به گزارش یزدرسا به نقل از اردکان گويا: اینبار انگار ما باید مهمان شهید گمنامی میشدیم که به تازگی مهمان حوزه ی علمیه خواهران شده است، مهمانی که به یمن حضورش مصاحبه ی ما رنگ و بوی حسینی گرفت.

پس از سلام به این شهید، در یکی از کلاس های حوزه علمیه مصاحبه را با حجت الاسلام حسین حیدریان آغاز کردیم.
مصاحبه با روحانی جوانی که جوان های زیادی  به او علاقه دارند.

پس از سلام به امام حسین(ع) و خوانده شدن دعای فرج با نوای گرم ایشان خواستیم تا کمی بیشتر خود را برای ما معرفی کنند:

-بنده حسین حیدریان اردکانی متولد 16 فروردین ماه سال 1361 ساعت2.30 بعد از ظهر در شهر یزد هستم که در سال 75بعد از اتمام سیکل و تحصیل در دبستان آسایش و راهنمایی دانش، وارد حوزه ی اردکان شدم که بعد از 6 سال در سال 82 برای تحصیل در سطح دو به قم مهاجرت کردم و بعد از گذراندن سطح دو و سه به امر امام جمعه ی اردکان و رئیس حوزه در اردکان ماندم.

آیا قصد ادامه ی تحصیل ندارید؟
قصدش را دارم اما نمیدانم که خدا برایم چه میخواهد، فعلا در مرخصی هستم.

چطور شد که به حوزه و روحانیت علاقه مند شدید؟
آشنایی من با مسجد امیرالمومنین(ع)و آقای سعید ملارحیمی معلم قران و تواشیح دوران راهنمایی مرا به سوی حوزه کشاند و پای مرا به فضای معنوی و فعال مسجد باز کرد.
در کل آشنایی با دوستان کانون قران و طلبه های باصفای حوزه ی اردکان منجر به ورودم به آنجا شد
اما این را هم بگویم که روضه خوانی و دعاخوانی را قبل از ورود به حوزه و در مکان قبلی کانون قران در یک خانه ی کوچک در خیابان شهید قانعی آغاز کردم و کم کم مراسمات مسجد حاج محمد حسین و دعای ندبه و حوزه ی علمیه بود که راه را برای سخنوری و خطابه من هموار کرد.
 

چه زمانی معمم شدید؟
من سال 79 به دست ایت الله بهجتی معمم شدم

از چه زمانی مقتل خوانی را شروع کردید؟
مقتل خوانی را مدیون یک نفرهستم و آن هم حجت الاسلام حمید طالب پور است
یادم می آید که سال 79یا 80 بود که تلویزیون مقتل خوانی حضرت آقا را نشان میداد که کتاب لهوف سید بن طاووس را برای شهادت علی اکبر میخواندند و حاج آقای طالب پور گفتند که امام مسلمین توصیه فرمودند که مقتل خوانی باید یک سنت شود و از همان جا اراده کردم و مقتل خوانی را در ساختمان قدیمی کانون قران آغاز کردم و به لطف خدا 15سال است که مقتل خوانی میکنم.

کمی بیشتر از مقتل خوانی برایمان بگویید:
مقتل خوانی مزایایی دارد که مهمترین آن ذکر مصیبت معصومین از روی کتاب و بدون خرافه گویی است که وجود کتاب در هنگام مقتل خوانی حس اطمینان را به مخاطب میدهد، بدون سر و صداست و حس و حال خوبی را به مخاطب میدهد.
البته مقتل خوانی را علاوه بر نوعی که ما میخوانیم، به سبک مداحی هم میخوانند که حاج میثم مطیعی و مهدی سماواتی با لحن زیبایی این کار را انجام میدهند.

اقای حیدریان برای علاقه مندان به این عرصه کتابی معرفی میکنید؟
بله, چند کتاب به همراه آوردم که آن را برایتان معرفی میکنم
1-کتاب لهوف سیدابن طاووس
2-مقتل ابي مخنف
3-مقتل معصومین
4-مقتل جامع سیدالشهدا
5-مقتل سالار شهیدان
همه ی این کتابها با ترجمه است و در کتاب فروشی های اردکان یافت میشود.
ای کاش میشد همه ی روضه خوان ها و منبری ها و حتی طلبه های خانم و آقا با مطالعه از منابع معتبر روضه میخواندند و مقتل خوانی سنت میشد.

