به گزارش یزدرسا به نقل از مهندس نیوز، زنگنه 63 ساله که به خاطر سابقه طولانی در پست‌های اجرایی و وزارتخانه‌های مختلف از ابتدای انقلاب تا کنون(به عنوان وزیر نفت، نیرو و جهادسازندگی) به «شیخ الوزرا» معروف شده است، در شهریور ماه 92 به عنوان وزیر نفت از سوی دکتر روحانی انتخاب و با رای اعتماد مجلس به این سمت منصوب شد.

اما حال با گذشت بیش از یک سال از تصدی وی بر وزارتخانه مهم و حساس نفت نه تنها توفیقات چندانی در فعالیت‌های ملی و بین المللی در عرصه نفت بدست نیامده که در برخی موارد نیز خسارات جبران ناپذیری به بار آمده است. نکاتی که در زیر به آنها اشاره می‌شود، مروری بر برخی سخنان و فعالیت‌های وزیر نفت در یک سال اخیر است.

وزیر نفت در سخنان خود در مجلس برای گرفتن رای اعتماد از نمایندگان در تاریخ 27 شهریور 92 گفت: «من پس از کسب رأی اعتماد از مجلس با کمال فروتنی دست خود را به سوی تمامی مدیران و کارکنان نفت دراز خواهم کرد تا در ادامه راهی که پیشینیان رفتند گام برداشته و با به کار گیری تجربه به بسیج همه ظرفیت‌ها بیافزاییم و کشور را در این مسیر دشوار یاری رسانیم... تکریم کارکنان صنعت نفت که موردانواع بی‌مهری‌های گوناگون قرار گرفته‌اند بسیار ضروری است چرا که کارکنان صنعت نفت انتظار دارند که با آن‌ها برخوردی حرفه‌ای شده و به مجموعه آن‌ها احترام گذاشته شود». وی در راستای تکریم کارکنان صنعت نفت پس از وزیر شدن، 74 مدیر نفتی را در طی یک سال به بهانه اینکه آنان بی‌سواد بوده و از مدیران نفتی نیستند برکنار کرد.

مدیرانی که اکثر آنان در استخدام رسمی وزارت نفت بوده‌ و از دانشگاه تخصصی صنعت نفت - که ویژه تربیت منابع انسانی مورد نیاز صنعت نفت تأسیس شده است- و یا از دانشگاه های معتبر داخلی و خارجی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری فارغ التحصیل شده‌اند.

زنگنه در همان جلسه در مورد توجه به توسعه فازهای پارس جنوبی گفته بود:«باید با فوریت و تمرکز بر روی چند فاز نیمه کاره پارس جنوبی ظرفیت تولیدی خود را افزایش دهیم». وی پس از انتصاب به سمت وزارت نفت، از ۱۷ فاز در حال توسعه، سه فاز ۱۲، ۱۷ و ۱۸ پارس جنوبی که بیش از ۹۰ درصد و دو فاز ۱۵ و ۱۶ که بیش از ۸۰ درصد پیشرفت داشتند را در اولویت کاری شرکت ملی نفت قرار داد. پیشرفت پنج فاز مورد نظر که طبق وعده زنگنه باید تا زمستان امسال حدود ۱۰۰ میلیون متر مکعب گاز از آنها برداشت شود، از شهریور سال ۱۳۹۲ تاکنون برای فاز ۱۲ پارس جنوبی ۲.۶۷ درصد و برای چهار فاز دیگر این میدان مشترک گازی با قطر کمتر از یک درصد بوده است. این در حالی است که کلیه فازهای12 تا 24 پارس جنوبی تا شهریورماه سال 92 بیش از 50 درصد پیشرفت اجرایی داشتند ولی با احتساب رشد فازهای اولویت دار، حدس زدن وضع پیشرفت فازهایی که در اولویت اتمام قرار نداشته‌اند، کار چندان دشواری نیست! وزیر نفت در همایش تبیین سیاست‌های اقتصادی دولت برای خروج از رکود از پیش فروش 100 میلیون دلار فرآورده نفتی در شهریور امسال خبر داده و گفته بود: از طریق این درآمد می‌توانیم توسعه فازهای پارس جنوبی را سرعت ببخشیم و بر این اساس قرار بود نفت خام در قالب اوراق سلف، پیش‌فروش شود اما به علت این که پیش‌فروش نفت به معنی پیش فروش کردن ثروت ملی محسوب می‌شد، شورای نگهبان با این موضوع مخالفت کرد. زنگنه تا کنون بارها اعلام کرده که توسعه کلیه فازهای پارس جنوبی تا سال ۱۳۹۶ تکمیل می‌شود، اما مشخص نیست که با این سرعت رشد اندک و عدم توفیق طرح‌های پیشنهادی برای تامین هزینه توسعه پارس جنوبی، چگونه قرار است این کار محقق شود؟

