به گزارش یزدرسا، آوای اقتصاد، نان از گذشته تا کنون در سفره‌های ایرانی جایگاه ویژه ای داشته و نه تنها ارزش غذایی دارد بلکه برای ما نوعی تقدس و ارزش معنوی نیز دارا است. نان کالایی ضروری است که نیاز به آن برای هر خانواده‌ای چه فقیر و چه غنی وجود دارد. به عبارتی قیمت نان تاثیر چندانی بر تقاضای آن ندارد و با افزایش قمیت آن تقاضا و مصرف آن کاهش نمی‌یابد.

برای تولید نان مصرفی در کشور سالانه مقدار زیادی گندم استفاده می‌شود و علاوه بر آن هزینه‌های زیاد دیگری نیز صرف تولید آن می‌شود. نان محصولی ضروری در سبد غذایی هر خانوار بوده و از این رو بخش قابل توجهی از درآمد خانوارها نیز به این کالای مصرفی اختصاص می‌یابد.

متاسفانه با وجود اهمیت نان در سفره ما ایرانی‌ها کیفیت نان مصرفی گمشده ای است که پس از گذشت سال‌ها هنوز به کیفیت مناسبی نرسیده ایم و هر سال شاهد میزان زیادی دور ریز نان هستیم و برنامه‌ها و سیاست‌های متعدد مسئولین به نتیجه نرسیده است.

از طرح‌هایی که برای بهبود کیفیت نان و جلوگیری از زیان‌های ناشی از ضایعات نان  پیشنهاد شد تاسیس کارخانجات نان صنعتی بود و با تبلیغات گسترده در این خصوص سرمایه گذاران را به راه‌اندازی این نوع کارخانه‌ها ترغیب کردند و از طرفی با برنامه‌های متنوع  فرهنگ‌سازی در خصوص مصرف نان های صنعتی نیز انجام شد. در ابتدا این فعالیت‌ها نتایج خوبی در برداشت و همراه با تاسیس واحدهای صنعتی برای تولید نان، عموم مردم نیز با نان‌های صنعتی آشنا شدند.

اما پس از مدتی با مطرح شدن موضوع هدفمندی یارانه‌ها و حذف یارانه نان مشکلات متعددی برای کارخانجات فعال در تولید نان صنعتی بوجود‌ آمد. و شاهد تعطیلی متوالی بسیاری از این کارخانه‌ها در استان‌های مختلف کشور بودیم و متاسفانه هیچ اقدام موثری برای راه‌اندازی مجدد این واحدها صورت نگرفته است این درحالی است که علاوه بر صرف سرمایه‌های ملی برای احداث کارخانجات نان صنعتی، مشکل کیفیت و ضایعات نان در کشور همچنان باقی است و هیچ راهکار موثر و عملی برای آن پیاده نشده است.

کارخانه صنایع غذایی مارال یزد از جمله کارخانه‌هایی است که تولیدکننده نان صنعتی در استان یزد بوده است و با صرف هزینه 3 میلیارد تومان سرمایه‌گذاری اولیه در حال حاضر راکد و تعطیل می‌باشد.

حسین آریازاد مدیرعامل و صاحب کارخانه صنایع غذایی مارال یزد با توجه به آن که تبلیغات متعددی که برای نان‌های صنعتی انجام می‌شد با انگیزه تولید و ایجاد اشتغال اقدام به تاسیس واحد صنعتی خود می‌کند.

وی درخصوص تولیدات کارخانه خود گفت: علاوه بر تولید انواع مختلف نان صنعتی، کیک، کلوچه، شیرینیجات مغزدار و بسیاری دیگر از محصولات را در کاخانه تولید می‌کردیم و به طور کلی تولیدکننده نزدیک به 200 نوع محصول متفاوت بودیم.

آریازاد افزود: با صرف 3 میلیارد تومان سرمایه‌گذاری در این طرح زمینه اشتغال 35 نفر به طور مستقیم و تعداد زیادی به صورت غیرمستقیم ایجاد شده بود.

وی ضمن بیان علاقه و اشتیاق خود برای کار تولیدی گفت: علاوه بر تاسیس کارخانه چندین فروشگاه مجهز نیز در استان راه‌اندازی کردیم و در شهرستان‌های مختلف شعبه عرضه نان صنعتی وشیرینی با مارک و علامت تجاری احداث شد و با تجهیزات مجهز تولیدات خود را به شهرستان‌ها ارسال می‌کردیم.

مدیر عامل کارخانه مارال یزد  در خصوص میزان فروش خود اظهار داشت: در زمان اوج تولیدات کارخانه و اوضاع مساعد بازار بالغ بر 3 میلیون تومان در روز فروش داشتیم و تمام سعی ما بر این بود تا نان و جنس با کیفیت در اختیار مشتری قرار دهیم.

آریازاد ادامه داد: بعد از مدتی با افزایش مشکلات و تغییرات بوجود آمده در خصوص نان و قیمت آرد و در کنار آن بازار فروش ما نیز دچار مشکل شد به طوری که فروش روزانه کارخانه به 300 هزار تومان کاهش یافت و در ادامه کار نیز با مشکلات دارایی، تامین اجتماعی، هزینه‌های بالای آب و برق و ... مواجه شدیم.

وی با اشاره به عدم حمایت دولت از تولید گفت: از نکات قابل توجه این بود که با وجود آن که طبق قانون، مالیات بر ارزش افزوده به نان تعلق نمی‌گرفت اما سازمان مربوطه بر این نظر بود که در این مورد قانون مبهم است و باید این مالیات اخذ شود و درنتیجه این مشکل نیز بر سایر مشکلات افزوده شد.

آریازاد در خصوص تلاش‌های خود برای عدم تعطیلی کارخانه گفت: با توجه به این که بازار فروش نان صنعتی کم شده بود؛ برای جلوگیری از تعطیلی کارخانه به فکر واردات تجهیزات جدید برای تولید شیرینی از کشور ژاپن کردیم اما زمانی که دستگاه‌ها به ایران رسید به دلیل فشار مشکلات، کارخانه تعطیل شد و علاوه بر آن به دلیل عدم تولید و فروش نتوانستیم بدهی های خود را پرداخت کنیم و بدهی‌های ما معوق و مشکلات دوچندان شد.

صاحب کارخانه تعطیل شده مارال یزد از سرنوشت مشابه کارخانه‌های تولید نان صنعتی در سایر استان‌ها نظیر مشهد و سمنان خبر داد و افزود: حاشیه سود در صنایع غذایی در شرایط خوب بازار تقریبا 25 الی 30 درصد است این درحالی است که نرخ بهره تسهیلات بانکی عملا بیشتر از این میزان است و تسهیلات بانکی برای تولیدکننده صرفه اقتصادی نخواهد داشت.