به نظرتان چرا بعد از 1400سال هرساله بر شور حسینی افزوده میشود؟
اول این که چون آدم ها در فطرت پاک خود دنبال راستی و حق هستند، زمانی که آن را پیدا کنند دنبال آن میروند و رهایش نمیکنند و دوم این که عقلای عالم اگر در گذشته چیزی را پیدا کنند که برمنای حق باشد و بخواهند از آن استفاده کنند حتما آن را بازسازی میکنند و از برکات آن دوباره استفاده میکنند.
ما امروز داشتن روحیه انقلابی و بصیرت و بیداری اسلامی را مدیون قیام سیدالشهدا هستیم.

بعضی ها معتقدند جای امام حسین(ع) در بهترین جای بهشت است پس گریه چه معنایی دارد, نظر شما در این باره چیست؟
ما احساس داریم و نسبت به اتفاقات حزن انگیزی که افتاده خنده نمیکنیم و دست نمیزنیم، امام ما را با لب تشنه و با آن حالت مصیبت بار به شهادت رساندند، گریه نکنیم؟ به سروسینه نزنیم؟ احساسات مطابق با این اتفاقات گریه است نه خنده.

نظرتان در مورد تعزیه خوانی چیست؟
تعزیه خوانی خوب است اما نه تعزیه ای که در آن معصیت باشد یا این که در آن خرافه باشد یا حتی ازاین ها بگذریم، در آن مردم آزاری ها و صدای بلند باشد و تا دیروقت طول بکشد و نماز صبح مردم قضا شود اگر تعزیه خوانی درست و بدون آفات باشد چرا قبول نداشته باشم، قبول دارم و حتما برای تماشا میروم.

بعضی از هیئت ها مداح محور و بعضی از آنها سخنران محورند، به نظر شما کدام یک خوب است؟
هیچ کدام از این ها به تنهایی خوب نیست و حضور هر دو لازم است
-آقای حیدریان با خنده ادامه دادند:
باید دوگانه سوز شوند.
ما برای حرکت در یک شب ظلمانی نیاز به یک اتومبیل با موتوریت قوی و چراغ پرنور هستیم اگر یکی از اینها نباشد نمیتوانیم حرکت کنیم.
یک مجلس خوب باید سخنران خوب داشته باشد تا شعور و آگاهی حسینی مردم را بالا ببرد و یک مداح که احساسات مردم را تحریک کند، پس هردو لازم است.

نظرتان در مورد اتحاد هیئت ها چیست؟
داشتن یک هیئت واحد و بدون پرچم و اسم لازم است، مثل هیئت هایی که در بم و زنجان میبینیم. مردم اينجا از برکات اين کار بي اطلاع هستند و نميدانند که چه آثار خوبي دارد. ان شاءلله خدا به همه اخلاص دهد.

آیا حضور هیئت ها در خیابان و برخی از سبک های تند سینه زنی را تایید میکنید؟
در خیابان ریختن ها باید باشد، باید شور حسینی باشد، این ها موتور محرک قوی است. جزء شعائر مقدس ماست.بچه های ما با همین ها جذب صفای هیئت ها شده اند باید باشد و نشان دهد که هنوز حرکت حسینی ادامه دارد.
برای سبک های سینه زنی هم باید بگویم که برخی ها را قبول و برخی ها را قبول ندارم.
این حسین حسینی که همراه مداح می گویند و فقط سین آخر آن به گوش میرسد اصلا درست نیست و بیشتر به ریتم شبیه است تا همراهی مداحی، اگر میخواهند حسین حسین بگویند همه باهم بگویند  ما برای سبک خوب مداحی یک کد داریم و آن تشکر حضرت اقا از هیئت گل گندم یزد است، این یعنی من سبک این مداحی را قبول دارم. اين تفکر غلط و خطرناکي است که به بهانه ي جذب مخاطب بيشتر موجب وهن اهل بيت شويم.

