به گزارش «یزد رسا»، در سالگرد تشریف‌فرمایی رهبر معظم انقلاب به استان یزد، کوشیده‌ایم تا بخشی از رهنمودهای ایشان در سفر تاریخی سال86 به دارالعباده را در قالب پرسش و پاسخی مجازی مورد بازخوانی مجدد قرار دهیم. با ما همراه باشید.

مردم یزد از همان آغاز اطلاع از تشریف فرمایی حضرتعالی سر از پا نمی‌شناسند و میزبانی از رهبر فرزانه را مایه مباهاتی بی‌نظیر برای خود می‌دانند. در آغاز خواهشمند است احساس خود را از حضور در جمع مردم یزد بیان بفرمایید.

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌؛ خیلی خوشحالم و خدای متعال را سپاسگزارم که این توفیق را عنایت فرمود که در میان جمع صمیمی، باصفا و مؤمن و متدین مردم عزیز یزد، بتوانم حضور پیدا کنم و این وظیفه‌ای را که مدتهاست بر دوش احساس میکردم برای سفر به نزد شما مردم عزیز، انجام بدهم.

مایه مباهات ماست که نظر آن رهبر فرزانه را درباره مردمان دارالعباده به گوش جان بشنویم. چنان‌چه صلاح می‌دانید، در این باره ما را مستفیض فرمایید.

شهر شما و استان شما - برادران و خواهران عزیز یزدی! - مرکز دانش، مرکز هنر، مرکز کار و تلاش و ابتکار، مرکز ایمان و دین‌باوری است. همواره مردم عزیز شهر یزد و استان یزد را به عنوان مردمی بااستعداد، نجیب، سرشار از ایمان و باور دینی، سرشار از نیروی کار و ابتکار و تحرک و آماده در همه‌ میدانهائی که در طول تاریخ معاصر ما از ملت ایران انتظار میرفته است، هم قبل از انقلاب به چشم دیدیم؛ تجربه کردیم، هم بعد از پیروزی انقلاب، مردم یزد درخشیدند؛ در عرصه‌های دفاع مقدس، در عرصه‌ دفاع از هویت انقلاب اسلامی و پس از پایان دفاع مقدس، تا امروز هم در عرصه دفاع از ارزشهائی که مورد تهاجم سیاسی و فرهنگی دشمنان قرار گرفته بود. در همه‌ این میدانها، مردم عزیز یزد را پابه‌رکاب، آماده‌به‌کار، کمربسته و دارای عزم و تصمیم مشاهده کردیم و آزمودیم.

حضرتعالی در کوران مبارزه بر ضد حکومت طاغوت هم به یزد تشریف آورده بودید. باعث خرسندی است اگر خاطره یا نکته خاصی از مبارزات مردم یزد در برضد رژیم ستم‌شاهی دارید، برایمان بفرمایید.

من فراموش نمیکنم آن روزهائی که هنوز ملت ایران شهد پیروزی را نچشیده بود؛ مردم شهرهای مختلف این کشور هر کدام به قدر توانائیشان، به قدر همتشان برای به سرانجام رساندن این حرکت عظیم کاری میکردند، من آمدم یزد. وضعیتی که در شهر یزد من دیدم، برای من شگفت‌آور بود. آن روحیه‌ پرتپش انقلابی در کنار نظم و انضباط و آرامش و متانت. در این شهر من مرحوم آیةاللَّه شهید صدوقی را - در آن دوره نه به عنوان فقط یک روحانی برجسته در یک شهر بلکه به عنوان یک رهبر دینی و سیاسی و فرهنگی؛ یک رهبر انقلابی تمام‌عیار در این شهر یزد و در شهرهای سرتاسر استان - مشاهده کردم و احساس کردم. چند روزی من در یزد بودم، وضع شهر را دیدم. از تبعید می آمدم، شهرهای دیگر را هم دیده بودم و بعد دیدم؛ اما وضع یزد بدون اغراق یک وضع استثنائی بود. درباره‌ مناقب مردم عزیز یزد لازم است مثل منی آنچه را که می بیند و می داند و احساس می کند، مخلصانه با شما مردم یزد و با ملت ایران - آنچه لازم است - در میان گذارد.

برای ما نسل امروز مایه شگفتی و البته افتخار است که رهبر معظم انقلاب، وضع آن روز یزد را استثنائی می‌دانند. به نظر حضرتعالی چرا این مسائل باید بازگو شود؟

من همواره در همه‌ شهرهای این کشور با مردم وقتی مواجه شدم، بر روی این مطلب تکیه کردم که مردم ما - این مردمِ دارای ریشه‌های عمیق تاریخی، علمی و فرهنگی و سیاسی - باید شناسنامه‌ خودشان را، شهر خودشان را بدرستی و دقت بشناسند؛ قدر خودشان را بدانند. اگر از مناقب شهر یزد و مردم یزد و استان یزد سخن می گوئیم، برای این است.

