به گزارش یزدرسا به نقل از اردکان گويا، در هفت کیلومتری شرق روستای توت، روستایی ییلاقی وکهن چشم نوازی می کند، روستایی با مردمانی خونگرم که با حضور در آن محل خاطرات خوشی را برایتان رقم میزنند.

روستای پتکستان با تنوع درختان بالا که  مثل  سایرروستاهای همجوار شغل روستائیان، دامداری و کشاورزی است. این روستای زیبا چندسالی است میزبان مهمان ناخوانده ای است که طروات و شادی را از این روستا گرفته و محصولات کشاورزی روستا نشینان را بعضا با ضررهایی روبرو می کند.

معدن سیلسی که با وجود 7 کیلومتر گستردگی بدلیل منافع سرمایه گزاران در نزدیکی این روستا بنا شده و و با نسیم کوچکی گرد و غبار سیسلیس بر پیکره روستا و محصولاتشان می نشاند.

دو سال قبل در اعتراض های روستائیان تفاهم نامه ای در فرمانداری نوشته شد اما چون حسین اسماعیلی فرماندار آن زمان صورت جلسه ای کتبی از آن را به نماینده روستا ارائه نداده مدرکی بر گرفتن تعهدات مربوطه روستائیان ازمدیر عامل کارخانه موجود نیست. از مفاد این تفاهم نامه میتوان به برداشت خاک معدن در فصل زمستان و همکاری در هزینه برق رسانی شهری به روستا را نام برد که همه آنها فقط بر روی برگه نوشته و به عمل نرسید.

طبق گفته ساکنان روستا مدتی قبل در زمان برداشت محصول زرد آلو و شاه توت روستا فصل جدید بارگیری معدن شروع و با گرد وخاک حاصله محصولات روستائیان غیر قابل مصرف شد، محصولی که یکسال روستانشین چشم به راه آن بودند.

لازم به ذکر است چندی پیش روستا نشینان در اعتراض به وضعیت بد قرارگیری معدن سیلیس در کنار روستا و از بین رفتن سلامتی و محصولاتشان روبروی فرمانداری تجمع داشتند که فرماندار اردکان حضور نداشته و تجمع اهالی روستا بدون نتیجه و پیگیری به پایان رسید.

انفجارهای عظیمی در نزدیکی روستا برای تخریب معدن صورت گرفته است که احتمال خشک شدن آب قنات و کم شدن بازدهی آب را به وجود می آورد که متاسفانه با بی توجهی مسئولین شهر و سرمایه داران همچنان ادامه دارد.

با این مقدمه خبرنگار اردکان گویا به سراغ اهالی این روستا رفت تا از مشکلات آنها، مجزا از مشکلات معدن سیلیس با خبر شود.

عباس عباسی از اهالی روستا در خصوص مشکلات معدن گفت: با اینکه نامه ای کتبی ازاداره  آب وفاضلاب در دست داریم که انفجار در حد فاصل روستای پتکستان تا گزستان ممنوع است، مدعیان قانون مندی توجه ای به این موضوع ندارند.

وی ادامه داد: روستایی که چندین خانوار در آن سکنه دائم  دارد هنوز بعد از گذشت سالها فاقد برق شهری هستند و امورات زندگی شان به سختی می گذرد در حالی که تنها 7 کیلومتر با روستای همجوارشان که از نعمت برق برخوردار هستند فاصله دارند. حتی روستاهایی با یک خانوار هم در این بخش وجود دارد که دارای برق سراسری اند.

این مرد روستانشین اظهار داشت: در این گرمای طاقت فرسا باید منتظر باد خنکی برای فرار از گرما باشیم که آن هم به گرد و غبار سیلیس آغشته است. روستانشینان در حالی در روستا زندگی می کنند که برای گندیده نشدن تخم مرغ شان آنها را در کاسه آب سرد کوزه سفالی جابجا می کند. تکه گوشت شان نیز نمک دود بر سقف خانه آویزان کرده اند. 

قمر شاکر پیرزن روستا نشین گفت: با اینکه گوشت را نمک زده و برسقف آویزان می کنم از دست مورچه ها عاجز شده ام 

حسرت یک لیوان آب یخ و خنکای پنکه یا کولر، تماشای تلویزیون و حتی حسرت روشنایی یک لامپ بردلمان مانده است.

وی ادامه داد: زندگی ما همانند زندگی افراد در زمان گذشته است و حتی برای آب شرب نیز باید تا سر چشمه برویم و کوزه کوزه آب بیاوریم.

منیژه عباسی دیگر ساکن این روستا گفت: مدتی است که همسرم به رحمت خدا رفته است و من و فرزندانم در روستا زندگی می کنیم و نبود برق واقعا عذابمان می دهد چرا که اگر برق بود می توانستم برای فرزندانم تلویزیون و وسایل خنک کننده تهیه کنم و زندگی آرامی را برای آنها فراهم کنم. امیدوارم که مسئولین توجه بیشتری به روستا و روستاییان داشته باشند نه این که فقط حرف از حمایت بزنند.

انتهای پیام/ح.ا