یزد رسا؛ چندی پیش تجمعی برگزار شد با عنوان «ما دلواپسیم » و قرار است امروز 12 تیرماه هم تجمعی برگزار شود با عنوان «ما دل آرامیم».

بررسی اهداف و پیامد های این دو تجمع می تواند هر تحلیل گری را به فکر فرو برد. چرا عده ای دلواپس و عده ای دل آرامند؟به نظر می رسد طرفداران این دو تفکر را دوجریان اصلی سیاسی کشور یعنی اصولگرایان و اصلاح طلبان تشکیل می دهند.

دلواپسان از آنجا که پایبند به انقلاب، نظام و دستاوردهای آن هستند و همواره نگران حفظ آن ، در هر حادثه ای که بوی خطر می دهد دلواپس می شوند.

فرمانده عملیاتی که نیروهای خود را به میدان سخت نبرد می فرستند اگر چه می داند نیروهای او توانمند هستند ولی باز دلواپس و نگران نتیجه نبرد است. در حقیقت دلواپسی نتیجه جمع بین اعتماد به توان نیروی خودی و شناخت قدرت دشمن است. حامیان انقلاب اسلامی که همان دلواپسان هستند خوب طرف مقابلشان را می شناسند و می دانند که در دو سه قرن اخیر همواره غیر قابل اعتماد و زور گو بودند پس دلواپسی در مقابل چنین حریفی یک امر طبیعی و عقلانی است که با تجربه گذشته همراه است .

اما چرا عده ای عنوان می کنند که ما دل آرامیم. انسان زمانی می تواند ادعا کند «ما دل آرامیم» که تنها عامل تاثیر گذار خودش باشد و هیچ احتمالی برای شکست یا خطا وجود نداشته باشد.

چنین حالتی در عالم سیاست بعید به نظر می رسد. هیچ سیاستمدار واقع بینی نمی تواند ادعا کند که تمام متغیر های مسأله در دست من است می توان چنین تحلیل کرد که «دل آرام» هایی که امروز قصد برگزاری چنین تجمعی را دارند نه در حمایت از تیم مذاکره کننده ایرانی بلکه در مقابل تجمع «ما دلواپسیم» می¬خواهند دست به این اقدام بزنند.

اقدامی که تنها نتیجه آن تشدید فضای دو قطبی در جامعه است .اقدامی که به هیچ وجه برای جامعه امروز ما مشکل گشا نیست. در واقع با این شعار چشم خود را بر گذشته حریف بسته ایم برای آنکه رقیب داخلی را ضربه فنی کرده باشیم .

امید است حمایت از تیم مذاکره کننده هسته ای در آینده به قیمت تشدید اختلافات داخلی تمام نشود.

 
علی کارگر