1.استاد حسن رحیم پور ازغدی

« در طول یک سال گذشته نه تنها تحریم‌ها کم نشده است بلکه بیشتر شده است. با اینکه دولت خیلی انعطاف از خود نشان داده، هر کاری که خواستند انجام داده‌اند اما با این حال باز هم تحریم‌ها بیشتر شده است.»

2.استاد حسن عباسی

« سیاست خارجی در خلاء و سیاست خارجی بدون حمایت مردمی به نتیجه نمی رسد! لذا سیاست خارجی تا این لحظه به حسب ظاهر لبخند بوده است اما با کمال تاسف باید گفت که دستاوردهای 10 سال گذشته انرژی هسته ای را از دست داده است و وارد مرحله دوم و خطرناکی شده که دشمن اراده اش را در سیستم موشکی و دفاعی ایران تحمیل کند و سراغ ادعای واهی و حقوق بشری و غیره رفته است.

لذا من افق روشنی را برای سیاست خارجی موجود نمی بینم و متاسفانه باید بگویم که سیاست خارجی موجود راه به جایی نخواهد برد و پیشاپیش مشخص است این سیاست خارجی به عزت جامعه ما نمی انجامد.

 این موضوع تقریبا برای همه ملموس است و با توجه به دعوت از جامعه سراسری دانشگاهی کشور برای دفاع از تیم مذاکره کننده هسته ای، کماکان هیچ استادی نیست که بتواند در کف دانشگاه و در یک مناظره «منطقی» از این توافق نامه دفاع کند  ...

ما در پرونده هسته ای بند انگشتمان را دست دشمن داده ایم و حالا سراغ محور دوم رفته است و می گوید موشکهایتان و محور سوم می گوید حقوق بشر.

الآن یقه ما دست دشمن است. دیپلماسی که دست ما را به دست حریف بدهد، معلوم است که در نهایت بتواند دست ما را آزاد کند، این معلوم است نتیجه اش چه خواهد بود.»

3.دکتر سعید جلیلی

با این حال شاید مهم ترین نقد وی به عملکرد دستگاه سیاست خارجی دولت یازدهم، سخنان وی در دی ماه 92 در تالار ابن سینای مشهد باشد که  با اشاره به تعبیر بکار رفته در توافق‌نامه ژنو مبنی بر تأمین نیازهای عملی برای غنی‌سازی، خاطر نشان کرد:  «این تعبیر بر مبنای تئوریک استعماری و بر اساس تفکر لیبرالیسم شکل گرفته و رواج یافته است، حتی برخی در محیط داخلی هم این طنز را تکرار می‌کنند که اگر می‌خواهید با امپریالیست مقابله کنید، لیبرالیسم بهترین راه است!»

4.سردار اسماعیل کوثری

5. دکتر فریدون عباسی:

وی نیز که به خاطر علم هسته ای اش بعد از ترور در سال 89 بدن سالمی ندارد، طی یک سال و نیم گذشته بارها و بارها به انتقاد از عملکرد منفعلانه و غیر قابل دفاع دولت یازدهم در عرصه دیپلماسی پرداخته است:

منظورم این است که به درون و ظرفیتها داخلی توجه میکنیم و میخواهیم آنها را شکوفا و آزاد کنیم یا میخواهیم برویم و همه چیز را به بیرون وابسته کنیم و بگوییم فقط خارجیها می توانند مشکل ما را حل کنند.

آن دوستانی که الآن مشاور، معاون، وزیر، رئیس هستند و هر سمتی دارند، حتماً باید این مبانی فکریشان در جامعه عرضه شود که مردم بدانند که میخواهند کدام طرفی بروند، میخواهند بروند همه مسائلشان را با خارجیها حل کنند؟»

6. مجتبی شاکری

فعال سیاسی، عضو شورای شهر تهران و جانباز دفاع مقدس است که از سالهای قبل از انقلاب نقش فعالی در مبارزه با رژیم شاهنشاهی داشت و در سالهای بعد از انقلاب نیز به جای عذر تراشی و فرار از جبهه های جنگ، در دفاع از اسلام و خاک کشورش به جبهه رفت و به مقام جانبازی نایل آمد.

او نیز امروز به خاطر شجاعت و انجام وظیفه اش در سال های جنگ بدن سالمی ندارد و از قضا جزو منتقدان توافق ژنو و عملکرد سیاست خارجی دولت روحانی است:

» اهانت ها از زمان توافقنامه ژنو آغاز شد و از زمانی که دولت حاضر به اعتماد به مردم نشد و متن توافقنامه را فاش نکرد و با منتقدین خود تندخویی کرد این اهانت های غرب به ایران افزایش یافته است.«

7. مهندس سعید قاسمی

وی در تیرماه 93 در همایش «خط قرمز»  با بیان اینکه امروز مسئولان دولت یازدهم تحت عنوان «فرمایشات آقا» کارهای خودشان را انجام می‌دهند و از این رو باید دلواپس بود، گفت:

«ما هر موقع می‌خواستیم ضد وزیر اسبق ارشاد صحبت کنیم، می‌گفتند این فرد دارد با آقا چایی می‌خورد اما الان به عنوان یک عامل فتنه در انگلیس حضور دارد. باید سوال و خواسته‌های خود را هم مطرح کنید چرا که راهی را که امروز دولت روحانی در سیاست خارجی می رود به ترکستان است و ما اصلا بازی برد – برد نداریم.

