به گزارش یزدرسا ،تجربه انتخابات رياست جمهوري سال 92 به خوبي درستي اين گزاره را نشان داد كه هيچ از كدام گروه‌ها و احزاب سياسي اصولگرا در سايه يك رقابت دروني با‌ ساير جريان‌هاي همسو نمي‌تواند در يك رقابت تمام‌عيار انتخاباتي پيروز گردد.

وحدت واژه مأنوسي در فضاي سياسي ايران محسوب نمي‌شود و نگاهي به تجربيات گذشته به خصوص‌ ساز‌و‌كارهاي تجربه شده شكست‌هايي را نشان مي‌دهد كه سبب شده است هر بار سخن از وحدت و اجماع به خصوص در مقاطع حساس به ميان مي‌آيد، سايه ترديد و دودلي درباره موفقيت اين راهبرد در اذهان فعالان سياسي سايه مي‌افكند. با اين حال تجربه انتخابات رياست جمهوري سال 92 به خوبي درستي اين گزاره را نشان داد كه هيچ از كدام گروه‌ها و احزاب سياسي اصولگرا در سايه يك رقابت دروني با ساير جريان‌هاي همسو نمي‌تواند در يك رقابت تمام عيار انتخاباتي پيروز گردد. در اين ميان حتي اگر تجربه سال 84 تكرار شود و چهره‌اي به ناگاه بدرخشد و روح و ذهن افكار عمومي را بربايد باز هم گريزي از كار گروهي و همكاري سياسي براي پيروزي در عرصه‌هايي همچون انتخابات مجلس و شوراها وجود ندارد.

تجربه موفق انتخاب رئيس شوراي شهر تهران در تابستان امسال براي اصولگرايان الگويي است تا در عرصه‌هاي بعدي نيز از همين رويه پيروي كنند.

   اصلاح‌طلبان به دنبال تنفس به پيكر نيمه‌جان خود

واقعيت آن است كه پس از انتخابات سال 92 و ناكامي اصولگرايان اگرچه خواب زمستاني بر فعاليت احزاب و گروهاي سياسي اصولگرا سايه افكنده بود، اما به تدريج و با توجه به ضرورت تغيير فضاي به وجود آمده تلاش‌هايي براي خارج كردن اتمسفر عمومي و سياسي اصولگرايان از اين شرايط آغاز شد. در اين ميان اصلاح‌طلبان گرچه در انتخابات سال 92 پيروز نشدند اما با توجه به فرصت روي كار آمدن دولت اعتدال تلاش خود براي تزريق نيروهاي خود به سطوح مياني و بالاي دولت يازدهم و همچنين بازسازي شبكه‌هاي اجتماعي خود را كه در پي فتنه سال 88 دچارضربات اساسي شده بودند، آغاز كردند. انتخابات رياست‌جمهوري 92 و شكست اصولگرايان در حقيقت تنفسي بود به پيكر نيمه‌جان اصلاح‌طلبان كه بعد از فتنه سال 88 به اغما رفته بودند، اما اكنون با گذشت يك سال و چند ماه از انتخابات رياست جمهوري، اصلاح‌طلبان خود را براي انتخابات بعدي كه به مراتب براي آنان از انتخابات ۹۲ مهم‌تر است، آماده مي‌كنند.

   هدف انتخابات رياست جمهوري و مجلس

تشكيل كميته‌هاي انتخاباتي براي فتح مجلس شوراي اسلامي و مجلس خبرگان رهبري، احياي جنبش دانشجويي، احياي جنبش مدني و فعال‌نمودن انجمن‌هاي غيردولتي، تشكيل جبهه متحد رسانه‌اي و توليد فشار و مطالبه براي رفع حصر از موسوي و كروبي و آزادي زندانيان فتنه 88 جزو اولويت راهبردي اصلاح‌طلبان است كه براي فعاليت‌هاي سياسي خود تا سال 94 و انتخابات مجلس شوراي اسلامي به تصويب رسانده‌اند و قرار است فعاليت‌هاي سياسي خود را حول اين پنج محور اصلي قرار بدهند.

   بهانه جبهه پايداري

اصلي‌ترين هدفي كه از سوي تمام جريان‌هاي اصلاح‌طلب به عنوان يك هدف واحد در اين پروسه قرار گرفته است، حضور پر قدرت در دو انتخابات سال آينده است تا راهي براي بازگشت واقعي به عرصه سياسي كشور باز شود. در اين ميان نكته‌اي كه بيش از همه جالب توجه است، پروپاگانداي وسيع رسانه‌هاي طرف مقابل براي نشان عدم امكان وحدت اصولگرايان به خصوص از زبان شخصيت‌هاي برجسته اين جريان است. برجسته كردن اختلاف جبهه پايداري با ساير گروه‌هاي سياسي اصولگرا و تلاش براي نشان دادن حضور جدي جريان سياسي منتسب به احمدي‌نژاد در انتخابات مجلس و تقابل آن با ساير گروه‌هاي سياسي اصولگرا تنها بخشي از اين ترفندها بوده است.