عزیزان من! ده ها سال دشمنان این ملت سعی کرده‌اند شناسنامه‌های تاریخی ما را پاره کنند، امحاء کنند، از بین ببرند. ما را با یک ملت بی‌ریشه اشتباه گرفتند؛ ما را با ملتهائی که نه تاریخ دارند، نه سابقه‌ تمدن دارند، نه طومار بلندی از نام عالمان و دانشمندان و هنرمندان در طول تاریخ دارند، اشتباه گرفتند؛ با ما بد رفتار کردند. یک عده هم از میان خود ما متأسفانه فریب خوردند، قضاوت دشمن را درباره ملت ایران و درباره مردم ایران پذیرفتند.

درباره مردم یزد سخن بسیار گفته شده؛ اما شنیدن دیدگاه حضرتعالی در این باره برای ما و همه مردمان دارالعباده مایه مسرّت و امتنان است. اگر جسارت نیست، در این باره ما را بیش‌تر بهره‌مند بفرمایید.

 شهر یزد همانطوری که اشاره کردم، شهر علم است. نام آوردن از علمای یزد در رشته‌های مختلف علوم، بخصوص علوم دینی، ساعتها وقت می‌برد که انسان فقط اسم اینها را بیاورد و یاد مختصری از آنها بکند. این فقط مربوط به گذشته نیست. زمان خود ما، در دوران تحصیلات دینی خود ما، در دوران فعالیت های اجتماعی خود ما، در همین استان، علمای برجسته، شخصیتهای برجسته، چهره‌های درخشان بودند. امروز هم وقتی نگاه می کنیم، می بینیم استان یزد در طول چهارده سال پی درپی بیشترین نسبت قبولی در دانشگاهها را نسبت به شرکت‌کنندگان در کنکور سراسری کشور ارائه دادند. این چیز کمی نیست، این نشان‌دهنده‌ این است که استعداد علمی، استعداد دانشمند شدن، استعداد نخبه شدن، استعداد تبدیل شدن به بازوان توانا و مغزهای متفکری که می تواند این ملت را تکان بدهد و به سوی آینده‌ای که انقلاب اسلامی برای او ترسیم کرده است به پیش ببرد، در این استان فراوان است. جوان یزدی، مرد و زن یزدی، روحانی یزدی، روشنفکر یزدی، استاد یزدی باید قدر این استعداد را بداند. و همه بدانند که شکر این نعمت، در شناختن آن، در به کار گرفتن آن، در راه‌اندازی آن است.

در دانشگاه خوبید، در میدان جنگ خوبید، در میدان صنعت خوبید، در میدان کشاورزی هم با وجود خشکی طبیعی این منطقه و این اقلیم، خوبید.

به خشکی منطقه یزد اشاره فرمودید، مایه امتنان است اگر در این باره هم ما را مستفیض فرمایید.

یک یزدی چشمه‌ آبی اگر در گوشه‌ای پیدا میکند که ساعتی به قدر یک سطل کوچک از آن آب می‌آید، همین آب را قدردانی میکند، هدایت میکند؛ با او یک کشتزار را، یک مزرعه را، یک باغ را به وجود میآورد و از برکات آن، خود و دیگران را برخوردار میکند. اینها خیلی قیمت دارد؛ سختکوشی.

پنجاه سال قبل من در عراق باغستانهائی را دیدم بین کربلا و نجف؛ همه‌ مردم عراق - آنهائی که ما دیدیم – می دانستند اینها کار یزدیهاست. گفتند یزدیها از ایران آمده‌اند این باغستانهای بین کربلا و نجف را در آن منطقه‌ای که کار و تلاش خیلی معنی ندارد، انجام دادند. هرجا در سرتاسر کشور رفتند، این سختکوشی خودش را نشان داده است؛ سختکوشی همراه با قناعت.

من درباره اسراف با مردم عزیز کشورمان بارها صحبت کردم؛ در نماز گذشته هم همین مطلب را بیان کردم، از مردم خواستم. یکی از آن‌جاهائی که میتواند در مورد اجتناب از اسراف الگو قرار بگیرد، شهر شما و استان شماست. البته این را در پرانتز عرض بکنیم؛ این خوىِ طبیعی این مردم است، به شرط اینکه عارضه‌ اشرافی‌گری، خود را تحمیل نکند. اشرافی‌گری مثل یک بیماری است. بر هر کجا که وارد شد، بسیاری از خویهای مستحسن و پسندیده را تحت‌الشعاع قرار میدهد، کم‌کم آنها را ضعیف میکند و شاید از بین می‌برد. اسیر اشرافی‌گری نباید بشویم ما مردم ایران.

با توجه به آشنایی عمیق شما با حماسه‌های فرزندان ملت در جبهه‌ها در دوران دفاع مقدس، لطفا چنانچه نکته‌ای درباره فعالیت مردم یزد و رزمندگان یزدی در آن دوران دارید، برایمان بفرمایید.

