به گزارش یزدرسا به نقل از اردکان گویا؛ یکی از هنرهای در آستانه ی فراموشی اردکان هنر کاربافی است. کاربافی یکی از صنایع نساجی سنتی است که در شهر اردکان بافته می شود. این هنر دستی به اسم هایی چون «کارتوفی»، «کارششوک» و « کارکرباس» هم نام برده می شود اما اسم رایج آن کاربافی است.این صنایع دستی به صورت فردی و در خانه بافته می شود.

قدمت کاربافی به دوران تیموری می رسد و این دستباف سنتی به عنوان پارچه ی پوشاکی برای انواع چادر زنانه، چادر شب، روانداز، روتختی، پارچه های لباسی، بقچه، سفره، دستمال، حوله، پلاس، کیسه حناو ... کاربرد دارد که متاسفانه در حال حاضر به بافت حوله محدود شده است.برای بررسی اخرین وضعیت این هنر کهن گفتگویی با یکی از بانوان فعال در این عرصه داشتیم.

کارباف کهنسال اردکانی در مصاحبه با اردکان گویا در خصوص آخرین وضعیت کاربافی گفت: از هفت سالگی کار بافی می کردم و درست در خاطرم  هست که اکثر خانواده های اردکانی کار باف بودند و دستگاه کاربافی در همه ی خانه ها برپا بود. اما با آمدن صنعت قالی بافی به اردکان، بیشتر نسل جوان آن دوران به قالی بافی روی آوردند و از جمعیت کار باف کاسته شد.

ربابه دهستانی افزود: در خانواده ی 10 نفره ی ما فقط یک دخترم به این کار علاقه نشان داده و ادامه دهنده ی راه من است اما بقیه فرزندانم علاقه ای به این هنر نشان ندادند.

وی با برشمردن مشکلات پیش روی کارباف ها گفت: نخ های کاربافی گران شده و یا این که کیفیت قبل را ندارد و ما مجبور از نخ های بی کیفیت کارخانه ها استفاده و کاربافی کنیم. حتی گاهی پول خرید نخ های رنگی نداریم و مجبوریم که با جوهر به نخ ها، رنگ داده و آنها را زببا تر کنیم.

این بازمانده هنر کهن کاربافی ادامه داد: مسئولین تاکنون حمایتی از این هنر مهم و ریشه دار نکرده اند و فقط چندباری برای گرفتن عکس و فیلم به سراغ ما آمده اند اما تاکنون اقدامی در جهت حمایت و کمک به احیا آن انجام نداده اند و این شرایط سبب شده است این هنر مهم و ریشه دار نفس های آخر خود را بکشد.

وی افزود: جوانان نسل جدید دیگر حوصله ی آموختن این هنرها را ندارند چه بسا اگر یاد بگیرند برای پر کردن اوقات فراغت و همچنین تولید یادگاری برای نسل های آینده تلاش کرده اند.

دهستانی تاکید کرد: این کار درآمد بالایی ندارد چرا که نسل جوان این تولیدات قدیمی را نمی پسندند اما برای سرگرمی و کمک خرجی گزینه ی مناسبی است.

این پیرزن هفتاد ساله اردکانی وسایل کاربافی را نام برد و گفت: دیگر کسی تجهیزات کاربافی درست نمی کند، تا مدتی قبل کهنسالانی بودند که این تجهیزات را درست می کردند اما حالا این افراد یا فوت کرده اند و یا دیگر کار نمی کنند و ما مجبوریم خودمان قطعات خراب شده را تعمیر و یا با چیز دیگری جابجا کنیم.

وی با اشاره به بازار خانگی این تولیدات دستی گفت: تولیدات حوله ی ما اصولا توسط شهرستانی ها خریداری شده و به تهران و قم و اصفهان برده می شود و بازار مشخصی برای فروش نداریم بلکه مردم دم در خانه می آیند و از ما خرید می کنند.

ربایه دهستانی در پایان با اشاره به حفظ این محصولات دستی،خواستار توجه بیشتر مسئولین به حفظ این هنرها و صنایع دستی، شد.

انتهای پیام/ر