نگارش مقاله علیه غدیر با صحنه گردانی استکبار جهانی همراه است
به گزارش یزدرسا به نقل از فارس، توطئه‌چینی و اجرای نقشه‌های خائنانه علیه مردان خدا امری سابقه‌دار در طول تاریخ است و این کار یا به طور مستقیم توسط دشمنان صورت می‌گرفت یا بعدها با پیشرفت تکنیک‌هایشان، مزدبگیران و هنرپیشگانی از جنس عوامل داخلی داشت که بدون توجه به عواقب کار خود تنها برای چند روز زندگی مادی، چوب حراج به معنویت و آخرت خود می‌زدند.
در این میان توهین و انکار واقعیت‌های دینی، مذهبی و تاریخی و حتی کلام خدا و پیامبران الهی یکی از حربه‌های همیشگی و بعضاً خطرناک دشمنان بوده و هست چنانکه دست تحریف آنها حتی به کتاب‌های آسمانی نیز باز شد و تورات‌ها و انجیل‌هایی ساخته و پرداخته مغرضان و دین‌گریزان در دسترس متدینان قرار گرفت تا هر آنچه خود می‌خواهند را در جامعه رواج دهند. حمله به مقدسات دینی اعم از مفاهیم و ارزش‌ها، آثار به‌جا مانده از اولیای خدا و حتی تخریب قبور آنها از جمله شیوه‌های ناجوانمردانه‌ای است که در طول تاریخ و بیش از همه در دوران معاصر از سوی دشمنان و فریب‌خوردگان صورت می‌گیرد.
طی روزهای اخیر و همزمان با عید سعید غدیر خم و درست زمانی که وهابی‌ها، گروه‌های تکفیری، شبکه‌های ماهواره‌ای غربی و عوامل فریب‌خورده در منطقه تمام هم و غم خود را صرف ضربه به تشیع و مبانی مکتب اهل بیت(ع) کرده‌اند اتفاقی ناخوشایند از سوی عده‌ای محدود در داخل کشور دل‌های مومنان را به درد آورده و مقاله‌ای با عنوان «امام؛ پیشوای سیاسی و الگوی ایمانی؟» در یکی از روزنامه‌ها گوشه‌ای دیگر از ناجوانمردی دشمنان را در تحریف تاریخ و کلام خدا علنی ساخت.
در زمینه چرایی و عوامل نگارش این مقاله در روزنامه یاد شده با حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالله حاجی صادقی، جانشین نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران به گفت‌وگو نشستیم.
در شرایط کنونی که انواع هجمه‌ها، توهین‌ها و خشونت‌ها علیه مسلمانان به ویژه شیعیان در سطح منطقه و جهان در جریان است چه عواملی سبب نگارش چنین مقاله‌ای علیه یکی از اصول مورد قبول شیعیان یعنی ولایت و امامت شده است؟
پیروزی انقلاب اسلامی ایران با ماهیت دینی و هویت مذهبی از همان آغاز آتش کینه‌ها و دشمنی‌های استکبار جهانی و مزدوران آن در منطقه را برافروخت زیرا بر اثر آن نظامی اسلامی بر مبنای اصول مکتب اهل بیت(ع) بنیان نهاده شد؛ علت اصلی دشمنی با جمهوری اسلامی که شالوده و ساختاری دینی دارد همین مسئله است و دشمنان طی این سال‌ها هر کاری که از آنها ساخته بود علیه نظام دینی و مردمی ایران انجام دادند اما باید دلایل نگارش چنین مقاله‌ای آن هم در نشریه‌ای داخلی را در شرایط حساس منطقه‌ای به طور کامل مورد واکاوی قرار داد.
حقیقت آن است که برخی با روی کار آمدن دولت جدید در ایران، به خیال خام خود گمان کردن فرصت مناسبی برایشان ایجاد شده تا از خواب خرگوشی و وضعیت خاموشی خود خارج شده و دیدگاه‌های سکولاریستی‌شان را احیا کنند.
این گروه به دنبال احیای اندیشه ضد دینی و سکولاریستی خود یا به عبارتی زدودن رنگ دینی از صحنه سیاست و حکومت هستند و گمان می‌کنند در شرایط کنونی می‌توانند این آرزوی دیرینه خود را جامه عمل بپوشانند زیرا بر این عقیده خام هستند که در وضعیت کنونی غیرت دینی و قاطعیت نیروهای سنگرنشین انقلاب کمرنگ خواهد شد ولی باید گفت اشتباه فاحشی مرتکب شده‌اند و نباید تصور کنند نرمش‌ها و برخوردهای از موضع گذشت انقلاب به دلیل ضعف است.
آیا نگارش چنین مقالاتی توسط افراد داخل کشور هدایت می شود یا دست پنهان بیگانگان نیز در این معرکه احساس می‌شود؟
بیگانگان برای نفوذ در هر کشور و اندیشه‌ای از دو طریق هجمه‌های فرهنگی و سیاسی خود را اعمال می‌کنند؛ نخست آنکه خود به عنوان هنرپیشه اصلی وارد میدان شوند و کارها را به دست گیرند و دیگر اینکه نقش کارگردانی ماجرا را بر عهده داشته باشند و حقیقت آن است که ترجیح آنها روش دوم است زیرا بازی کردن در این چنین میدان‌هایی هزینه‌بر است و مهره‌های سوخته نیز بر جا می‌گذارد بنابراین دشمنان بیشتر تمایل دارند صحنه‌گردان ماجرا باشند و هزینه‌های کمتری برای هجمه علیه اعتقادات و ارزش‌های دینی و اجتماعی ملت‌ها بپردازند.
در اینکه طراحی چنین مسائل و هجمه‌هایی از سوی دشمنان اسلام و قرآن صورت می‌گیرد شکی نیست و آنها از این کار یک هدف عمده دارند و آن ایجاد اختلاف میان شیعه و سنی به عنوان راهکاری موثر برای غلبه بر مسلمانان است بنابراین باید گفت اصل ماجرا و اینکه در مسائل اعتقادی مذاهب گوناگون از جمله تشیع شبهه‌ای ایجاد شود از سوی دشمنان پیگیری می‌شود.
در این شرایط بهترین راهکار برای مقابله با چنین تهمت‌ها و شبهات چیست؟
دشمنان و مزدوران آنها به دنبال مطالب علمی نیستند و نمی‌خواهند جوابشان بر اساس منطق و آنچه حقیقت تاریخ و کلام خداست داده شود اما لازم است به میزان کافی در افزایش بصیرت دینی و سیاسی نیروهای داخلی تلاش کنیم و به این ترتیب زمینه را برای ترویج و پذیرش اندیشه‌ها و القائات دشمنان نامساعد سازیم.
باید ابعاد مختلف مسائل مهمی چون ولایت و امامت برای همه اقشار به ویژه نسل جوان تبیین شود و در عین حال مراقب بود که رفتارها به گونه‌ای نباشند که میان نیروهای داخلی درگیری صورت گیرد زیرا هدف اصلی دشمنان نیز همین مسئله یعنی غافل ماندن از اصل مبارزه با استکبار است.
باید جواب چنین شبهاتی را در قالب مقالات و بیانیه‌های منطقی داد اما توجه داشت که نباید همه وقت خود را هزینه برخورد با اینگونه شبهات سخیف کرد زیرا این سخنان همواره بوده و جنبه علمی و منطقی هم ندارند و تجربه تاریخی هم نشان داده که عاقبت خوبی در انتظار شبهه‌افکنان و صحنه‌گردانان چنین بازی‌هایی نیست.