  اشتراك در اصول و اختلاف در سليقه

اما نكته‌اي كه در اين مدت و پس از انتخابات رياست جمهوري حائز اهميت بوده و در ميان تمام اين بحث‌ها كمتر به آن پرداخته شد، عدم وجود شكاف كلي در مباني و اصولِ چهره‌هاي شاخص اصولگراست. به عبارت ديگر، عمده دلايلي كه متأسفانه طي سال‌هاي اخير اصولگرايان را از هم دور رانده و به مرور زمان به زاويه اين دوري نيز افزوده شده، تنها اختلاف سليقه است. 

اختلاف سلايقي در فروع بازي سياست كه با گذشت زمان و به واسطه عدم همنشيني و گفت‌و‌گو بين چهره‌هاي شاخص آن تبديل به گره‌هايي شده كه براي باز كردن آنها به هيچ وجه به دندان نياز نبوده و نيست. در اينكه اصولگرايان در برخي محورهاي فرعي دنياي سياست با يكديگر اختلاف سليقه دارند شكي نيست و كمتر كسي مي‌تواند منكر اين مدعا شود اما اينكه «اختلاف سليقه» عامل شكاف و واگرايي آنها شود، اتفاقي عقلاني و صواب است يا خير، سؤالي است كه قطعاً پاسخ آن در جلسات همنشيني و همگرايي اصولگرايان پيدا خواهد شد. در نتيجه دور از ذهن نيست اگر مدعي شويم چنانچه اصولگرايان از فروعِ سياست به اصول آن رجوع كرده و يكبار ديگر مباني اصولي خود را با هم مرور كنند، قطعاً به نقاط مشترك زيادي خواهند رسيد كه مي‌تواند آنها را تنها به يك ليست واحد در انتخابات پيش روي مجلس برساند؛ مسئله‌اي كه با كار عقلاني درست و صحيح قابليت انجام دارد.

 
حمله به مولود نارس وحدت

در همين راستا و از سال گذشته جلساتي با حضور حجت‌الاسلام تقوي رئيس شوراي سياستگذاري ائمه جمعه با همين رويكرد آغاز شد تا بتواند پاسخ به نيازي باشد كه به شدت درباره وحدت اصولگرايان احساس مي‌شد.

جلساتي كه تا حدودي توانست رخوت ناشي از شكست اصولگرايان در انتخابات رياست جمهوري را از فضا سياسي داخلي آنها دور كرده و با وجود برخي انتقاداتي كه از سوي برخي شخصيت‌ها نسبت به اين روند وارد مي‌شد، يك تحرك همه جانبه را در داخل جمع اصولگرايان ايجاد كند. از اين رو بي‌دليل نبود كه پس از رسانه‌اي شدن اين جلسات بلافاصله شاهد ايجاد موج گسترده خبري نسبت به شكست اين جريان از سوي رسانه‌هاي تجديدنظر‌طلب بوديم كه اغلب با تيترهايي همچون «سقط وحدت جريان اصولگرايي پيش از تولد آن» همراه بود.

البته تمام اميد اصلاح‌طلبان نيز به تكرار سرنوشت انتخابات رياست جمهوري براي اصولگرايان است و چاره‌اي جز تقويت رسانه‌اي گزاره شكست وحدت اصولگرايان براي خود نمي‌بينند كه پيش از آن به برخي محورهاي اين شانتاژ خبري اشاره شد.

  ضرورت از تمركز بر اختلاف سياسي

با وجود تمام تلاش‌هاي طرف مقابل براي سقط پيش از موعد وحدت اصولگرايان، اين مولود نحيف امروز دوران ناتواني خود را گذرانده است و مي‌رود تا به جريان اصلي طرفداران انقلاب اسلامي بدل شود و به نظر مي‌رسد در آينده نزديك شاهد اتحاد و انسجام دروني آنها در انتخابات دهم مجلس شوراي اسلامي باشيم كه از هم اكنون زمزمه‌هاي اين وحدت به گوش رسيده است. همايش غدير براي وحدت اصولگرايان تنها يك شروع بود و بايد اميد داشت تا اين روند به پشتيباني بزرگان آن جبهه هر روز پيش از پيش به جلو حركت كند.

تفاوت عمل و انديشه اصولگرايان نه تنها به معناي شكاف بنيادي نبوده و ادامه نخواهد داشت كه محصول سياست‌هاي سال‌هاي گذشته بوده است كه چرخش قدرت را طبيعي جلوه مي‌داد؛ مسئله‌اي كه پس از گذشت يك سال، بازگشت به وحدت و موفقيت را نويد مي‌دهد. نكته اصلي در روند پيروزي وحدت اصولگرايان يادآوري اين نكته است كه در مسير وحدت بايد از هرگونه تمركز بر اختلافات سليقه‌اي پرهيز كرد.

تمركز بر اين اختلافات تنها مي‌تواند به جري‌تر شدن جريان پروپاگانداي رسانه‌اي طرف مقابل منجر ‌شود و از سوي ديگر بايد بر خط اتحاد و حضور يكپارچه در انتخابات رياست جمهوري پايبند بود. مي‌توان انتظار داشت كه فشارهاي رسانه‌اي و جناحي بيش از پيش به وحدت اصولگرايان فشار آورد، اما آنچه مشخص است، افق روشني است كه در صورت تحقق اين امر در انتظار جبهه طرفداران انقلاب اسلامي است.

منبع:جوان آنلاین

انتهای پیام/ص