یزدرسا؛ مسیری که حسن روحانی به ویژه در جریان انتخابات اخیر پیش گرفته و بعد از انتخابات نیز تلاش دارد به اشکال مختلف آن را ادامه دهد، مسیر تندروی و رادیکال کردن جامعه است. روحانی هرچند شعار اعتدال سر می‌دهد، اما تصور می‌کند آنچه وی را می‌تواند به اهداف موردنظرش برساند، تند کردن فضای کشور است. این رویکرد از جایی شروع شد که حسن روحانی در جریان انتخابات، احساس کرد اگر قرار باشد معیار انتخاب مردم، کارنامه و عملکرد دولت او قرار گیرد، عرصه را واگذار خواهد کرد. بر همین اساس تصمیم گرفت با طرح مباحث تند و ساختارشکنانه، کارنامه سیاه و غیرقابل دفاع دولتش در عرصه اقتصادی و کاری را تحت‌الشعاع قرار دهد.

تجربه حدود چهار دهه عمر انقلاب اسلامی نشان داده، که سیاست مبتنی بر تندروی نمی‌تواند پیامد مثبتی برای شخصیت‌های سیاسی داشته باشد؛ به طوری که چهره‌هایی به مراتب برجسته‌تر و ریشه‌دار از روحانی هم وقتی در ورطه تندروی افتادند، دوام نیاورند و به حاشیه رانده شدند. از سوی دیگر روحانی می‌داند اگر قرار بود رادیکالیسم در کشور جوابگو باشد، الان کسانی غیر از او ردای ریاست جمهوری را بر تن داشتند.

با این شرایط اما اینکه همچنان حسن روحانی به دنبال دامن زدن به مباحث جنجالی و تند کردن فضای کشور است، به این دلیل است که او با این اقدام، هدف خاصی را دنبال می‌کند و آن هم انحراف افکار عمومی از عملکرد دولتش است. روحانی به خوبی می‌داند که پاشنه آشیل اصلی او، «کار» و پیش‌برد امور کشور است و اگر قرار باشد از دولت دوازهم مطالبه کار اقتصادی و آبادانی و پیشرفت کشور شود، روحانی همچنان که در چهار سال اخیر نشان داده، حرفی برای گفتن ندارد. لذا وی برای فرار از پاسخگویی در رابطه با وعده‌های عدیده‌ای که به مردم داده است، تلاش می‌کند با تند کردن فضا، اذهان آن‌ها را متوجه مسائل حاشیه‌ای و انحرافی کند و مانع توجه مردم به مسائل اصلی کشور شود.

در این بین البته، هوشیاری رسانه‌های منتقد نیز حائر اهمیت فراوان است. در واقع رسانه‌های انقلابی و دلسوز کشور، باید به بازی سیاسی روحانی توجه داشته باشند و وارد طراحی حساب شده وی و مشاورانش که با هدف به حاشیه بردن مباحث اصلی کشور صورت می‌گیرد، نشوند.