فتنه 88 را سنگین‌ترین فتنه پس از پیروزی انقلاب اسلامی نامیده‌اند؛ فتنه‌ای که هرچند برخی خوش‌باوران کوشیده‌اند آن را در حد اختلاف سلیقه دو جریان سیاسی و حاصل کدورت‌های انتخاباتی بدانند، اما واقعیت‌ها به روشنی بطلان این توهم را نشان می‌دهد.

بر اساس اطلاعات دقیق منابع آگاه، دشمنان از ورای فتنه 88، براندازی نظام جمهوری اسلامی در پوشش شعارهای ظاهرفریبی همچون صیانت از رای ملت و ... را دنبال می‌کردند.

آن‌ها می‌کوشیدند تا با هدایت عناصر اصلی فتنه، به زعم خام خویش، جمعیت بسیاری از مردم عادی را به خیابان‌ها بکشانند و آن‌ها را با القائات دروغینی همچون دستکاری حکومت در آرای مردم و خیانت در امانت، رودرروی نظام قرار دهند و سپس در پروسه‌ای هماهنگ و در فضای غبارآلودی که شناخت حق از باطل دشوار می‌نماید، ضربه نهایی را بر حکومت اسلامی وارد آورند.

بنابراین جای شگفتی نیست که آن‌ها بر اساس نقشه‌های پیچیده خود، در انتظار به بار نشستن توطئه‌های خود نشسته باشند؛ غافل از این‌که جمهوری اسلامی ایران بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر، در قلب‌های مردم آگاه و روشن‌بین ملت پایگاه دارد و عشق و باور عمیق مردم ایران زمین به ناخدای باخدای‌ خویش، همه توطئه‌های پیچیده دشمنان قسم‌خورده و اذناب داخلی‌شان را نقش برآب می‌کند.

دشمنان خارجی و سران داخلی فتنه از جمله موسوی و کروبی می‌پنداشتند به صرف صدور چند بیانیه هیجانی و ادعاهای بی پایه‌ای همچون تقلب و رای سازی و ادعاهای چندش‌آوری مانند تعدی به زندانیان و ...، می‌توانند سوار بر مرکب مراد، به ماهی‌گیری از آب گل‌آلود بپردازند و به آرزوهای باج‌طلبانه خویش جامه عمل بپوشانند.اما یک فراخوان از سوی نهادهای انقلابی و علمای بصیر برای حضور میلیونی مردم کافی بود.

و این‌گونه بود که در نهم دیماه 1388، رودهای بصیرت مردم به هم پیوستند و رودی خروشان از اقتدار و همبستگی تشکیل دادند و بازمانده‌های فتنه را در این روز تاریخی، به گوشه‌ انزوا فروافکندند و راه را برای ادامه حرکت نهضت اسلامی هموار ساختند.

دشمنان می‌کوشیدند از درخت فتنه، میوه براندازی نظام و دستکم ایجاد شکاف عمیق بین نظام و ملت را بچینند؛ اما با هوشیاری مردم و تدبیر رهبر فرزانه و همراهی همه نیروهای دلسوز، این فتنه به نمایش چندباره پیوند عمیق مردم و نظام انجامید و دشمنان را دیگربار در حسرتی عمیق فرو برد.

نویسنده: طاهره علوی