است ولی بی‌توجهی مسئولان یک بیماری است که مدت‌ها جامعه ما با آن درگیر و راه خلاصی ندارد. باعث تأسف است که مسئولین ناکارآمد در بخش‌هایی مشغول به کار می‌شوند که فقط به آنجا ضربه می‌زنند و هیچ کاری از آن پیش نمی‌برند.

طی جلسه و همکاری که در استان یزد با حمایت استاندار و مدیرکل میراث فرهنگی یزد انجام گرفت، قرار بر این شد تا با نصب ویترینی از سوی هنرمندان صنایع‌دستی در استانداری، برخی از آثار هنرمندان در این ویترین قرار داده شود تا اگر موردپسند ارباب‌رجوع بود به فروش برسد که الآن پس از دو ماه هنوز هیچ‌کسی بابت این آثار با ما تماسی نگرفته است.

مسئله‌ای که در این میان حائز اهمیت است این بوده که آن شبکه حامی هنرمندان هنوز تشکیل نشده و توجهی در این خصوص به‌درستی صورت نمی‌گیرد و احساس می‌کنم که از فعالان این عرصه سوءاستفاده می‌شود.

رحیمدل: چه کسی می‌گوید که دولت حامی مستضعف است؟

دولت بارها و بارها این شعار را داده که این دولت حامی مستضعف است ولی متأسفانه این مسئله برعکس شد و حمایت از اشرافی گری به‌وفور قابل‌مشاهده و فرد مستضعف اصلاً موردتوجه نیست.

* بزرگ‌ترین چالش صنایع‌دستی در کشور؟

رحیمدل: مسئولان ناکارآمد بزرگ‌ترین چالش صنایع‌دستی در کشور است

شکی در این نیست که مسئولان کشور در بخش‌های مختلف، هم نسبت به مشکلات اقشار گوناگون مطلع هستند و هم اینکه راه درمان آن را می‌دانند ولی تلاشی برای رفع آن نمی‌کنند. مشکل ما زمانی شروع می‌شود که انقلابی گری و مسئولیت‌پذیری در بین مسئولان کشور وجود ندارد و متأسفانه روحیه کسب مادیات جایگزین روحیه انقلابی گری شده و هیچ‌کس درراه رضای خدا کاری را انجام نمی‌دهد.

متأسفانه امروزه در کشور و ادارات، دلسوزی و کار برای رضای خدای متعال اصلاً مشاهده نمی‌شود و حتی در جواب اعتراض نسبت به عدم رسیدگی امور، اعلام می‌کنند که مگر به چه میزان حقوق دریافت می‌کنیم که بخواهیم به شما خدمات ارائه کنیم. وقتی این تفکر در کشور حکم‌فرما شود هیچ کاری به‌درستی انجام نخواهد شد و همه گلایه‌مند خواهند بود.

امروزه به شکلی کشور اداره می‌شود که بخشی از مدیران ‌همیشه دغدغه بورس را دارند و نگاهشان به شاخص‌ها است که آیا الآن رشد مثبت دارد یا منفی و به‌جای رسیدگی به امور ارباب‌رجوع، بورس را چک می‌کنند.

اینکه می‌بینیم مسئولان کشور از حقوق دریافتی خود راضی نیستند دلیلی جز این نیست که روحیه اشرافی گری آن‌ها بالا رفته و تفکر انقلابی گری و خدمت به مردم در بین آن‌ها از بین رفته اما بازهم این مسئله دلیلی نمی‌شود که کارشان را به‌درستی انجام ندهند چون در ابتدایی که به‌عنوان مسئول در یک اداره مشغول به کار می‌شوند، نسبت به امور محوله و حقوق دریافتی آشنایی پیدا می‌کنند و با علم به این مسئله کار خود را شروع می‌کنند پس دلیلی بر کوتاهی ندارد.

برای من اصلاً پذیرفته نیست که یک مسئولی چون فکر می‌کند که حقوقش کم است، در طول زمانی که باید به امور مردم رسیدگی کند به فکر کار دیگری مانند بررسی لحظه‌ای بورس باشد.

* سخن پایانی؟

از مسئولان برای چندمین بار خواهش داریم که بیشتر به فکر صنایع‌دستی و هنرمندان این عرصه باشند، بیمه صنایع‌دستی را دوباره برقرار کنند، دریافت کارت صنایع‌دستی را درجه‌بندی کنند و این عرصه قدرتمند در اقتصاد کشور را دوباره احیا کنند.

انتهای پیام/