جالب است بدانید که جناب زنگنه در همان سخنان که منجر به گرفتن رای اعتماد از مجلس شد گفته بود:«باید امید را در دل مردم با ایجاد اشتغال از طریق صنعت نفت زنده کنیم»، اما عملکردی خلاف اظهارات خود داشت. شرکت نفت که زیرمجموعه وزارتخانه و تحت نظارت مستقیم آن است، با بلاتکلیف نگه داشتن هفت ماهه‌ی 4500 نفر از جوانان پذیرفته شده در آزمون استخدامی شرکت نفت و مصاحبه آن، در نهایت با فشار برخی نمایندگان مجلس مانند حمید رسایی و طرح سوال وی از زنگنه در مجلس، حدود 1200 نفر را به استخدام این شرکت درآورد، که حواشی زیادی نیز در پی داشت، چرا که قرار بود حدود 2800 نفر از پذیرفته‌شدگان به استخدام این وزارتخانه درآیند، اما وزارت نفت اعلام کرد که معاونت نیروی انسانی این وزارتخانه مجوز پذیرش بیش از این تعداد نیرو(حدود 1200 نفر) را ندارد.

مطلب دیگری که زنگنه برای گرفتن رای اعتماد مجلس بیان کرد این بود:«یک شبهه‌ای که گفته‌اند اگر من رأی آورم این موجب زیان ۳۷ میلیارد دلاری جمهوری اسلامی ایران می‌شود که در واقع من را به زیان ۳۷ میلیارد دلار محکوم می‌کنند بدون شک این حرف یک جنگ روانی از مصادیق روشنی است که از بیرون به مجلس وارد می‌شود و می‌شود گفت حرف مضحکی است چرا که در هیچ جایی بحثی برای آنکه خسارتی پرداخت کنیم وجود ندارد. فعلا بحثی که مطرح است آن است که وزارت نفت ملزم شود به آنکه این قرارداد معتبر است یا خیر بعد از آنکه مشخص شد معتبر است تازه بحث می‌شود که پرداخت خسارت صورت گیرد یا خیر... زنگنه با بیان این که وزارت خارجه تمام قرارداد‌ها تایید و امضا کرده است، افزود: مخالفان مطرح کردند که از فرصت فسخ قرارداد استفاده نشد که در پاسخ باید بگویم ما نمی‌خواستیم قرارداد را فسخ کنیم و فکر می‌کردیم قرارداد به نفع کشور است و الان هم همین فکر را می‌کنیم». و پس از انتصاب وی به سمت وزارت نفت مشخص شد که وارد شدن خسارت به ایران بر اثر وزارت وی شبهه نبوده است چنان‌که با معرفی و رای اعتماد گرفتن زنگنه از مجلسی‌ها و در دست گرفتن مجدد امور وزارت نفت توسط تیم قبلی، طرف اماراتی پرونده کرسنت در جریان دادگاه این بهانه را به دست آورد که ادعای فساد و تبانی در عقد قرارداد(که قبلا توسط ایران مطرح شده بود) دروغ است چرا که مجریان وقت قرارداد کرسنت اکنون مدیران نفتی ایران هستند، پس این قرارداد در ایران محکوم نیست و در حال حاضر هم که حدود یک ماه از خبر اعلام رای دادگاه لاهه علیه ایران در پرونده کرسنت می‌گذرد کسی دقیقا نمی‌داند که میزان این محکومیت چه مقدار بوده است و پرداختن به این موضوع جزو خط قرمزهای رسانه‌ای اعلام شده است.