تجربه مردم یزد و استان یزد در دفاع مقدس هم تجربه‌ موفقی بود. مردم یزد تو خانه‌ها ننشستند تا برای پیروزی رزمندگان فقط دعا کنند؛ وارد میدان جنگ شدند. من فراموش نمیکنم در جبهه‌ نبرد، تیپ الغدیر و پادگان الغدیر یزدی ها یکی از بهترین، قوی ترین، پرخطرپذیرترین و منضبط ترین مجموعه‌های نظامی ای بود که ما در میدان جنگ دیدیم. شهدای برجسته‌ شما، جانبازان شما، آزادگان سرافراز شما، خانواده‌های صبور آنها، همه شواهد صدقی هستند بر این حضور شجاعانه مردم یزد در میدان خطر، آن وقتی که به آن ها نیاز هست.

با تشکر از حضرتعالی؛ به عنوان سخن پایانی اگر نکته‌ای به نظرتان می‌رسد، مردم یزد را از آن محروم نفرمایید.

خوی طبیعی یزدی قناعت است؛ سختکوشی است. در کنار آن - آن هم با آن استعدادی که شرح دادم در زمینه‌های مختلف - علمش و هنرش است. این آثار معماری، همین مجموعه‌ معماری بسیار زیبائی که الان در آنجا هستیم، این مجموعه‌ امیر چخماق، مسجد جامع و سایر مراکزی که در این شهر و در این استان وجود دارد، نشاندهنده‌ ذوق هنری ای است که در طول تاریخ ماندگار است، بومی است؛ میراث های بومی یک شهر و یک استان است.

خوب، من از همه‌ اینها یک مطلب را میخواهم استحصال کنم و این را زمینه‌ بحث کوتاهی که میخواهم با شما بکنم، قرار بدهم و او اعتماد به نفس است. یزدی ها جزو خصوصیاتشان این است: اعتماد به نفس دارند. اینی که شما می بینید در شهر غربت، در کشور غریب، در بیابان های بین کربلا و نجف، در هر نقطه‌ دیگر از این کشور، یک نفر یزدی وقتی که آنجا می تواند جای پای خود را محکم کند، شروع می کند به تولید و سازندگی و تولید ثروت، همراه با همان خصوصیات مثبتی که گفته شد، این ناشی از اعتماد به نفس است.

من امروز می خواهم به شما و همه‌ ملت ایران عرض بکنم ملت ما یکی از داروهای بسیار لازم و مؤثری که نیاز دارد - داروی روحی و فکری - و باید این را در میان خود توسعه و ترویج کند، داروی اعتماد به نفس است. ملت ایران باید اعتماد به نفسی را که به برکت انقلاب و به برکت ایستادگی در میدان پرخطر انقلاب به دست آورد و بعد در میدان دفاع مقدس با همه‌ آن مشکلات با ایستادگی خود، این اعتماد به نفس در او تقویت شد، این اعتماد به نفس را باید حفظ کند. این اعتماد به نفس، به ملت ایران این جرات را، این همت را، این توانائی را می دهد که این راه طولانىِ تا آرمان های ترسیم‌شده‌ برای جامعه‌ اسلامی را طی بکند؛ بدون او نمی شود. بدون اعتماد به نفس نمی شود این راه را رفت.... انقلاب ما یک آرمان هائی را ترسیم کرد. مردم مؤمن ما وقتی به هدایت دین خودشان نگاه کردند، دیدند این آرمان ها همان چیزهائی است که به آن نیاز دارند. لذا در راه او حرکت کردند؛ جوانشان را هم دادند، جانشان را هم دادند، مالشان را هم دادند، پاش ایستادند. ما می خواهیم به این آرمان ها برسیم. این آرمان ها چیست؟ اگر در یک جمله بخواهیم این آرمان ها را بگوئیم، «جامعه‌ اسلامی» است. ما امروز در راه جامعه‌ اسلامی داریم حرکت می کنیم.

... برادران و خواهران عزیز من! مردم عزیز یزد! ملت عزیز ایران! اگر بخواهیم به آن آرمان برسیم، احتیاج دارد به اعتماد به نفس. باید بگوئیم می توانیم؛ همچنانیکه تا امروز آن کارهائی را که اراده‌ ملی به آن تعلق گرفت، توانستیم انجام بدهیم.

من لازم میدانم از شما مردم عزیز به خاطر محبتتان، صفاتان، اجتماعتان در این روز سرد، در این میدان و در خیابانهائی که در راه شما را زیارت کردیم، تشکر کنم. از خدای متعال توفیقات شما را مسئلت میکنم و ان‌شاءاللَّه در این زمینه‌ها در طول روزهائی که در این استان هستم، مطالب دیگری هست که بتدریج عرض خواهم کرد.