اگر عميقترين احساسات و حالاتمان را ريشهيابى كنيم، در انتهاى خط، معلّم را مشاهده مىكنيم
یزد رسا؛ رهبری همیشه در روز بزرگداشت معلم، در تکریم مقام این قشر تاثیر گذار جامعه تاکید دارند ایشان می فرمایند: در روايات هست كه وقتى با معلم حركت مىكنى، اگر شب تار است، تو جلوتر از معلم برو، تا اگر چالهيى در راه وجود دارد، تو بيفتى و معلمت سالم بماند. اين، آن روح رفتار تكريمآميز نسبت به معلم را نشان مىدهد. اگر اين روحيه در جامعه رواج پيدا كند و هر كسى احساس نمايد كه در مقابل معلم خود خاضع است، فضا براى معلمان، فضاى مناسبى خواهد شد؛ و اگر معلمان در جامعه دلخوش بودند، تعليم رايج خواهد گرديد. تكريم، يعنى اين.(بیانات در ديدار معلمان نمونهى كشور ۱۳۷۰/۰۲/12)
آنچه كه به معلم ارزش ميدهد، چند چيز است؛ يكى از اينها عبارت است از اينكه مادهى خامى كه در دست معلم است و با كار خود و تلاش خود ميخواهد او را به محصول نهائى برساند، يك مادهى بىجان نيست؛ انسان است. اين خيلى مهم است. يك وقت انسان يك مادهى جامد را با تلاش خود، ابتكار خود، عرق ريختن و ساعتها صرف كردن، تبديل ميكند به يك محصول مطلوب؛ كه به جاى خود ارزشمند است. يك وقت اين مادهاى كه دست ماست، يك موجود انسانى است، با استعدادهايش، با عواطفش، با احساساتش، با ظرفيتهاى فراوانى كه در يك انسان وجود دارد. اين نوجوان ممكن است فردا كسى مثل امام بزرگوار ما بشود، ممكن است يك مصلح اجتماعى بشود، ممكن است يك دانشمند برجسته بشود، ممكن است يك انسان صالح و والا بشود. همهى اين استعدادها در مجموعهى نوجوانان و كودكانى كه در اختيار معلم قرار ميگيرند، وجود دارد. ما ميخواهيم اين استعداد را به فعليت برسانيم؛ ببينيد چقدر اين كار مهم است. بيشتر خطابم به عامهى مردم ماست، به قشرهاى مختلف جامعهى ماست؛ قدر معلم را بدانند، منزلت معلم را بشناسند.
خود معلم عزيز هم اهميت جايگاه خود و برجستگى مسئوليت و مأموريت خود را بدرستى تشخيص بدهد، قدر خود را بداند؛ بداند كه اگر اين كار با همت درست، با نيت درست، با قصد الهى، با تلاش مناسب انجام بگيرد، چقدر براى جامعه ارزش افزوده ايجاد ميكند. اين ارزش افزوده، يك چيز معمولىِ متعارفى نيست؛ اين فوقالعاده است. تربيت يك انسان والا، دانا، توانا و صالح، ببينيد چقدر اهميت دارد. از اين همه انسانهائى كه زير دست معلمين واقع ميشوند، گاهى ممكن است يك انسان دنيائى را متحول كند. همين كودك اگر درست تربيت نشد، ممكن است يك هيتلر از آب در بيايد، يك چنگيز از آب در بيايد؛ قضيه اين است. اهميت كار معلم، ارزش والاى حركت او و تلاش او و دلسوزى او و درست انديشيدن او و درست كار كردن او اينجورى معلوم ميشود.(بيانات در ديدار جمعی از معلمان سراسر كشور ۱۳۹۱/۰۲/12)
عزيزان من؛ معلّمان و معلّمات عزيز! در سر كلاس، نه فقط درسى كه شما مىدهيد، بلكه نگاهى كه مىافكنيد، اشارهاى كه مىكنيد، لبخندى كه مىزنيد، اخمى كه بهرو مىآوريد، حركتى كه انجام مىدهيد و لباسى كه مىپوشيد، برروى دانشآموز اثر مىگذارد. ما در مراجعه به خود اگر، عميقترين احساسات و عواطف و حالاتمان را ريشهيابى كنيم، در انتهاى خط، يك معلّم را مشاهده مىكنيم. معلّم است كه ما را مىتواند شجاع يا جبان، بخشنده يا بخيل، فداكار يا خودپرست، اهل علم و طالب علم و فهم و فرهنگ، يا منجمد و بسته و پايبند به تفكّرات جامد بار بياورد. معلّم است كه مىتواند ما را متديّن، با تقوا، پاكدامن، يا خداى ناكرده بىبندوبار بار بياورد.
بايد مقام معلّم در جامعه بهگونهاى باشد كه اگر از يك جوان بپرسند شما مىخواهيد در آينده چكاره شويد، بگويد معلّم( بيانات در ديدار جمعی از كارگران و معلمان ۱۳۷۸/۰۲/۱۵)