به گزارش یزد رسا، صنعتی شدن استان و غلبه آلاینده‌های ثابت بر آلاینده‌های سیار، شرایط اقلیمی ‌و انتشار ریزگردها و گرد و غبار در هوا و به دنبال آن افزایش 2 برابری غلظت گاز SO2، دلایلی قانع کننده برای تهیه و اجرای طرح کاهش آلودگی هوا در استان هستند.
 

نماینده اردکان: اجرای طرح جامع کاهش آلودگی هوا در یزد ضرورت دارد

همشهری نوشت:افزایش گاز SO2 به عنوان یکی از گازهای خطرناک که اثر فرسایشی بناهای تاریخی و بیشترین تاثیر سوء را بر پوشش گیاهی منطقه دارد، هشداری جدی برای مسئولان استان قلمداد می‌شود تا پیگیر اجرای طرح کاهش آلودگی هوای استان باشند.
هر چند آلاینده‌های سیار از جمله خودروها در بسیاری از کلانشهر‌ها منبع اصلی آلودگی هوا هستند، اما این وضعیت در استان، برعکس است و نقش آلاینده‌های ثابت به ویژه کارخانه‌ها و صنایع و مهم‌تر از همه کوره‌های آجرپزی در آلودگی هوار از آلاینده‌های سیار بیشتر است.البته با وجود این شرایط، متاسفانه بسیاری از مسئولان کشور بدون توجه به آلایندگی بالای واحدهای صنعتی، هنوز استان یزد را در زمره استان‎‎های آلوده تلقی نمی‌کنند و از این رو، استان یزد از دریافت اعتبارات ویژه کاهش آلودگی هوا محروم مانده است.

ضرورت اجرای طرح جامع 
رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی در این‌باره ‌اعلام کرد: با توجه به تدوین و اجرای طرح جامع کاهش آلودگی در بسیاری از کلانشهرهای کشور، طرح جامع کاهش آلودگی استان یزد نیز در دولت قبل پیشنهاد و مصوب شد.«محمدرضا تابش» افزود: آلودگی‌های زیست محیطی در استان یزد از جمله آلودگی هوا، خاک و آب به واسطه صنعتی شدن استان به ویژه در دشت یزد- اردکان بروز کرده و برای مهار آنها اجرای طرح جامع کاهش آلودگی ضروری است.
نماینده اردکان ‌گفت: دشت یزد - اردکان در محدوده شهرستان مهریز تا عقدا، دربردارنده 70 درصد از جمعیت و البته 80 درصد از صنایع استان است، از این رو پیگیری‌های لازم برای تصویب طرح جامع کاهش آلودگی هوا با جدیت دنبال می‎‎شود.به گفته وی، این طرح در دولت قبل ردیف اجرایی نگرفت و در دولت جدید نیز هر چه تلاش شد، نتوانست ردیف اعتباری خاصی بگیرد، از این رو در تلاش هستیم از منابعی که در اختیار سازمان محیط زیست کشور است اعتباری به اجرای این طرح در استان یزد اختصاص یابد.

یزد بی‏‏ بهره از اعتبارات خاص
این نماینده مجلس گفت: این طرح با مشخص کردن عوامل آلایندگی هوای استان و میزان و تاثیر هر یک و روش‏های جلوگیری و کاهش آلودگی و در عین حال با مشخص کردن اقدامات نهادهای مربوط و الزامات دستگاه‌های متولی در صدور مجوز برای صنایع تلاش می‌کند آلودگی هوای یزد به ویژه در دشت یزد- اردکان کاهش یابد.تابش درباره ضرورت کلانشهر شدن یزد برای دریافت اعتبار خاص طرح جامع کاهش آلودگی هوا گفت: کلانشهر شدن استان، به پارامترهای زیادی از جمله جمعیت بالای یک‌میلیون‌نفر وابسته است ولی این  شهر بسیاری از این پارامترها را ندارد.وی اضافه کرد: افتخاری نیست که برای جذب اعتبار برای طرح کاهش آلودگی هوا، شهر یزد را در زمره کلانشهر‌ها قرار دهیم ولی لازم است که با توجه به پیشینه علم و ادب، فرهنگ مردم و ویژگی‌های سختکوشی، تدبیر و خردمندی مردم این دیار که در فرایندهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور نقش‎آفرینی کرده‎اند، برای تقویت این مولفه‌ها، به استان یزد توجه ویژه شود.

40 طرح در پیوست
مدیر کل محیط زیست استان یزد هم با تایید تصویب طرح جامع کاهش آلودگی هوای یزد، گفت: به سبب این که شهر یزد در زمره کلانشهرها قرار ندارد، از دریافت ردیف اعتباری خاص کلانشهرها برای اجرای طرح کاهش آلودگی محروم مانده است.«سیدحسین سادات موسوی» افزود: البته پیش از این نیز طرح‌هایی با هدف کاهش آلودگی هوای استان با همکاری محیط زیست و شهرداری یزد شامل اجرای 2 قطعه 40 هکتاری کمربند سبز اجرایی شده است و منتظر دریافت اعتبار برای اجرایی کردن طرح جامع هستیم.وی ادامه داد: طرح جامع کاهش آلودگی هوای یزد 40 طرح موثر در کاهش آلودگی هوا را در پیوست خود دارد و اگر مشمول دریافت اعتبار خاص برای اجرای این طرح شود، سالانه با تخصیص این اعتبار، طرح‌ها براساس اولویت اجرا خواهد شد.

توقف صدور مجوز ایجاد صنایع آلاینده در دشت یزد - اردکان
استان یزد با ۱۳ شهرک صنعتی و ۱۶ ناحیه صنعتی بیش از 3۵۰۰ واحد صنعتی دارد و عمده آلایندگی استان نیز ناشی از فعالیت کوره‌های آجرپزی است که با سوخت نامناسب، هوای شهر را آلوده می‌کنند. بیشتر واحدهای صنعتی استان در محور یزد - اردکان مستقرند و جالب این است که بیش از 70 درصد از جمعیت استان نیز در این محدوده ساکن هستند. به همین دلیل، آمایش سرزمین برای استقرار واحدهای جدید صنعتی استان، در دولت یازدهم با جدیت مورد توجه قرار گرفته است و از این رو دیگر مجوز تاسیس واحدهای آلاینده و سنگین از جمله فولاد و کاشی و سرامیک در این دشت صادر نمی‌شود. در همین زمینه نیز برای مدیریت بر فعالیت کوره‌های آجرپزی، سوخت کوره‌های دستی قطع شده و سیاست گازدار شدن کوره‌های ماشینی تا زمان انتقال آنها به مسافتی مناسب از محل سکونت مردم دنبال می‌شود.