یزد رسا؛ اکبر علی بیک از شاعران آئینی استان یزد در سال 1325 در روستای عبدالله شهواز یزد متولد شد. وی از کودکی به مکتب خانه رفت و به فراگیری قرآن و کتاب حافظ پرداخت و از آن جا که به ادبیات فارسی علاقه مند بود رشته ادبیات را برگزید و در نهایت موفق به اخذ لیسانس ادبیات شد.

وی در دوران نو جوانی به کرج مهاجرت کرد و در سال 1351 به جرگه متاهلین پیوست.

این شاعر برجسته اهل بیت (ع) که عمر خود را درراه تعلیم و تربیت فرزندان این دیار سپری کرده پس از 30 سال خدمت در آموزش و پرورش در سال 1383 به درجه بازنشستگی نائل شد.

وی هم اکنون دارای 3 فرزند پسر و چهار فرزند دختر بوده ودرعرصه سرودن شعر و به ویژه اشعار مذهبی فعال است.

 گفتگوی یزدرسا با این شاعر آئینی دیارمان را از دست ندهید؛

لطفاً به عنوان اولین سوال بفرمائید چگونه شد که به عرصه شعروشاعری قدم گذاشتید؟

بنده به دلیل علاقه ای که به ادبیات فارسی داشتم بسیار شعر می خواندم و به همین جهت در اثر درگیر شدن با شعر متوجه شدم که خود نیز توانایی سرودن شعر دارم و به این کار مبادرت ورزیدم.

اولین شعری که سرودید مربوط به چندسال قبل بوده واولین شعری که دررثای حضرت ابی عبدالله سرودید چه بود؟

من از سال 1379 مشغول سرودن اشعار در زمینه ها و قالب های مختلف هستم و اولین مرثیه ای که در رثای امام حسین (ع) سرودم «روزی برای واقعه آسمان گریست» نام دارد.

نوع سبک ا شعار جنابعالی چیست و این نوع سبک چه ویژگی هایی دارد؟

سبک شعری بنده کلاسیک بوده و سبک کلاسیک سبکی است که شعر درآن هم وزن و هم قافیه دارد و در قالب هایی نظیر غزل، قصیده، دوبیتی، رباعی، مثنوی و ... سروده می شود.

به نظر جنابعالی به عنوان یک شاعر پیشکسوت یک شعر خوب دارای چه ویژگی هایی است؟

ببنید موضوع، وزن و قالب از ارکان یک شعر به حساب می آید بنابراین یک شعر خوب در وهله اول باید از قواعد ودستورات ساختاری برخودار باشد و در مرحله دوم از مستقیم گویی در شعر پرهیز شده وسوم دارای مفهوم باشد البته یک شعر زیبا باید از چاشنی لذت بخش یعنی بهره مندی از کلمات جذاب هم تهی نباشد.

از اینکه شاعر اهل بیت هستید چه احساسی دارید؟

لذت بخش ترین احساس رضایتی که یک انسان می تواند نسبت به خود داشته باشد این است که مدال نوکری حضرت اباعبدالله بر سینه اش آویخته شده باشد هر چند که حق نوکری را آنگونه که باید ادا نکردم.

ویژگی های اخلاقی یک شاعر به عنوان الگوی نسل جوان چیست؟

اصولا کسانی که در دستگاه امام حسین (ع) فعالیت می کنند اهم از شاعر، مداح، نوحه خوان و مسئول هیئت باید از دو منظر پوشش ظاهرو برخورد با مردم، مراقبت لازم را از خود داشته باشند ضمن اینکه باید به ارزش ها بها داده و نسبت به ضد ارزش ها نیزحساس باشد و درکل باید همیشه این قشر جزو بهترین ها باشند چرا که اهل بیت (ع) خود بهترین بودند.

متاسفانه در سال های اخیر پدیده ای در بین جامعه شعراومادحین اهل بیت (ع) مشاهده می شود و آن تعیین مبلغ است نظر شما در این باره چیست؟

به دلیل اینکه مرثیه سرایی و نوحه گوی بسیار حساس بوده و خط قرمز اشعار مذهبی به شمار می رود دراین وادی کارنکردم اما در خصوص مطلبی که اشاره کردید باید بگویم چون برخی افراد ارتزاقشان از این طریق است اگر مردم خود حق شاعر و مداح را رعایت کنند قطعا شاهد چنین رفتار هایی نخواهیم بود ولی از آن طرف قضیه هم ناگفته نماند که شعرا یی توانسته اند اشعار ماندگار برجای بگذارند که در سرودن، شعر تنها نگاهشان به دست ارباب بوده است.

جایگاه شعرو شاعری در فرهنگ ما واثرگذاری آن در جامعه چگونه است؟

 امروزه دلیل دشمنی برخی کشورها با ما این است که ما از فرهنگ غنی عاشورایی بهره مند هستیم و آنان تمام تلاش خود را برای گرفتن این فرهنگ و تغییر سبک زندگی مردم به کار بسته اند فلذا شعرا و مادحین باید دقت داشته باشند که از اشعاری استفاده کنند که فرصت سوء استفاده دشمن را پدید نیاورد و بدانند چه بخواهیم و چه نخواهیم اشعار و به ویژه اشعار آئینی و مذهبی در فرهنگ جامعه اثر کذار است.

به عنوان یکی از شعرای باسابقه و پیشکسوت چه توصیه ای به شعرای جوان دارید؟

از جوانانی که احساس می کنند در این زمینه استعدادی دارند میخواهم با آگاهی و دانش روز و آشنایی با ادبیات در این عرصه گام بردارند و برای آنکه بتوانند شاعری موفق باشند بسیار مطالعه کنند و اشعاردیگر شعرا را بخوانند.

واما سخن پایانی؛

اجازه بدهید سخنم را با این اشعار به پایان ببرم.

یک عمر به صحرای جنون گم بودم                                         هرچند همیشه بین مردم بودم

مانند بلم به ورطه طوفانی                                                    با موج غم تو در تلاطم بودم

من تا به فلک فاصله دارم از شعر                                          بیجاست ولیکن گله دارم از شعر

یک شعر به دفترم ندارم در جیب                                            صد کاغذتا، باطله دارم از شعر