به گزارش یزدرسا ، روزنامه جوان نوشت: جنجال‌ها بر سر گفته‌های اخیر صادق خرازی بالا گرفته است؛ گفته‌هایی که باعث شد نزاع لفظی میان جریان اصلاح‌طلب شدت بگیرد و هر طرف درگیر دیگری را متهم به رفتاری خارج از عرف کند.

ماجرا از آنجا آغاز شد که صادق خرازی در گفت‌وگو با هفته نامه مثلث به جریان اصلاح‌طلبی تاخت. وی در این گفت‌وگو عنوان کرده بود: «‌من اصلاح‌طلبی که نمادش خارج از کشور باشد و پول بگیرد را قبول ندارم. اینکه بروند و اتهام بزنند و بد و بیراه بگویند و شانتاژ کنند را قبول ندارم.

کسانی را یادم است که در دورانی که سفیر بودم با خارجی‌ها مذاکره می‌کردند و به دشمن ‌گرا می‌دادند، من آنها را به‌عنوان اصلاح‌طلب قبول ندارم. لیست‌شان را هم دارم و اگر قرار باشد روزی ارائه دهم، ارائه خواهم داد، منتها به سیستم امنیتی نخواهم داد و اگر بخواهم بدهم به مردم ایران ارائه می‌دهم که بدانند این آقا در دوره اصلاحات با فلان مقام ارشد اروپایی یا فرانسوی یا فلان مقام ارشد امریکایی پنهانی مذاکره کرده و ‌گرا داده است.»

همین گفته‌های وی کافی بود که خرازی به عنوان سیبل جریان تجدیدنظرطلب قرار بگیرد و اتهامات مختلفی را از جانب افرادی که ضمیر این کلام بودند، دریافت کند؛ اتهاماتی از قبیل اصلاح‌طلب بدلی تا قاچاقچی نسخ خطی که اخیراً نیز محمد علی ابطحی از محکومان فتنه ۸۸ به این جمع پیوسته و اتهام تازه‌ای را متوجه صادق خرازی کرده است. وی در آخرین پست فیس بوک خود، با ادبیاتی سخیف خرازی را به قاچاق اشیای عتیقه متهم کرده و نوشته است: «صادق خرازی در ادامه حرف‌های شیرین و متناقضش گفته که لیست اصلاح‌طلبانی که به دشمن گرا می‌دادند را در جیبش دارد.

از این شیرین زدن‌ها قبلاً هم در گفته‌هایشان بود. عبدالله رمضان زاده نیز در این رابطه نوشته: لیست دیپلمات‌های قاچاقچی نسخ خطی کتاب‌های قدیمی در جیب کیست، البته قاچاق زیر خاکی هم اضافه کنید راه دوری نمی‌رود. بهترین تلنگر را رمضان‌زاده برای اصلاح‌طلبی بدلی ندا داده است. واقعیت دیگر هم این است که تقسیم کنندگان شغل در کشور نه تنها با این تعابیر که اگر کسی بگوید لیست اصلاح‌طلبان قاتل مظلومان بوسنی وفلسطین وافغان راهم در جیب دارد، باز هم در دادن پست افاقه نمی‌کند. حزب ندایی‌های خوبی که واقعاً اصلاح‌طلب بودند وفقط امکانات نداشتند، در این موارد نمی‌خواهند موضع بگیرند؟»

همین هجمه‌های ‌جریان تجدیدنظرطلب باعث شد خرازی روز گذشته در گفت‌وگویی با روزنامه اعتماد، توضیحات بیشتری در خصوص مصاحبه خود‌ بدهد. اگرچه وی در این مسیر هیچ‌گاه اصل ماجرا را تکذیب نکرد و تنها عنوان کرد: «عین عبارت من در گفت‌وگو با مثلث این است: کسانی را یادم است که در دورانی که سفیر بودم با خارجی‌ها مذاکره می‌کردند و به دشمن ‌گرا می‌دادند، من آنها را به عنوان اصلاح‌طلب قبول ندارم. از این جمله صریح نه نسبتی به اصلاح‌طلبان بر می‌آید و نه اتهامی درباره آنان مطرح شده است. سؤال من این است که چرا برخی دوستان اصلاح‌طلب پس از بازنشر تقطیع‌شده با تیتر تحریف شده مصاحبه‌ام با روزنامه جوان، فریاد وااصلاحاتا سر دادند؟ چرا طی این ١٠ روز به این کشف و شهود نرسیده بودند که هدف من خیانتکار نشان دادن اصلاح‌طلبان بود؟! و چرا صبر کردند تا «جوان» این‌طور تیتر بزند و آنها تازه فهمیدند که منظور من چه بوده است؟»

حال تأکید مجدد صادق خرازی بر وجود چنین افرادی، ‌فارغ از آنکه ماهیت سیاسی آنها را چه می‌داند، بر این نکته مهر تأیید می‌زند که افرادی از درون دولت اصلاحات با عناوین رسمی با مقامات کشورهای بیگانه ملاقات و علیه امنیت ملی اقدام کرده‌اند، بنابراین توضیحات مجدد صادق خرازی نیز تغییر در اصل ماجرا ایجاد نکرده و رسیدگی به اتهامات این افراد همچنان لازم به نظر می‌رسد.

دکتر خرازی همانگونه که تصریح کرده این جماعت را اصلاح‌طلب نمی‌داند نه اینکه اصلاح‌طلب نیستند بلکه وقتی می‌گوید من آنها را اصلاح‌طلب نمی‌دانم یعنی « که آنها خود را اصلاح‌طلب معرفی کرده‌اند ولی من آنها را اصلاح‌طلب نمی‌دانم.» همچنانکه آنان نیز ایشان را اصلاح‌طلب نمی‌دانند و با به‌کار بردن عناوینی مانند اصلاح‌طلب بدلی همواره در پی تخطئه او بوده‌اند.

از این رو با توجه به اینکه صادق خرازی خود را معتقد به نظام و انقلاب اسلامی می‌داند و تاکنون در عمل نیز در همین چارچوب رفتار کرده، لازم است برای جلوگیری از نفوذ چنین افراد خائنی در بدنه حاکمیت، نام آنها را در اختیار نهادهای قانونی و امنیتی قرار دهد تا به اتهامات آنان در خصوص اقداماتشان رسیدگی شود. همچنین در این ارتباط باید بر این نکته نیز تأکید کرد که نقدهای اخیر صادق خرازی‌، آزمونی مهم برای جریانی بود که شعار آزادی بیان و زنده باد مخالف من سر می‌دهد؛ آزمونی که در آن جریان اصلاح‌طلب ثابت کرد که، نه تنها به این شعارها پایبند نیست بلکه دچار یک دیکتاتوری حزبی سخت است که در آن اگر فردی بخواهد کلامی در نقد آنان به زبان بیاورد، آن را بر نمی‌تابند و با برچسب‌زنی درصدد حذف وی برخواهند آمد؛ اقدامی که پیشتر در ماجرای الهه راستگو از اعضای شورای شهر تهران نیز تکرار شده بود.

انتهای پیام/ص