ID : 37000221
پیر غلام و چای ریز قدیمی امام حسین (ع):

چای روضه؛نظرکرده امام حسین (ع) است/ شفای دخترم را از ارباب گرفتم


پیر غلام و چایی ریز قدیمی امام حسین (ع) گفت: جنس چایی روضه به‌مانند چای منزل یا جاهای دیگر است اما عطر و بوی آن بانام حضرت اباعبدالله (ع) عجین شده و ازاین‌روست که طعم و عطر آن با دیگر چای‌ها متفاوت است و در حقیقت این چایی نظرکرده خود آقاست.

به گزارش یزدرسا؛ چای را پیوست مجالسش کرده‌اند تا هرکسی دلش خواست برای اربابش روضه‌ای برپا کند راحت باشد، این پذیرایی ساده کار همه را ساده کرده است!

حالا می‌شود همه‌جا برایش روضه گرفت! می‌شود به‌راحتی بانی روضه‌های باصفایش شد، حالا همه می‌توانند سهمی از کربلا داشته باشند و هر خانه، لیاقت حسینیه شدن پیدا خواهد کرد!

نوکری حضرت عشق تنها به نوحه‌خوانی و مرثیه‌سرایی و سینه زدن نیست هرکسی که قلبش مالامال از عشق حسین (ع) باشد و هر آنچه از دستش برمی‌آید برای سالار شهیدان انجام دهد نوکر دوبه شمار می‌رود.

عده‌ای از نوکران که کمتر درباره ان ها صحبت شده چای ریزهای حضرت اباعبدالله الحسین (ع) هستند ازاین‌رو تصمیم گرفتیم به سراغ حاج علی‌اکبر ملک ثابت یکی از پیر غلامان و چای ریزان قدیمی امام حسین (ع) برویم.

این پیر غلام حضرت اباعبدالله الحسین (ع) در 7 بهمن‌ماه 1319 در محله قدیمی یعقوبی یزد واقع در خیابان امام خمینی و در خانواده‌ای ارادتمند به ساحت مقدس آل الله چشم به جهان گشود.

حاج علی‌اکبر درحال حاضر دارای 5 فرزند دختر و 2 فرزند پسر بوده و بازنشسته یکی از بانک‌های دولتی است.

وی که 4 دهه از عمر خود را در کسوت چای ریز در مجالس روضه سیدالشهدا (ع) گذرانده می‌گوید: ازآنجاکه پدر مرحومم حاج محمد 64 سال چای ریز مجالش سیدالشهدا (ع) و اخوی‌ام حاج احمد (پدر شهید محمد ملک ثابت) نیز دنبال‌رو پدر بود من نیز تصمیم گرفتم این سنت حسنه را در خانواده حفظ کنم و به چای ریزی در روضه‌های امام حسین (ع) و اهل‌بیت (ع) رو آوردم.

گفتنی است این چای ریز قدیمی امام حسین (ع) نوحه‌خوانی را نیز در کارنامه خادمی خود دارد به‌طوری‌که در سن 23 سالگی به مدت 6 سال برای هیئت یعقوبی نوحه‌خوانی کرد و اشعارش را کاظم احرامیان شاعر نام‌آشنای دیارمان می‌سرود اما پس‌ازاین مدت نوحه‌خوانی را کنار گذاشت و جای خود را به دیگر نوحه‌خوانان این محله قدیمی‌داد.

 ادامه گفتگوی خبرنگار یزدرسا با این پیر غلام حضرت اباعبدالله الحسین (ع) را اینجا بخوانید

از اینکه چای ریز مجالس امام حسین (ع) هستید چه احساسی دارید؟

خداراشاکرم که به من توفیق نوکری حضرت امام حسین (ع) و اهل‌بیت (ع) را عطا کرد و به این نوکری افتخار می‌کنم نمی‌توانم حسم را توصیف کنم تمام سعی‌ام این است که هرکجا روضه باشد خدمت کنم و امیدوارم تا آخرین لحظه زندگی در این خانه نوکر بمانم و در این راه افتخار خادمی را داشته باشم.

چرا طعم چای روضه با چای غیر روضه متفاوت است؟

جنس چای روضه به‌مانند چای منزل یا جاهای دیگر است اما عطر و بوی آن بانام حضرت اباعبدالله (ع) عجین شده و ازاین‌روست که طعم و عطر آن با دیگر چای‌ها متفاوت بوده و در حقیقت این چای نظرکرده خود آقاست.

در این چهل سال که خادم حضرت اباعبدالله (ه) هستید کرامتی نیز از حضرت دیده‌اید؟

بله یک کرامت مربوط به خودم است که حدود 25 سال پیش پادرد عجیبی داشتم و این درد بسیار مرا رنج می‌داد روزی در خانه آقای ازهر (از هم‌محله‌ای‌ها) روضه‌خوانی بود دراین‌بین هیئتی آمد و عزاداری خالصانه‌ای انجام داد که دل هر فردی که در آن مجلس بود شکست من نیز دلم شکست ودرحالی‌که از درد زیادی رنج می‌بردم از آقا خواستم به بنده عنایتی بکند که به ناآگاه احساس کردم نظر حضرت به من افتاد و درد پاهایم تمام شد از زمین بلند شدم و فریاد زدم حاجتم را از آقا گرفتم و سپس ماجرا را برای مردم تعریف کردم.

یک کرامت دیگر هم مربوط به دخترم است که فرزند ایشان سقط شد و حالش بسیار وخیم بود خبر به من رسید که حالت دخترم وخیم است من در مسجد مار کار چای ریز بودم درحالی‌که چای می‌ریختم خطاب به امام حسین (ع) گفتم آقاجان من عمری است برای مجالس شما چای ریزی می‌کنم و اگر نوکر شما هستم شفای دخترم را از شما می‌خواهم که الحمدالله به برکت عنایت حضرت، دخترم خوب شد و سال بعد در روز ولادت حضرت زهرا (س) فرزند دیگری به دنیا آورد و این دو خاطره از کرامات حضرت بود که به چشم خود دیدم.

چه توصیه‌ای به جوانان هیئتی و امام‌حسینی دارید؟

به آنان توصیه می‌کنم که قدر نعمتی را که خداوند به آنان داده بدانند البته جوانان خوبی داریم و در ایام محرم این شور و شوق جوانان است که به هیئات گرمی و شور می‌بخشد ما در محله یعقوبی جوانان پا به کار و امام‌حسینی کم نداریم بنابراین از جوانان می‌خواهم هر چه می‌خواهند از امام حسین (ع) و ائمه اطهار بگیرند و شک نداشته باشند که آنان دریای کرم و بخشندگی هستند و هر چه از آنان بخواهند انشالله عنایت خواهند کرد.

سخن پایانی؛

سماوری که به بزم حسین می‌جوشد   بخار رحمت آن، عیب خلق می‌پوشد

از اینکه خدا به بنده افتخار نوکری امام حسین (ع) را عنایت کرده خوشحالم و می‌دانم این نعمت نصیب هرکسی نمی‌شود بنابراین از خدا می‌خواهم که این خلعت نوکری را از من نگیرد و لیاقت نوکری این خانواده و به‌ویژه حضرت امام حسین (ع) را تاآخرین‌نفس به من عنایت کند.

انتهای پیام/ح




summary-address :
Your Rating
Average (0 Votes)
The average rating is 0.0 stars out of 5.