بیژن زنگنه بسیار بر جذب سرمایه‌های اروپایی و برقراری رابطه نفتی با اروپا و آمریکا تاکید داشت و برای باز کردن پای شرکت‌های بزرگ نفت آمریکایی و اروپایی به صنعت نفت، در تلاش بود اما در طول یکسال اخیر بخاطر عدم کاهش تحریم‌ها موفق به این کار نشد و به بستن قراردادهای نفتی و گازی با کشورهای همسایه مانند عراق، ترکمنستان، پاکستان و کشورهای آسیایی مانند چین بسنده کرده است. این عدم توفیق ناشی از تفکر اشتباه وزیر نفت بوده است، چنان‌که مسعود میرکاظمی عضو کمیسیون انرژی مجلس در برنامه شناسنامه گفت: «آقای وزیر(زنگنه) که به کمیسیون آمدند می‌گفتند دولت قبل رفت آقای روحانی آمد و همه دنیا به سمت ما می‌آید من به ایشان گفتم سناریوی تحریم ربطی به دولت احمدی‌نژاد و روحانی و دیگران ندارد. آن‌ها با اصل نظام مشکل دارند. اداره اطلاعات انرژی آمریکا مکلف شده هر سه ماه یک گزارشی از منابع ارزی در کل جهان و تقاضا درکل جهان می‌گیرد این دو را می سنجد و میزان تحریم‌ها را به گونه‌ای تعیین می‌کند که قیمت نفت ما تغییر نکند این گزارش را به اوباما و کنگره می‌دهد و ربطی به ژنو و مذاکره ندارد مسیر خودش را طی‌می کند. اینکه دولت عوض شده و ما می‌توانیم چهار میلیون بشکه بفروشیم این طور نیست».

نکته درخور توجه اینجاست که دولت تدبیر و امید در جشنواره شهید رجایی، وزارت نفت را به عنوان یکی از سه وزارتخانه برتر برگزید و دکتر روحانی در این جشنواره، ضمن تجلیل از زحمات وزیر نفت گفت: «در بخش انرژی ما با معضلاتی روبرو بودیم، از یک طرف دنیا فروش نفت ما را تحریم کرده بود و از سوی دیگر ظرفیت‌های تولید نفت کاهش یافته بود، مشکل سوم نیز منابع مشترک بود که دیگران از آن بهره می‌برندند و ما تماشا می‌کردیم. لازم بود چند کار فوری انجام دهیم، ابتدا بتوانیم نفت را سالم بفروشیم و بتوانیم کمی بیشتر از آن حدی که قدرت‌های استکباری به ما تحمیل کردند بفروشیم که در این زمینه قدم های خوبی برداشته شد، همچنین تلاش شد سرمایه‌گذاری هایی در بخش منابع مشترک صورت گیرد».

به نظر می‌رسد گزارش درستی به دست دکتر روحانی نرسیده است چرا که ایران هنوز هم برای فروش نفت خود به کشورهای اروپایی و آمریکایی مشکل دارد و مانند گذشته نفت خود را به مشتریان سابق دولت قبل می‌فروشد و در حوزه منابع مشترک با کشورهای عربی نیز توفیق چندانی حاصل نشده است. بنابراین شاید گزارشی که به دست رئیس‌جمهور رسیده است، گزارش کامل و صحیحی نبوده است، اگرنه دولت که هواخواه وزیر نفت نیست! هست؟

انتهای پیام/ص