به گزارش یزد رسا، علی سپهری در مصاحبه با اردکان گویا در خصوص خاطرات زمان انقلاب گفت: اردکان به یمن وجود روحانیون آگاه و مبارز در همان آغاز نهضت مردم به صورت فعال در انقلاب حضور داشتند و اولین تظاهرات رسمی مردم اردکان در روز دهم فروردین همراه با تظاهرات یزد که همزمان با چهلم شهدای تبریز برگزار شد.

محقق اردکانی افزود: تظاهرات بسیار باشکوهی در اردکان برگزار شد و بنده به عنوان گرداننده تظاهرات تحت تعقیب قرار گرفتم و چون دانشجوی دانشگاه اصفهان بودم به اصفهان رفتم و در روز 20 فروردین در اصفهان دستگیر شدم و به زندان رفتم و تا آخر خرداد ماه در زندان بودم. بعد از آزادی در اصفهان و به دلیل اخراج از دانشگاه فرصت را غنیمت شمرده تا به کارهای انقلابی بپردازم.

وی ادامه داد: یکی از شاخص ترین کارهایی که در اردکان صورت گرفت و در کشور بی نظیر است، تغییر نام های خیابان ها بود. اردکان اولین شهری بود که این کار را انجام داد و در روز 13 شهریور که قرار بود نماز عید فطر توسط آیت الله خاتمی (ره) خوانده شود اطلاعیه ای آماده کردیم که در آن نام های جدید خیابان هاا را در آن نوشته بودیم و این اطلاعیه در نماز عید فطر توزیع شد و آیت الله خاتمی این اطلاعیه را خواندند و گفتند: اگر شهردار مردمی است باید نام خیابان ها تغییر کند و اگر شهردار مردمی نیست و این را اجرا نمی کند ما با او کاری نداریم.

انقلابی فعال اظهار داشت: این عمل باعث شد تا برای اولین بار نام خیابان ها در ایران تغییر پیدا کند ولی چون شهرداری این کار را انجام نمی داد در روز 14 شهریور تابلوهایی آماده و در تظاهراتی که انجام شد، در زمانی که آیت الله اعرافی هم حضور داشت اولین تابلو که خیابان شاپور بود را پایین آوردیم و تابلو خیابان شهید مصطفی خمینی (ره) را جایگزین کردیم و ایت الله  جمله (جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ) خواندند. در آن روز بسیاری از تابلوها پایین آورده شدند و اسم خیابان ها به اسم شهدا تغییر پیدا کرد.

وی تاکید کرد: این عمل به حدی تاثیرگزار بود که وقتی اسناد ساواک افشا شد اسم اردکان به عنوان شهری که هنوز در اوج قدرت شاه اسم خیابان را عوض می کند آورده شده بود و این یعنی این عمل برای ساواک بسیار ضربه بدی بوده است.

سپهری در خصوص خاطرات زندان گفت: در زندان ماجراهای مهمی اتفاق افتاد اما چیزی که حالا به عنوان حقوق بشر از آن یاد می کنند برای ما در زندان اتفاق افتاد، یکی از روزها در زندان مشاهده کردیم که زندان را بسیار تمیز می کنند و فهمیدیم که خبرهایی است و از پاسبانی که اخلاق بهتری داشت جویای خبر شدیم که کفت: قرار است بازرس بین المللی در زندان حضور پیدا کنند و از زندان سیاسی دیدن کنند که من و 20 تن از دانشجویان سیاسی دور هم جمع شدیم و قرار بر این شد تا من به عنوان نماینده آنها از مشکلات این زندان صحبت کنم.

وی ادامه داد: من بسیاری از مشکلات را آمده کردم و می دانستم که بعد از آن چه اتفاق هایی در انتظارم است. یک روز ساعت 8 صبح اجازه هوا خوری به ما داده شد و تا 3 بعد از ظهر در حیاط بودیم و چای و هرچیزی که میخواستیم در دسترس بود اما پاسبان اجازه هیچ حرفی به ما نمی داد در ساعت 4 بعد از ظهر درهای غذاخوری باز شد و غدایی ته مانده از غذای دیگران برای ما قرار دادند که خوردیم و بازگشتیم به بند و دیدیم که بندها نیز بهم ریخته و پتو ها در وسط بند ریخته شده است.

سپهری تاکید کرد: فردای آن روز پاسبان آمد و از او علت بهم ریختگی بند و سالن غذاخوری را جویا شدیم که گفت: بازرسان آمدند و رفتند، گفتیم قرار بر این شد که ما صحبت کنیم که گفت: یکی از مامورین زندان لباس زندانی ها را پوشیده و جای آنها در بند بوده اند و با لباس و پتو و غذای مناسب و مامورین سازمان ملل با همین مامورین ساواک مصاحبه کرده و تعریف و تمجید شنیده بودند و رفته بودنذ.

وی عنوان کرد: این همان حقوق بشری است که در حال حاضر نیز آن را مشاهده می کنیم که عربستان با آن پیشینه کثیف به عنوان نماینده حقوق بشر معرفی می شود.

علی سپهری در خصوص شخصیت های تاثیرگذار اردکانی در انقلاب گفت:آیت الله خاتمی (ره) در راس روحانیون بود و بعد از آن سید مهدی حسینی نژاد بود که نماز را در 13 آبان در خیابان قرائت کرد بعد از آنها حجت السلام شاکر بود که فردی فعال و انقلابی بود و عزیزیان و شیخ محمد زارع بودند که در انقلاب تاثیر بسزایی داشتند.

نویسنده کتاب روزهای پر خطرادامه داد: به غیر از روحانیون جناب آقای ناظمی بودند که الان در تهران مشغول هستند، دکتر حسنی نژاد و سردار فیض از شاخص های انقلابی های اردکان بودند. در کنار مردان زنان نیز حوزه وسعی را شامل می شدند و تعداد بالایی بودند که در این راه به مردان کمک می کردند. شهید خالصی و قانعی نیز بسیار تاثیر گذار بودند و حاصل خون شهید قانعی بود که این انقلاب را به بار نشاند که من نیز خود بالای سر او بودم که چندین بار تکرار کرد که آیا خدا از من قبول می کند؟، مردم با این عشق به خیابان ها می آمدند. همه مردم در این پیروزی تاثیرگذار بودند و در اعتصابات و تعطیلی ها همه باهم هماهنگ بودند و حتی کشاورزان هم در روزهای اعتصاب سر کار نمی رفتند.

انتهای پیام/ر