ID : 11450355
این بار از زبان ورزشکاران؛

مسئولین مدعی ورزش دوستی؛ برای نظافت وتجهیز سالن های ورزشی فردا دیر است


ورزشکاران معتقدند مسئولین باید قدمی در راه بهبود کیفیت محیط های ورزشی بردارند تا فاصله جوانان با ورزش زیاد نشود چرا که برای مقابله با مفاسد اجتماعی از طریق ورزش، فردا خیلی دیر است.

به گزارش یزد رسا به نقل از سرو ابرکوه، مدتی است که شاهد هستیم در اکثر محافل فرهنگی و جلسات اداری سطح شهرستان، گرایش به ورزش یکی از راهکارهای مقابله با آسیب های اجتماعی مطرح می شود و بر اجرایی شدن آن بسیار تأکید شده است؛ حال بگذریم از مکان ها و تجهیزات مناسب که مسئولین باید برای این مهم تدارک ببینند، متأسفانه مسئله اینجاست که همین تعداد معدود فضاهای ورزشی هم که وجود دارد به هیچ وجه استاندارد و مناسب نیست.

 

مگر نه این است که می دانیم ورزش موجب سلامت روح و جسم انسان می شود، اما گاهی اوقات این گفته بالعکس شده و حتی ممکن است موجب ایجاد بیماری و به مخاطره افتادن سلامتی هم بشود... در همین راستا خبرنگار ما به یکی از سالن های چند منظوره(کونگ فو، ژیمناستیک، ایروبیک) که مورد استفاده خانم ها و آقایان ورزشکار قرار دارد رفته و از وضعیت این مکان ورزشی گزارشی تهیه کرده است که بهتر است با هم ببینیم و بخوانیم.

 

مگر نه این است که مجموعه ورزشی در هر شهرستان معرف و چشم انداز آن منطقه می باشد. با نزدیک شدن به ایام نوروز و سال جدید کاش این سالن هم نظافت می کردند.

اين از وضعيت نظافت رختكن كه حتي فاقد يك سطل زباله است.

 

اينجا هم كه مثلا سرويس بهداشتي است اما چيزي جز عدم بهداشت در اين تصاوير نيست.

 

گرمای تابستان و آب سرد كن....

 

جديدا هم از اين ملافه ها به عنوان پنجره دو جداره استفاده می شود كه چند تا كارايي دارد: در زمستان مانع ورود هواي سرد، در تابستان به عنوان دريچه تهويه و خنك كننده هوا،‌ و در تمامي فصول هم نقش يك پرده را ايفا مي كنه كه بانوان ورزشكار با اطمينان خاطر از امنیت به ورزش بپردازند.

 

 

اين هم از وضعيت انبار كه هر از گاهي ورزشکاران مزاحم زندگی موش هاي موجود در آن شده و موش های بیچاره هم مجبورند براي هوا خوري و تنفس خیلی یواشکی سر از رختکن در بیاورند و موجب وحشت شوند ... البته موش ها موجودات بي آزاري هستند ولي  خوب چه می شود كرد، عده اي از موش مي ترسند؛‌ بگذريم از اينكه موش ها خود ناقل بیماری هستند یا نه...؟!

 

 

تاتمی های سالن هم كه يكي بود يكي نبود شده اند؛ با این وضعیت اگر يكي از ورزشكاران خردسال ما ضمن ورزش، درمحلي كه فاقد تاتمی می باشد دچار حادثه شود تکلیف چیست؟

 

 

 گفتگویی هم با بانوان ورزشکار داشتیم که از وضعیت نابسامان این سالن بسیار شاکی بودند؛ عده ای مشکل بوی بد دستشوئی ها و کثیفی بیش از حد آن، عده ای عدم وجود تاتمی های تمیز و مناسب، بعضی دیگر مشکلات سیستم خنک کننده در تابستان و گرمایشی در زمستان و ... را مطرح می کردند که بارها این موضوعات را نیز به مسئولین انتقال داده اند ولی افسوس که عکس العمل مفیدی دیده نشد.

 

آنها به این موضوع معترض بودند که گاهی اوقات برای برپایی مسابقات مختلف، مسئولین مربوطه از تاتمی های این سالن استفاده می کنند اما زمانی که کارشان تمام شد، آنها را به صورت نامرتبی بر روی هم تلمبار می کنند و ما مجبوریم برای انجام یک ساعت و نیم ورزش، نیمی از وقتمان را صرف مرتب کردن آن بگذاریم.

 

یکی دیگر از بانوان ورزشکار خطاب به مسئولین ورزش شهرستان می گوید: پیشنهاد می کنیم تا کار از کار نگذشته و جوانان ما از ورزش فاصله نگرفته اند، اقدامات لازم را در راستای بهبود وضعیت کیفی محیط های ورزشی انجام دهید تا روزی مجبور نشویم بگویم: "نوش دارو پس از مرگ سهراب" ؛ وقتی وضعیت ورزش ما این است چه انتظای می توان داشت که یک جوان به این محیط جذب شود. برای مقابله با مفاسد اجتماعی از طریق ورزش، فردا خیلی دیر است.

 

حال از مسئولین می پرسیم که آیا این محیط یک مجموعه مناسب، سالم و درخور شأن ورزشکاران است که باید در آن پرورش یافته و آماده مسابقات استانی و حتی کشوری شوند؟! جوانان و نوجوانان را چگونه می توان به سمت تفریح سالمی چون ورزش فراخواند، زمانی که وضعیت محیط های ورزشی اینچنین است؟

 

آیا بهتر نیست که مسئولین کمی نظارت بر کیفیت را، چاشنی کار مدیریت کنند؟!

انتهای پیام/ع




summary-address :
Your Rating
Average (0 Votes)
The average rating is 0.0 stars out of 5.