از دیرباز استان یزد را به واسطه صبغه معنوی و علقه‌های دینی مردمانش، به درستی «دارالعباده» لقب داده‌اند. این مهم، به همان اندازه که مایه مباهات مردمان یزد می‌شود، مسؤولیت مردم و مسؤولان را در پاسداشت این افتخار سترگ سنگین‌ می‌کند؛ چه این‌که غفلت از لوازم لاینفک عنوان دارالعباده در سیره و  سبک زندگی شخصی و اجتماعی، می‌تواند در درازمدت «دارالعباده» را از مسمای برازنده خود تهی سازد.

متاسفانه چندی است قبح برخی مسائل در استان یزد شکسته ‌شده و هرگونه سهل‌انگاری و فقدان برنامه‌های مدوّن و کاربردی در این زمینه، پیامدهایی ناگوار را برای استان یزد رقم خواهد زد. از جمله این مسائل می‌توان به رشد آمار طلاق در استان یزد اشاره کرد.

 طبق آخرین گزارش‌ها، آمار ثبت ازدواج استان در شش ماهه نخست امسال در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 18 درصد کاهش و آمار طلاق نیمه اول امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته 3 درصد رشد داشته است!

در این میان، اگرچه کاهش آمار ازدواج به کاهش آمار جمعیت در آستانه ازدواج نسبت داده می‌شود و تا حدودی قابل توجیه می نماید؛ اما آمار طلاق و بدتر از همه «رشد» مداوم آن زنگ خطری جدی را به صدا درآورده است و نمی‌توان به این دل خوش داشت که «در استان یزد به ازای هر 8 ازدواج یک طلاق ثبت می‎‎شود و در کشور به طور متوسط به ازای هر 5 ازدواج یک مورد به طلاق می‎‎انجامد.»  زیرا استان یزد دارای چنان پیشینه‌ای غنی از فرهنگ رفق و مدارا و خانواده‌محوری است که حتی آمار پایین متلاشی شدن خانواده‌ها هم برای چنین فرهنگی بسیار ناگوار خواهد بود.

به عبارت دیگر، جایگاه به‌نسبت مطلوب استان در زمینه آمار جدایی زوجین، در مقایسه با استان‌های دیگر نباید مسؤولان را از فاجعه‌ای که هویت فرهنگی استان را در معرض تهدید قرار داده غافل کند؛ بلکه برای پی بردن به عمق فاجعه، باید به اصالت‌های ناب فرهنگی مردم یزد نگریست و رشد آمار طلاق را در همین تراز به ارزیابی نشست.

طبیعی است پدیده دردناک طلاق، پیامدهای ناگوار متعددی را نیز در کنار خود به دنبال خواهد داشت که افزایش کودکان طلاق و نابسامانی‌های عاطفی، شخصیتی و گاه اخلاقی از جمله این پیامدها به شمار می‌آيد و می‌تواند در کوتاه‌مدت و میان‌مدت، وضعیت فرهنگی استان را در زمینه‌های دیگر نیز با رخدادهای تلخ و ناخوشایند دست‌به گریبان سازد.

خوشبختانه بر اساس آمار اعلام شده، در حدود نیمی از طلاق‌های ثبت شده در استان، دست‌کم یکی از زوجین از غیربومیان مهاجر به استان بوده‌اند و این نشان می‌دهد که مردم استان یزد، همچنان قداست بالایی برای نهاد خانواده قائلند و می‌توان با برنامه‌ریزی‌های جامع و کارشناسی‌شده کاربردی در ابعاد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در رده‌ها و طیف‌های گوناگون، گام‌های مؤثری در زمینه «مهار»  و سپس «کاهش» آمار از هم‌پاشیدگی خانواده‌ها در استان یزد برداشت.

نویسنده: مـرتضی رضائیان