یزد آوا؛ آقای هاشمی رفسنجانی در ماه‌های اخیر مصاحبه‌هایی با برخی رسانه‌ها داشته است؛ رسانه‌هایی که همگی تمام‌قد زیر بیرق موسوم به اصلاح‌طلبی سینه می‌زنند و یا تعلق خاطرشان به طیف اصلاح‌طلبان چندان نیاز به واکاوی ندارد.

هاشمی در این گونه مصاحبه‌ها از دیدگاه‌های خود سخن می‌گوید و به طور معمول با پرسش‌های روتین و غیرچالشی روبه‌رو است. به همین سبب ابایی ندارد تا ادعاهایی لایتچسبک هم مطرح کند؛ چرا که می‌داند قرار نیست از طرف پرسشگر آن رسانه مورد استنطاق و محاجه قرار گیرد.

آن‌چه با تامل در مفاد مصاحبه آقای هاشمی با رسانه‌های مورد اشاره به ذهن خطور می‌کند، این است که چرا جناب هاشمی با رسانه‌‌های اصولگرا مصاحبه نمی‌کند؟ رسانه‌هایی که به معنای واقعی کلمه اصولگرایی را پیشه خود ساخته باشد؛ رسانه‌هایی چون کیهان، جوان، فارس و ... .

پی‌بردن به چرایی این رغبت‌نداشتن جناب هاشمی، دشوار نیست. کافی است به جنس پرسش‌های مطرح شده از آقای هاشمی و دست‌کم برخی ادعاهای ایشان در مصاحبه‌های این‌چنین توجه شود.

برای نمونه آقای هاشمی در مصاحبه اخیر خود با روزنامه اصلاح‌طلب آرمان که برخی به مزاح آن را روابط عمومی خانواده آقای هاشمی می‌نامند، ادعاهای گزافی مطرح می‌کند؛ بی آن‌که با پاسخ و چالش پرسشگر مقابل خود روبه‌رو شود. از آن جمله است: «مهدی دو، سه مورد کسالت داشت که به زندان رفت. یکی مثانه بود. مثانه را جراحی کردند. مشکل قلبی هم پیدا کرده بود. از انفرادی با دستور آقا به بیمارستان بردند و این‌دفعه هم به خاطر قلبش آمد و به زندان برگشت. البته او از لحاظ جثه خیلی قوی است و در زندان اولاً روزه می‌گیرد، سه چهار ساعت هم ورزش فراخور حال خود می‌کند. در حال خواندن دو دکترا هم است.»

طبیعی است اگر خبرنگاری از رسانه‌ انقلابی با هاشمی مصاحبه می‌کرد، بلافاصله پس از طرح همین ادعای فوق‌الذکر از ایشان توضیحاتی می‌خواست و برای نمونه می‌پرسید:

واقعا آقازاده مجرم شما با دستور شخص رهبر معظم انقلاب به بیمارستان برده شدند؟! اصولا چه نیازی به مداخله مقام عالی نظام در چنین موضوعی است؟! اگر مجرمی چون آقازاده جنابعالی واقعا بیمار باشد و انتقالش به بیمارستان ضرورت داشته باشد، مسئولان مربوطه در زندان حتما آن را انجام خواهند داد به ویژه این‌که آن شخص، از پشتوانه‌ای چون شما برخوردار است که عشق منحصربه‌فردی به خانواده‌اش دارد و سابقه‌اش هم نشان داده که در دوراهی‌ انتخاب بین خانواده و انقلاب، اگر خانواده را ترجیح ندهد دستکم در برخی موارد مردد می‌ماند. نمونه‌اش در ماجرای بازداشت دخترتان فائزه بود که ادعا کردید برای خوردن ساندویچ به میان فتنه‌گران رفته بوده و یا در ماجرای بازداشت و محکومیت فرزندتان مهدی که ... بماند! 

بگذریم از این که ادعای فوق‌الذکر هاشمی در انتساب دستور انتقال آقازاده زندانی‌اش به رهبر انقلاب، بلافاصله از سوی مسئولان ذی‌ربط تکذیب شد! و به نوعی تداعی‌گر خاطراتی شد که بعضا جناب هاشمی از حضرت امام(ره) نقل می‌کنند و مورد تکذیب آگاهان متعهد قرار می‌گیرد.

همچنین از ایشان می‌پرسید: آقای هاشمی! جنابعالی فرمودید که آقازاده‌تان در زندان روزه می‌گیرد، روزی سه چهار ساعت ورزش هم می‌کند و شگفت‌آورتر این‌که در حال خواندن «دکترا» هم هست؛ آن هم نه یک دکترا بلکه دو دکترا!

 به عنوان عضو هیات امنای دانشگاه آزاد یا واقعا نمی‌دانید «دکترا»خواندن آن‌هم دو تا یعنی چه، یا این‌که درقاموس واژگان شما، روزی سه چهار ساعت ورزش و نیز روزه‌داری با آن چه عموم استنباط می‌کنند، تفاوتی عمیق و شاید ماهوی دارد. به راستی اگر آقازاده محترم‌ این‌قدر خوش‌استعداد و باپشتکار است، چرا در عنفوان جوانی از این استعداد بهره نبرده است؟ تصور کنید فردی که بتواند در دهه پنجم زندگی خود آن هم در محیط بسته زندان، همزمان به تحصیل دو دکترا بپردازد، چه استعداد فوق‌العاده‌ای دارد و در حد خود نابغه‌ای کم‌مانند        به شمار می‌آید که اگر در سنین جوانی متمرکز در تحصیل می‌شد، می‌توانست خاطره دانشمندانی چون پروفسور حسابی‌ها را زنده کند.

هاشمی می‌داند که اگر به مصاحبه با رسانه‌های انقلابی بنشیند نمی‌تواند از فرزند مجرم‌ خود، چهره‌ای پاک، علمی و روتوش‌شده ترسیم کند؛ همچنان‌که نمی‌تواند به توجیه سیاست‌های متناقض و مواضع دشمن‌شاد کن خویش بپردازد. تن دادن آقای هاشمی به مصاحبه آزاد با رسانه‌های اصولگرای واقعی می‌تواند پرده از واقعیت‌های بسیاری کنار زند. و این قصه سر دراز دارد.

نویسنده: فاطمه فائزی

پایان پیام/

یزد رسا