چه نظارتی بر روی مداحی و اشعاری که میخوانند وجود دارد؟
تاحدودی نظارت وجود دارد و امسال به شکر خدا قبل از محرم مداحان دور هم جمع شدند و برخی از آفت ها گوش زد شد منتهی مبارزه با آفت ها و خرافه گویی ها باید مطالبه ی مردمی باشد.
-آقای حیدریان در اینجا ما را مخاطب قرار میدهند و ادامه میدهند-
چراوقتی کسی از عروسی قاسم میخواند کسی نمیگوید سندت کجاست یا چرا در جلسه زنانه کسی نمی پرسد چرا عروسی قاسم میگیرند و در تولد های ائمه ملق میزنند؟ این ها را خود مردم باید بدانند و مطالبه کنند و همتی مردمی میخواهد.

آیا صحبت کردن از مسائل روز و جنگ نرم در مجلس امام حسین با قداست این مجلس در تناقض نیست‌؟
اتفاقا من میگویم صحبت نکردن از مسائل روز با مجالس امام حسین در تناقض است، مجلس امام حسین مجلس آگاهیست و مردم باید در آن آگاه شوند مگر نه این است که امام حسین برای اصلاح امت جدشان وارد میدان شدند، پس یک سخنران هم باید کج روی های امت را گوشزد کند.

به نظرتون چرا هیئت های اردکان روی سخنرانان اردکانی سرمایه گذاری نمی کنند‌ ؟
اول و شاید مهمترین دلیل این باشد که مردم اردکان غریب پسند هستند و روحانیون غریبه را بیشتر قبول دارند
و دومین دلیل کم کاری روحانیون اردکانی و خود نشان ندادن طلبه هاست.
حتی خود مردم اردکان هم قبول دارند که بعضی از سخنرانان و واعظ های خودمان خیلی بهتر از عزیزانی هستند که قدم بر چشم ما میگذارند و مهمان ما میشوند.

اقای حیدریان چرا جوان های زیادی به شما ارادت دارند و سخنرانی های شما را دنبال می کنند؟
این حرف ها که تعارف شماست ولی به فضل خدا سعی کردم همیشه خوش اخلاق باشم چرا که اگر بداخلاق باشیم کسی دور ما جمع نمیشود و دوم این که به زبان خود مردم صحبت میکنم و سعی میکنم از تیکه هایی که مردم در طول روز و بین خودشان استفاده میکنند استفاده کنم و سومین دلیل دست گذاشتن روی نیاز مردم است
-آقای حیدریان با چشمان پر از اشک ادامه دادند
بی شک دعاهای خیرمادر وپدرم و صبوری همسرم باعث موفقیت من شده است.

اگر به عقب بازگردید همین راه را میروید؟
بله اولویت های من اول طلبگی، دوم معلم شدن و سوم نظامی شدن است و باز اگر به عقب برگردم همین رشته را انتخاب میکنم و به خواستگاری همین خانمی میروم که الان همسر من هستند.

به عنوان کلام آخر حرفی دارید‌؟
درد من چند چیز است، یکی این که هدف از عزا داری ها انی اتقرب الی الله است. پس چشم و هم چشمی ها و رقابت های بی جا برای چه‌؟بعضی اسراف ها برای چه؟ البته این روشنفکری ها و سوسول بازی هایی که برخی میگویند، این خرج ها را نکنید و به داد فقرا برسید را قبول نداریم. همه چیز به جای خودش اصلا ما میدانیم که دشمن از چه مینالد، آنها از این محرم و صفرها کم ضربه نخورده اند، لذا روز به روز در صدد تضعیف و تخریب این جلسات هستند.
دوم این که هیئت نباید سکولار باشد، باید سیاسی باشد، باید بصیرت افزا باشد اما نه حزب و حزب بازی، نباید سخنرانی و مداحی و حتی مقتل خوانی را بر اساس سلیقه سیاسی و حزب و حزب بازی ببندند.
امیدوارم خدا به همه اخلاص دهد.
و حالا ما بعد از گذشت یک ساعت از مصاحبه متوجه شدیم که چرا جوان های اردکان به ایشان ارادت دارند، چرا که صحبت های ایشان آنقدر پرمحتوا و به زبان عامیانه بود که اصلا گذر زمان را حس نکردیم و صحبت های ایشان در ذهن ما به خوبی نقش بست.