 آنها می‌خواهند فرزندان و بچه‌های ما را با این گفتمان فریب دهند. آیا این دلواپسی یک استرس درونی است یا پشتوانه‌ای تاریخی دارد که اگر برای نسل امروز روشن می‌شد، الان در زمین بازی آن‌ها نبودیم؟

این دلواپسی برای بچه‌های جنگ مفهوم خاصی دارد. در یک سال یا دو سال آخر جنگ، اتفاقاتی رخ داد که یک گیجی برای بچه‌های جنگ در پی داشت.

در یک سال اخیر ماهی یک عملیات رخ می‌داد و زمین‌هایی که ما با خون گرفته بودیم را از ما می‌گرفتند.

امام در این مقطع همه را به جنگ فرامی‌خواند و می‌گوید همه چیز باید در استخدام جنگ باشد. شد؟ نشد!  نظامیون بریدند، فرمانده‌شان استعفا داد و امام نپذیرفت.

حالا می‌گوید من رکب خورده‌ام و نامه را برای امام ننوشته بودم. از آن طرف دولت هم وضعیت مشابهی داشت.»

8. آیت الله روح الله قرهی

«این آقایان هیچ چیزی را حتی به نمایندگان مجلس، در حقیقت به ملت نگفتند، اینها بسیاری از مواقع ادعای مردم‌سالاری می‌کنند، آیا نمایندگان مجلس نباید بدانند که در توافق ژنو چه خبر است؟ ما منتظر هستیم که بدانیم ریز مطالب چه بوده است.»

9. مجتبی رحماندوست

«آنها نباید ببینند که هر تحریم جدیدی اعمال می‌کنند، در ایران آب از آب تکان نمی‌خورد و ما فقط شعار بدهیم که این کار خلاف تفاهم‌نامه است، به‌ازای هر کار غلطی که آنها در عمل خلاف تفاهم‌نامه دوجانبه انجام می‌دهند، ما هم باید خلاف تفاهم‌نامه عمل کنیم، این خلف وعده ما نیست، بلکه به‌ازای خلف وعده آنها خلف وعده کردن، طبق نص صریح قرآن کریم است که می‌فرماید: فَاعتَدُوا عَلَیهِ بِمِثلِ مَا اعتَدی عَلَیکُم.

اگر ما چنین کاری انجام دهیم، احیای حق ملت ایران به‌ازای نقض عهدهایی است که آنها کرده‌اند و ما هم باید عهدهای مشروطی را که با آنها کرده‌ایم، بشکنیم. این‌طور نیست که آنها هر غلطی می‌خواهند بکنند و ما سکوت کنیم.»

10. مهندس بهرام بیرانوند

وی که در مجلس نهم با رأی مردم بروجرد به عنوان نماینده این شهر راهی مجلس شد، تا کنون بارها از عملکرد دولت در عرصه دیپلماسی انتقاد کرده است که از جمله آن نطق اخیر وی در مجلس است:

«رهبری که دست دولت را باز گذاشت، جناح متحد همراهی کرد، صدا و سیما همکاری کرد، پس چه شده؟! تهدیدات که افزایش یافته است، تحریم ها که رفع نشده است، عامل نگرانی غرب هم که اکسید شد و دیدیم که باز غرب بی وفا از آب در آمد و حتی برای منادی سیاست خارجی توسعه گرا و ایده تعامل سازنده.

در این وضعیت، به جای اعتراف به شکست تفکر سیاست خارجی سیاست توسعه گرا، بحث انحرافی رفراندوم مطرح می شود.  می خواهند روغن ریخته مذاکرات را نذر مردم کنند. نظر سنجی ها می گوید؛ ملت به آمریکا اعتماد ندارد، مردم انرژی هسته ای را حق خود می دانند.

مردم گفته اند نباید عقب نشینی کنیم.  72 در صد مردم گفته اند: بهبود وضعیت اقتصاد ربطی به نتایج مذاکرات ندارد.

به جای آن که بخواهند سقوط آزاد در مذاکرات را به دلیل زیاده خواهی غرب و اشتباه محاسباتی خود را به نام رفراندوم به مردم بفروشند، بهتر است اعتراف کنند سیاست خارجه توسعه گرا  رفوزه شده است. پایه های تحلیلی این سیاست  نسبت به رفتار غرب  در تعاملات بین المللی بر پایه سراب کلمات و تحلیل ها بود، که آن هم فرو ریخت.

وقت آن است که بپذیریم بازی برد - برد قافله سالار کاروان، با راهزنان بین المللی تمسخرآمیز است.»