استاندار محترم یزد اخیرا طی سخنانی در مجمع بسیجیان استان با تاکید بر این که «باید به فکر جذب حداکثری در بسیج باشیم» افزوده است: «نباید رویکردی را دنبال کنیم که قسمتی از مردم از بسیج حذف شوند.»

مهندس میرمحمدی ادامه داده است: «سعه صدر، تحمل، پختگی و احساس مسؤولیت نسبت به عموم مردم، ما را با روشنفکری روبرو می‌کند و در این شرایط، جهت‌گیری برای دفع کسی به وجود نخواهد آمد.»

در این باره، توصیه استاندار محترم مبنی بر« جذب حداکثری در بسیج» مشروط به قرارداشتن در چارچوب موازین دینی و ملی منطقی و پذیرفتنی است، اما این‌که رویکرد بسیج به گونه ای باشد که «همه» جذب آن شوند و «هیچ‌کس»  دفع نشود، نه پذیرفتنی است ونه شدنی!

 زیرا ماهیت و رویکرد کلی نهاد مقدس بسیج، چیزی جز حرکت در چارچوب ارزش‌های دینی و ملی در سایه رهنمود‌های مقام معظم رهبری نیست و طبیعی است کسی که –به عنوان مثال- با ارزش‌های دینی سر ناسازگاری داشته باشد، اصولا به سمت بسیج نمی‌آيد و افراد و جریان‌های ناسازگار با اصول دینی و ارزش‌های انقلاب نیز جایگاهی در نزد بسیج و بسیجیان ندارند.

بسیج، شجره طیبه ای است که ماموریت‌های مهمی در ابعاد گوناگون دینی و ملی بر عهده دارد و نمی‌تواند رویکردی مذبذب پیشه سازد، به امید این که شاید بتواند «همه» را جذب خویش کند و هیچ کس دفع نشود. به عبارتی دیگر، تحقق چنین چیزی، نه دشوار بلکه از نوع «اجتماع نقیضین» و از جنس «محال» است.

به طور کلی، هر فرد و نهاد آرمان‌گرا که دارای ایدئولوژی و جهان‌بینی مشخصی باشد، ناچار در کنار جاذبه، دارای نیروی دافعه نیز خواهد بود و نمی‌توان فرد یا نهادی آرمانگرا را یافت که یکسره جاذبه و فاقد دافعه باشد.

بسیج و بسیجی همان گونه که پایگاه محکمی در قلوب قشرهای گوناگون جامعه اسلامی دارد،به واسطه رویکرد آرمانگرایانه خود در دفاع از دین و شرف این ملت، مورد خشم و کین افرادی –هرچند اندک- در همین جامعه قرار دارد؛ افرادی که از طغیان در برابر خدای بسیجیان هم ابایی ندارند.

مگر می‌شود رفتار بسیج و بسیجی به گونه‌ای باشد که هم دعای خیر صاحبدلان را به همراه داشته باشد و هم همزمان از رضایت تک تک افراد و جریان‌های حاضر در جامعه برخوردار باشد؟       

به نظر می‌رسد سخن استاندار محترم به خوبی منتقل نشده است و یا ایشان در بیان خود دچار سهو لسان شده اند؛ وگرنه تردیدی نیست که شخص استاندار هم به این واقعیت اذعان می‌کنند که رویکرد بسیج به دلیل ماهیت خداجویانه و تکلیف‌مدارانه، ناچار در کنار جاذبه عمیق و فراگیر، برای افراد و جریان‌هایی خاص دارای دافعه نیز خواهد بود؛ هر چند جاذبه و دافعه مورد اشاره  نسبت به اشخاص و جریان‌ها دارای ابعاد و مراتب یکسانی نخواهد بود.